«Λάδι στη φωτιά» της σύγκρουσης με τη Ρωσία ρίχνει η ΕΕ μετά την απόφαση του Συμβουλίου, την οποία αποδέχτηκε χτες και το Ευρωκοινοβούλιο, να μην αναγνωρίζονται εφεξής από την ΕΕ τα διαβατήρια που εκδίδονται από τη Ρωσία για κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας, καθώς επίσης της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Πρόκειται για απαράδεκτη απόφαση, που καταδεικνύει την υποκρισία της ΕΕ και τις επιλεκτικές της ευαισθησίες, καθώς την ίδια ώρα κλείνει τα μάτια στην επί δεκαετίες κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία και αναγνωρίζει το προτεκτοράτο του Κοσόβου.

Την απόφαση καταγγέλλει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, τονίζοντας σε ανακοίνωσή της: «Η απόφαση του Συμβουλίου και του Ευρωκοινοβουλίου για τη μη αναγνώριση από την Ευρωπαϊκή Ενωση των διαβατηρίων που εκδίδονται από τη Ρωσία σε κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας ή για κατοίκους αυτών των περιοχών, καθώς και των περιοχών της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, στις οποίες τα διαβατήρια εκδίδονται από πολλά χρόνια πριν, συνιστά απαράδεκτη επέμβαση και καταπατά αρμοδιότητες των κρατών - μελών. Προκαλεί μεγάλα προβλήματα στη μετακίνηση του πληθυσμού αυτών των περιοχών και αποτελεί ένα ακόμα βήμα επικίνδυνης κλιμάκωσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία.

Μάλιστα η προκλητική αρχική πρόταση της Κομισιόν, που έδινε το δικαίωμα στην ΕΕ για "μη αναγνώριση" αυτών των ταξιδιωτικών εγγράφων, αντικαταστάθηκε από τον όρο "μη αποδοχή", για να ξεπεραστούν αντιδράσεις και να αποκρυφτεί ο επικίνδυνος χαρακτήρας της.

Με τέτοια τεχνάσματα όμως δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι η αυθαίρετη αυτή απόφαση θέτει σε ανοιχτή αμφισβήτηση το αποκλειστικό και αναφαίρετο κυριαρχικό δικαίωμα κάθε κράτους να αναγνωρίζει και να κρίνει την ισχύ ή μη ταξιδιωτικών εγγράφων τρίτων χωρών (και κατά συνέπεια των κρατικών οντοτήτων απ' όπου προέρχονται). Ανοίγει τον επικίνδυνο δρόμο να αποδοθεί στην ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ η δικαιοδοσία και αρμοδιότητα - που δεν έχει - να αναγνωρίζει ή να αμφισβητεί κρατικές οντότητες, με βάση τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και τα συμφέροντά της.

Το ΚΚΕ ως γνωστόν έχει καταδικάσει τόσο την εισβολή της καπιταλιστικής Ρωσίας στην Ουκρανία όσο και τις απαράδεκτες ρωσικές προσαρτήσεις ουκρανικών εδαφών, που ρίχνουν "λάδι στη φωτιά" του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Στην ίδια κατεύθυνση όξυνσης κινείται και η απόφαση αυτή της ΕΕ. Οι προφάσεις που τη συνοδεύουν, δήθεν για "προστασία του λαού της Ουκρανίας", είναι έωλες και υποκριτικές.

Πού είναι άραγε η "ευαισθησία" της ΕΕ για την Κύπρο (κράτος - μέλος της ΕΕ, θυμίζουμε), που το βόρειο τμήμα της επί 48 χρόνια στενάζει από τη βάναυση τουρκική στρατιωτική κατοχή και την ανακήρυξη από την Τουρκία, το 1983, του απαράδεκτου ψευδοκράτους που αξιοποιείται για τη δημιουργία τετελεσμένων; Είναι η ΕΕ που σε εκθέσεις της αναφερόμενη στο Κυπριακό κάνει λόγο για "ανεπίλυτη σύγκρουση" και αρκείται σε ανακοινώσεις "ρουτίνας" όταν πρόκειται για το μερικό άνοιγμα των Βαρωσίων της Αμμοχώστου...

Ανάλογο ζήλο για το απαραβίαστο των συνόρων η ΕΕ δεν επέδειξε ούτε στην περίπτωση του ευρωΝΑΤΟικού προτεκτοράτου του Κοσόβου, προϊόν του βρώμικου ιμπεριαλιστικού πολέμου ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ και του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας, που αιματοκύλισε τους λαούς. Αντίθετα, μάλιστα, η ΕΕ προχώρησε στην έμμεση αναγνώριση του Κοσόβου, προωθώντας προτάσεις για απαλλαγή του από την υποχρέωση βίζας για τα κράτη - μέλη της ΕΕ, για "ενταξιακή πορεία" του στην ΕΕ κ.ά.

Επιπλέον, με την ενεργοποίηση των μηχανισμών της Συνθήκης Σένγκεν για την υλοποίησή της, η απόφαση αποκαλύπτει και την υποκρισία της ΕΕ για την περιβόητη "ελευθερία μετακίνησης", που τελικά επιτρέπεται ή περιστέλλεται ανάλογα με τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου.

Επιβεβαιώνεται ότι αυτό το κατασκεύασμα, όπως άλλωστε και οι υπόλοιπες κυρώσεις, στρέφεται ενάντια στους λαούς και της Ουκρανίας και της Ρωσίας, που υποφέρουν από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ανοίγει πολύ επικίνδυνους δρόμους, που στρέφονται σε βάρος των αναφαίρετων κυριαρχικών δικαιωμάτων κάθε χώρας, και πρέπει να σημάνει την καθολική απόρριψή τους και το δυνάμωμα της αυτοτελούς πάλης των λαών ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και στην πολεμική κλιμάκωση».