«Το ΚΚΕ κινείται στα όρια της νομιμότητας! Ο κομμουνιστικός κίνδυνος προ των πυλών! Η δημοκρατία μας κινδυνεύει, και πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας, ξεφωνίζουν εν χορώ οι χήνες του κυβερνητικού Καπιτωλίου, με προεξάρχοντες τον γελαστό «Ταλεϋράνδο» της εθνικής μας οικονομίας και τον βαρύγδουπο και «θηριώδη» Πάγκαλο.

Σε πανστρατιά οι δυνάμεις του κακού επιτίθενται και απειλούν με όλα τα μέσα το ΚΚΕ, προσπαθώντας να το τρομοκρατήσουν, να του κλείσουν το στόμα ή να το υποχρεώσουν, έστω, «να βάλει λίγο νερό στο κρασί του» και να μη δυσκολεύει την πορεία της χώρας προς τον παράδεισο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της ΟΝΕ.

Αυτάρεσκοι και αλαζόνες οι υπηρέτες της άρχουσας τάξης, παριστάνοντας τους «λέοντες» και τους «Ηρακλείς του Στέμματος», βρυχώνται και κραδαίνουν απειλητικά το ρόπαλό τους, ενώ από μέσα τους, ακόμα και στο άκουσμα της λέξης Κουκουέ, ανατριχιάζουν και τρέμουν, όπως έτρεμαν κάποτε οι Ρωμαίοι συγκλητικοί, όταν ακούγανε τη λέξη Αννίβας. Προσπαθούν να κλειδαμπαρώσουν τις πύλες του καθεστώτος τους, για να κρατήσουν απέξω τον «ταραξία», που τους χαλάει τα σχέδια. Ομως, ο Αννίβας ετούτος, που λέγεται Κουκουέ, ο εφιάλτης που τους κόβει τα γόνατα και τους διώχνει τον ύπνο, δεν είναι απλώς «προ των πυλών», αλλά μέσα από τα τείχη της χώρας. Και δε θα μπορέσουν με τίποτα να τον βγάλουν «απέξω», γιατί είναι ριζωμένος στην καρδιά και τη συνείδηση αυτού του ταλαιπωρημένου και χιλιοπροδομένου λαού.

«Αλήθεια», αναλογίζονται με οργή και αγανάκτηση, «τι ωραία που θα ήμασταν και τι ήσυχα που θα κυλούσε η πολιτική μας ζωή, αν δεν είχαμε όλη την ώρα μέσα στα πόδια μας αυτό το ενοχλητικό αγκάθι, το Κουκουέ, να μας τρυπάει συνέχεια τη φτέρνα, να δυσκολεύει το θεάρεστο έργο της σοσιαλιστικής μας κυβέρνησης και να έχει αντιρρήσεις για τη συμμετοχή μας στη μεγάλη ειρηνοποιό Συμμαχία του ΝΑΤΟ, που τόσο σθεναρά υπερασπίζεται τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα των λαών όλης της Γης... Πρέπει, πάση θυσία, να βρούμε έναν τρόπο να το στριμώξουμε στη γωνία, να το στραγγαλίσουμε, να το τσακίσουμε, να το εξαφανίσουμε από την πολιτική μας σκηνή».

Αλλά - κοντός ψαλμός αλληλούια - για όλες αυτές τους τις «υπηρεσίες» και τα «αγαθά» (λιτότητα, ανεργία, ξεπούλημα των πάντων, ξεκλήρισμα του μικρομεσαίου αγρότη, κατεδάφιση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του και μύρια άλλα), που τόσο «απλόχερα» του πρόσφεραν όλα αυτά τα χρόνια, ο ελληνικός λαός θα τους πληρώσει στις 9 του Απρίλη, με το ανάλογο «σκληρό» και δαγκωτό νόμισμα.