Στην εκδήλωση, όπου συμμετείχαν άνθρωποι κάθε ηλικίας και κυρίως απόγονοι αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, αγωνιστές του εργατικού - λαϊκού κινήματος όλα αυτά τα χρόνια, χαιρέτισε ο Δημήτρης Αβρανάς, Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Υπαίθρου Λάρισας του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής του Κόμματος, ενώ την κεντρική ομιλία έκανε ο Νίκος Βακράτσας, Γραμματέας της ΚΟΒ Τσαριτσάνης και μέλος του Τομεακού Γραφείου Υπαίθρου Λάρισας.

Ακολούθησε η προβολή ντοκιμαντέρ, παραγωγής της ΚΟΒ Τσαριτσάνης, με μαρτυρίες αγωνιστών και σπάνιο αρχειακό υλικό, που εκτείνεται σε μια περίοδο από το 1917 και μετέπειτα. Από τους αγώνες για τη διανομή της γης, το «κίνημα των παλαιοπολεμιστών», τη δημιουργία των πρώτων πυρήνων του ΚΚΕ στα μέσα της δεκαετίας του '20 με την καθοδήγηση του Νίκου Πλουμπίδη και της ΟΚΝΕ στη συνέχεια έως την «πορεία της Πείνας» το 1932 και την εκλογή «κόκκινου» κοινοτικού συμβουλίου το 1934. Από τις διώξεις την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας, τους εκτοπισμούς έως την Κατοχή, την ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων το 1941 και την ίδρυση της πρώτης Ανταρτοομάδας του Ολύμπου το 1942. Και από εκεί στην εποποιία της Εθνικής Αντίστασης μέχρι και την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στη χώρα μας, τον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Ο Ν. Βακράτσας τόνισε ότι στις αρχές του 2000 έγινε η πρώτη απόπειρα να συγκεντρωθεί, καταγραφεί, ταξινομηθεί όλο αυτό το υλικό για την ιστορία της Τσαριτσάνης. Σημείωσε ακόμα ότι «νιώθουμε ηθικό, κομμουνιστικό χρέος απέναντι στη σύγχρονη γενιά και στις επόμενες, όλοι αυτοί οι αγώνες, οι παρακαταθήκες και η πείρα, θετική και αρνητική, να γίνει κτήμα της νεολαίας, των νέων κομμουνιστών, των νέων εργαζομένων της Τσαριτσάνης. Να μάθουν οι νέοι την αλήθεια. Να μάθουν για τον πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ και των κομμουνιστών. Αυτή την αλήθεια που βάφτηκε με το αίμα δεκάδων αγωνιστών.

Εκδηλώσεις σαν τη σημερινή αποκτούν ξεχωριστή σημασία, γιατί αναδεικνύουν τις ηρωικές σελίδες της Ιστορίας που έχει γράψει ο λαός μας. Κυρίως όμως αυτές οι εκδηλώσεις μπορούν όχι μόνο να διδάξουν, να εμπνεύσουν τις νεότερες γενιές, αλλά κυρίως να αποδείξουν ότι όταν ένας λαός αποφασίσει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, όταν αποφασίσει ο ίδιος να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων, τότε μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό, μπορεί να νικήσει αυτόν που στα μάτια του φαίνεται ανίκητος. Ακριβώς αυτές οι ηρωικές σελίδες γράφτηκαν από έναν λαό που δεν έψαχνε και δεν περίμενε σωτήρες, από έναν λαό που ήταν αποφασισμένος να σώσει ο ίδιος τον εαυτό του και τον τόπο του και σ' αυτόν ακριβώς τον αγώνα δεν έκανε σκόντο σε θυσίες, αντίθετα κατέθεσε τις πιο μεγάλες θυσίες, ακόμα και την ίδια του τη ζωή».

Παρουσιάζοντας στη συνέχεια την προσφορά της Τσαριτσάνης στην Εθνική Αντίσταση και στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, μεταξύ άλλων επισήμανε: «Ο φόρος αίματος που πλήρωσε η κωμόπολη της Τσαριτσάνης βαρύς: 21 νεκροί στο αλβανικό μέτωπο, 45 άμαχοι στις 12 Μάρτη του 1943, 7 στις 20 Αυγούστου του 1944, 11 νεκροί αγωνιστές την περίοδο 1941-1944. 116 μαχητές, αξιωματικοί και στελέχη του ΔΣΕ έδωσαν τη ζωή τους την περίοδο 1946 - 1949».