Τη βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδια του ευρωατλαντισμού, για χάρη της γεωστρατηγικής αναβάθμισης των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, έθεσε ως στόχο της κυβέρνησης ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης, μιλώντας στη Βουλή επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης.

Χαρακτηριστικά, έβαλε τρεις άξονες, για τις «ενεργείς διεθνείς σχέσεις», την «πολυσχιδή διεθνή παρουσία» και την «εξωστρεφή διπλωματία», ξεκαθαρίζοντας π.χ. ως προς τον πρώτο ότι «η Ελλάδα θα συνεχίσει να αναπτύσσει μια κουλτούρα συμμαχιών, να διαδραματίζει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής». Επιπλέον, υπενθύμισε ότι από την αρχή του πολέμου η κυβέρνηση στάθηκε στο πλευρό του Κιέβου και διαβεβαίωσε ότι θα συνεχίσει τη στήριξη αυτή, καλωσορίζοντας ταυτόχρονα την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ και υποστηρίζοντας την άμεση ένταξη και της Σουηδίας, όλες κινήσεις που ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά της αντιπαράθεσης.

Μπροστάρης του ευρωατλαντισμού και στα Βαλκάνια, διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση «θα συνεχίσει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την επιτάχυνση της ευρωπαϊκής πορείας» των κρατών της Δυτικοβαλκανικής. Αντίστοιχα, για την Ανατολική Μεσόγειο και τα εκεί αμερικανοΝΑΤΟικής κοπής σχήματα, υπογράμμισε ότι «η τριμερής μας συνεργασία με την Κύπρο και το Ισραήλ, με έμφαση στον τομέα της Ενέργειας, είναι ο κεντρικός άξονας της περιφερειακής μας πολιτικής». Πρόσθεσε για την κολεγιά αυτή ότι «η συμμετοχή των ΗΠΑ στο σχήμα 3+1 μπορεί να αποτελέσει τη βάση για μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο, που θα συνδέεται και με άλλα σχήματα περιφερειακής συνεργασίας».

Κορωνίδα βέβαια οι σχέσεις με τις ΗΠΑ, που «βρίσκονται στο βέλτιστο διαχρονικά επίπεδο, όχι μόνο στο σκέλος της αμυντικής συνεργασίας αλλά ακόμα στο εμπόριο και στις επενδύσεις» όπως είπε. Ξεχώρισε δε τη νέα Συμφωνία για τις Βάσεις, λέγοντας πως «αναβάθμισε τη στρατηγική σημασία της χώρας μας», καθότι ολόκληρη η χώρα μετατράπηκε σε προπύργιο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, εξ ου και επεσήμανε ότι «οι ΗΠΑ δεν βλέπουν τη χώρα μας μόνο ως αξιόπιστο εταίρο σε διμερές πλαίσιο, αλλά και ως αναπόσπαστο τμήμα της περιφερειακής αρχιτεκτονικής ασφάλειας στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο».

Για την Τουρκία, χαρακτήρισε «σημαντικό να χτίσουμε πάνω στη σχετική καταλλαγή της τελευταίας περιόδου», δηλώνοντας ότι θα εργαστεί «προς την κατεύθυνση μίας ωφέλιμης για τη χώρα προσέγγισης». Εστειλε δε σήμα ότι η κυβέρνηση αποσκοπεί «στην επανέναρξη των συνομιλιών, καθώς και στην ανάπτυξη μίας θετικής ατζέντας, μέσω των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, και στην ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας». Δείχνοντας άλλωστε την πρεμούρα τους να «τρέξουν» διευθετήσεις, ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση επιδιώκει «την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, στο πρότυπο ακριβώς των συμφωνιών που ήδη έχουμε πράξει με την Ιταλία και την Αίγυπτο», καθώς «η συνεχής μετάθεση αυτών των ζητημάτων στο μέλλον δεν λειτουργεί προς όφελος καμίας εκ των δύο χωρών».