Υποψήφιοι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ στο «ψηφοδέλτιο» της εργοδοσίας

Η σταυροδοσία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τον Αγγ. Συρίγο, τον Κ. Χατζηδάκη και τον Αδ. Γεωργιάδη της ΝΔ, την Ρ. Δούρου και τον Π. Κουρουμπλή του ΣΥΡΙΖΑ, τον Κ. Σκανδαλίδη του ΠΑΣΟΚ κ.ά. Τι αναγνωρίζει η εργοδοσία σε τέτοια πολιτικά πρόσωπα; Μα προφανώς τις υπηρεσίες τους στη στήριξη της επιχειρηματικής δράσης στην Εκπαίδευση, που έχει οδηγήσει τους γονείς να βάζουν κάθε χρόνο 3 δισ. ευρώ από την τσέπη τους για να πάνε τα παιδιά τους σε κάθε λογής φροντιστήρια. Τους αναγνωρίζει την κατοχύρωση της εργασιακής ζούγκλας στον κλάδο, τα ωρομίσθια των 3,52 ευρώ, την κατάργηση επιδομάτων, την επέκταση της λειτουργίας των φροντιστηρίων τις Κυριακές κ.ά.

Το παραπάνω ήταν ένα ακόμα από τα «ψηφοδέλτια» που ανέλαβε να μοιράσει προεκλογικά η εργοδοσία στους εργαζόμενους.

Θυμίζουμε την εμφάνιση - πρόκληση του Αδ. Γεωργιάδη μαζί με τον εργοδότη της ασφαλιστικής εταιρείας «NOS Insurance Services», ο οποίος εκτόξευε on camera απειλές στους εργαζόμενους για το τι να ψηφίσουν, προειδοποιώντας ότι «εδώ δεν υπάρχει άλλη επιλογή», επομένως θα υπάρχουν ...«συνέπειες» για όσους παραβιάσουν τη γραμμή...

Επίσης, την «παρέλαση» στελεχών των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και τα διαπιστευτήριά τους στη νέα ιδιοκτησία της αμερικανικής ΟΝΕΧ. Εκεί δηλαδή που με τον νόμο που ψήφισαν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι εργαζόμενοι καλούνται να δουλέψουν σε καθεστώς «ειδικής οικονομικής ζώνης», με την εργοδοσία να επιστρατεύει «δουλεμπορικά» και εργολάβους για να σπάσει θεμελιωμένα δικαιώματα.

Σε κάθε τέτοια περίπτωση, το κριτήριο της εργοδοσίας είναι σαφές. Η επόμενη κυβέρνηση θα συνεχίσει τη μοιρασιά του «ζεστού» χρήματος από το Ταμείο Ανάκαμψης, θα αναλάβει την εφαρμογή μιας σειράς αντεργατικών νόμων και την ψήφιση νέων, ώστε να θωρακίζεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Γι' αυτό και «δίνει γραμμή» στους εργαζόμενους να στηρίξουν τα κόμματα που τη «στήριξαν», που ακολουθούν δηλαδή αυτήν τη στρατηγική.

Χαρακτηριστικά είναι όσα λένε οι εργοδότες και σε μια σειρά από άλλους κλάδους και χώρους δουλειάς: «Εχουμε μπει πλέον σε καλή ρότα, με δουλειές που παίρνουμε από το κράτος». «Το θέμα είναι να μην έχουμε αστάθεια». «Εμείς θα ψηφίσουμε την κυβέρνηση που μας συμφέρει», είναι μερικά από όσα ακούγονται ειδικά σε εργοστάσια και μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν «πάρε - δώσε» με το κράτος, αναλαμβάνοντας μεγάλα έργα.

Τέτοιες παρεμβάσεις αποκαλύπτουν για μια ακόμα φορά τα δύο «στρατόπεδα» που συγκρούονται.

Από τη μία «μόνοι τους» όσοι τσάκισαν τους εργαζόμενους τα προηγούμενα χρόνια, είτε από κυβερνητικές θέσεις είτε απευθείας στους χώρους δουλειάς. «Μόνοι τους» πρώην και νυν υπουργοί που αναλαμβάνουν τα ίδια τα αφεντικά να τους γυροφέρνουν στους χώρους δουλειάς και να λένε στους εργάτες, «αυτούς να ψηφίσετε».

