Ο Μανώλης Συντυχάκης, αφού στηλίτευσε το γεγονός ότι οι σχετικές εκθέσεις θα έπρεπε να έρχονται κάθε χρόνο προς συζήτηση και όχι μετά από τρία χρόνια, στη συνέχεια απάντησε με συγκεκριμένα στοιχεία στην προσπάθεια τόσο του προέδρου της ΕΡΤ Κ. Ζούλα όσο και του διευθύνοντος συμβούλου Γ. Γαμπρίτσου να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, κάνοντας λόγο για «ακομμάτιστη ΕΡΤ», για «ΕΡΤ που ανήκει στον λαό», «για αντικειμενικότητα και πλουραλισμό της ΕΡΤ» κ.ο.κ.
Ο Μ. Συντυχάκης επισήμανε ότι η ΕΡΤ θα έπρεπε να έχει έναν ευρύτερο πολιτιστικό και ενημερωτικό ρόλο και έχει και το ιδιαίτερα εξειδικευμένο και ικανό προσωπικό, που θα μπορούσε να συμβάλει καθοριστικά σε αυτό.
Ομως η ΕΡΤ, όπως συνέβαινε και με την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και του ΠΑΣΟΚ, «παραμένει κυβερνητικό υποχείριο», τόνισε. Δεν μπορεί να γίνεται λόγος για πλουραλισμό και αντικειμενική ενημέρωση, ανέφερε, όταν «ειδικά όσον αφορά το ΚΚΕ, τα στοιχεία του ΕΣΡ δείχνουν ότι η προβολή του στην ΕΡΤ υπολείπεται ακόμα και αυτής της πρόβλεψης του νόμου για αναλογική εκπροσώπηση».
Εφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την εκπομπή «ΕΡΤ NEWS», που πρόβαλε τον πόλεμο της Ουκρανίας, στην οποία όμως «είναι ζήτημα αν είχε κληθεί δύο ή τρεις φορές το ΚΚΕ», όταν σε όλη τη διάρκειά της γινόταν παρέλαση διαφόρων αναλυτών και διεθνολόγων αναπαράγοντας το ευρωατλαντικό αφήγημα. Αντίστοιχα, και με την πανδημία αναπαραγόταν όλη η κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπισή της κ.ά. «Μιλάμε σχεδόν για πολιτική μονοφωνία» υπέρ της στήριξης «της αντιλαϊκής πολιτικής του "μονόδρομου" της ΕΕ, της στρατηγικής της καπιταλιστικής ανάπτυξης» σημείωσε.
Ο βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε ακόμα στις εργασιακές σχέσεις που επικρατούν στην ΕΡΤ, λέγοντας πως «η εντατικοποίηση πάει σύννεφο. Εργαζόμενοι χωρίς ΣΣΕ, χωρίς 13ο και 14ο μισθό, τους έχετε διαθέσιμους και όλοι για όλα, τηλεόραση, ραδιόφωνο κ.ο.κ.». Τόνισε, καταλήγοντας, ότι «διεκδικούμε να γίνουν βελτιώσεις και στο ζήτημα της ενημέρωσης και στα εργασιακά δικαιώματα. Ομως, αυτό που πρέπει να μπει στο στόχαστρο είναι ακριβώς ο ρόλος των ΜΜΕ, η ανάγκη να γίνουν όλα αυτά κοινωνική ιδιοκτησία στο πλαίσιο ενός διαφορετικού κράτους που πραγματικά "κουμανταδόρος" θα είναι ο ίδιος ο λαός».