Εχει τον τίτλο «Σούπα με καϊμάκι» και ανάμεσα σε άλλα σημειώνει και τα εξής: «Ο κ. Ν. Καϊμάκης έχασε το παιγνίδι και δυσφήμισε την εμπιστοσύνη του ΣΥΝ, όταν από αδέκαστος και απόμακρος κριτής του τηλεοπτικού προϊόντος, κατέστησε ο ίδιος τον εαυτό του τηλεοπτικό προϊόν. Εγινε προς στιγμήν "περιζήτητος", λέγοντας κοινοτοπίες και χάνοντας τον μύθο και το κύρος του ως δικαστή. Ετσι αυτοπροσδιόρισε και την ημερομηνία λήξης του. Το ότι μάλιστα δηλώνει δημοσίως ότι ενδέχεται να μετέχει και στο επόμενο ΕΣΡ -διερωτόμαστε, ως επιτυχών;- καθιστά εμάς τους υπολοίπους ευλόγως καχύποπτους ως προς την αποτελεσματικότητα του προϊόντος (του)».

Και λίγο παρακάτω: «Σ' αυτή την καινούρια τηλεοπτική δημοκρατία που φαλκιδεύει τα πιο βασικά ατομικά δικαιώματα και που μεταμορφώνει τους πολίτες σε αγέλες χοίρων ποια είναι η θέση της Αριστεράς; Θα φοβηθεί την κριτική των life style δημοσιογράφων, θα υπερασπιστεί την τιμή των απίστευτων οικονομικών μεγεθών που τζιράρονται ή θα διατυπώσει εκείνον τον ασυμβίβαστο και ανατρεπτικό λόγο που αναμένει απ' αυτήν ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, η νεολαία, οι εργαζόμενοι, οι ανθιστάμενοι κάθε μορφής; Θα δράσει αριστερά ή μικροαστικά, τηρώντας "ισορροπίες"; Εκτός και αν η Αριστερά που εμπιστευόμαστε δεν έχει άλλη άποψη πέραν της γνωστής σούπας, έστω με καϊμάκι».

Από το τελευταίο τεύχος του «Αντί».