Και από την άλλη «όλοι μας»: Οι εργαζόμενοι, με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή, με τα ψηφοδέλτια που η εργοδοσία δεν θέλει ούτε να τα βλέπει, πόσο μάλλον να πέσουν στην κάλπη, αφού ξέρει ότι την «επόμενη μέρα» κάθε τέτοιο ψηφοδέλτιο μεταφράζεται σε μεγαλύτερη αγωνιστική πίεση και διεκδίκηση για τις συνθήκες δουλειάς, για τα δικαιώματα των εργαζομένων, για το μεροκάματο κ.ο.κ.

«Ολοι μας», οι εργαζόμενοι, με τους υποψήφιους του ΚΚΕ, που σε πάμπολλες περιπτώσεις τους «απαγορεύτηκε» από την εργοδοσία προεκλογικά ακόμα και το να μπουν σε έναν χώρο δουλειάς και να μιλήσουν με το προσωπικό.

Χαρακτηριστικά είναι τα περιστατικά όπου εργαζόμενοι καλούνται σε «απολογία» επειδή συζήτησαν με υποψήφιους του ΚΚΕ σε χώρους δουλειάς. Μια τέτοια περίπτωση ήταν αυτή του διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Α' Αθήνας, που ζητούσε «έγγραφες εξηγήσεις» από Συλλόγους Διδασκόντων σχολείων, όπου τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκαν προγραμματισμένες περιοδείες υποψηφίων με το ΚΚΕ.

Αντίστοιχα και η περίπτωση παρεμπόδισης ακόμα και της εισόδου στο Γενικό Νοσοκομείο Δράμας του υποψήφιου βουλευτή του ΚΚΕ και προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου, Γιάννη Παπαδόπουλου, από τη διοικήτρια του νοσοκομείου. Ακόμα πιο τρανταχτή η περίπτωση της εργοδοσίας γνωστού ξενοδοχείου της Αθήνας, που ζήτησε από εργαζόμενους να απολογηθούν γιατί παρευρέθηκαν στο εστιατόριο προσωπικού όπου κάνουν διάλειμμα και άκουσαν ομιλία υποψήφιας βουλευτή του ΚΚΕ, η οποία πραγματοποίησε περιοδεία για να συνομιλήσει μαζί τους.

Αν τους υποψήφιους των κομμάτων που τσάκισαν τη ζωή τους οι εργαζόμενοι τους βρίσκουν αγκαζέ με τους εργοδότες τους, τους υποψήφιους του ΚΚΕ τους βλέπουν διαρκώς στο πλάι τους, ακόμα και λίγες μέρες πριν από τις εκλογές.

Εκεί βρήκαν, για παράδειγμα, τους υποψήφιους του ΚΚΕ οι ξενοδοχοϋπάλληλοι σε μεγάλο ξενοδοχείο της Ζακύνθου, αφού μόλις έμαθαν για τις άθλιες συνθήκες δουλειάς και διαμονής πήγαν όλοι μαζί στη διεύθυνση, κάνοντας παρέμβαση ώστε να επιλυθούν σοβαρά προβλήματα. Εκεί τους βρήκαν οι 5.000 απεργοί εργάτες των ναυπηγείων στην πρόσφατη κινητοποίησή τους για την τήρηση των ΣΣΕ, πάντα απέναντι στην εργοδοσία. Εκεί, δίπλα τους, τους βρήκαν οι εργατοϋπάλληλοι και οι συνταξιούχοι, όταν τα κοράκια των τραπεζών έκαναν «ρεσάλτο» για να τους βγάλουν από τα σπίτια τους.

Τις λίγες ώρες που μένουν πια μέχρι τις κάλπες, η επιλογή για κάθε εργαζόμενο θα είναι απάντηση στο δίλημμα:

Θα ψηφίσει τα ίδια κόμματα, τα ίδια πρόσωπα που ψηφίζει και το αφεντικό του ή τους υποψήφιους του ΚΚΕ, δυναμώνοντας το «αντίπαλο δέος»; Θα ψηφίσει τα κόμματα που σφράγισαν τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, που έστρωσαν το «χαλί» στην εργοδοσία για να ξεσαλώνει στους χώρους δουλειάς ή με την ψήφο στο ΚΚΕ θα δώσει μήνυμα ότι η «επόμενη μέρα» θα είναι μέρα διεκδίκησης και αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματα, για το μεροκάματο, τα μέτρα υγείας και ασφάλειας κ.ο.κ.;

ΚΚΕ δυνατό λοιπόν! Η μόνη ψήφος που δεν μεταλλάσσεται, δεν «παρερμηνεύεται», δεν μπορεί η εργοδοσία να τη «βάλει στο χέρι». Η μόνη ψήφος που γίνεται όπλο για τους εργαζόμενους και όχι «αέρας στα πανιά» για τους εκμεταλλευτές τους.