Ομιλητής ήταν ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, ο οποίος στάθηκε αναλυτικά στο έγκλημα του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ εις βάρος του Παλαιστινιακού λαού, στην εμπλοκή της Ελλάδας και τις νέες συνέπειες για τον ελληνικό λαό, στις εξελίξεις στη Μ. Ανατολή και τα ευρύτερα αντικρουόμενα συμφέροντα, ειδικά στο κομμάτι της Ενέργειας, που κλιμακώνουν τη σύγκρουση.

Αναφερόμενος ιδιαίτερα στις ευθύνες των κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας τόνισε:

«Η σοσιαλδημοκρατία σε όλες τις εκδοχές της είναι η μεγάλη συνένοχος στο έγκλημα. Ολα τα κόμματά της, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ 1 και 2, έχουν συνυπογράψει, ψηφίσει και προωθήσει όλες τις στρατηγικές κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ που οδήγησαν τον λαό στη σημερινή κατάσταση και ανοίγουν τον δρόμο για τα χειρότερα που είναι μπροστά μας. Ολοι μαζί μετέτρεψαν τη χώρα σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση με τη Συμφωνία Αμοιβαίας Στρατιωτικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ και στήριξαν τη στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ.

Ολοι μαζί χαρακτήριζαν τη δολοφονική ιμπεριαλιστική εισβολή στη Γάζα δικαίωμα αυτοάμυνας του Ισραήλ απέναντι στην τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς.

Ολοι συμφωνούν και στηρίζουν τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στην αναμέτρηση του ΝΑΤΟ με τον άξονα Κίνας - Ρωσίας που διεξάγεται από το έδαφος της Ουκρανίας έως τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Ολοι μαζί στήριξαν στην ουσία την επέκταση του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια με τη Συμφωνία των Πρεσπών και ετοιμάζουν τώρα τη νέα συμφωνία των "Πρεσπών του Αιγαίου". Προετοιμάζουν δηλαδή τον λαό να δεχτεί την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Καστελόριζο και τη θυσία των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου.

Ολοι είναι συνένοχοι για την προώθηση της πολιτικής "απελευθέρωσης" και της "πράσινης μετάβασης" που οδηγεί στην ενεργειακή ακρίβεια και στη θυσία των κοινωνικών αναγκών στον βωμό του κέρδους των ομίλων.

Ολοι μαζί προωθούν τις κοινοτικές Οδηγίες που επιβάλλουν τις "ελαστικές" εργασιακές σχέσεις και το ξεζούμισμα των εργαζομένων.

Για όσους εξακολουθούν να ελπίζουν σε μια φιλολαϊκή διαχείριση του συστήματος από μια προοδευτική κυβέρνηση, το πάθημα απ' τις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη στάση τους ως αντιπολίτευσης, πρέπει να γίνει μάθημα. Η δικτατορία του κεφαλαίου δεν εξανθρωπίζεται από "αριστερές" κυβερνήσεις. Ολα τα κόμματα του συστήματος, όπως κι αν αυτοαποκαλούνται, υπηρέτησαν, υπηρετούν και θα υπηρετούν τη στρατηγική του κεφαλαίου σε βάρος του λαού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δήλωση αποχώρησης απ' τον ΣΥΡΙΖΑ των ομάδων Αχτσιόγλου - Τσακαλώτου, που δηλώνουν περήφανοι για τα ματωμένα πλεονάσματα, τα μαξιλάρια των 36 δισ. και χαρακτηρίζουν την πολιτική σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ, με τη Συμφωνία των Πρεσπών και την επέκταση των βάσεων, πολιτική εθνικής αυτοπεποίθησης».

Ο Μ. Παπαδόπουλος τόνισε: «Δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες αυταπάτες.

Το σύστημα της εκμετάλλευσης, το κράτος και οι κυβερνήσεις του, απειλεί καθημερινά το εισόδημά μας, τα δικαιώματά μας, την υγεία μας, τη ζωή μας. Πεθαίνει κόσμος περιμένοντας το ΕΚΑΒ, πνίγεται στη Θεσσαλία, καίγεται στη Θράκη, σκοτώνεται στα εργατικά "ατυχήματα", βιώνει μια καθημερινή κόλαση για το πώς θα αντιμετωπίσει την ακρίβεια.

Ο πραγματικός μας αντίπαλος είναι το κεφάλαιο και το κράτος του και απέναντί μας διεξάγει καθημερινά έναν σκληρό ταξικό πόλεμο (...)

Από παντού προβάλλει το πραγματικό δίλημμα: Τα κέρδη τους, τα κέρδη του κεφαλαίου ή οι ζωές μας. Και η μόνη απάντηση προς όφελος των λαών σ' αυτό το κρίσιμο ερώτημα είναι ο σοσιαλισμός!

Ας σκεφτούμε πόσο ριζικά διαφορετική θα ήταν σήμερα η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια, αν οι λαοί είχαν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας και το τιμόνι της εξουσίας (...)

Στη χώρα μας, που είναι πλούσια σε ενεργειακές πηγές, η υπεροχή του σοσιαλισμού για την ικανοποίηση των αναγκών του λαού είναι συντριπτική. Απαλλαγμένος απ' τον ζυγό του καπιταλιστικού κέρδους και του ανταγωνισμού των ομίλων, ο κεντρικός ενεργειακός σχεδιασμός μπορεί να αξιοποιήσει το σύνολο των εγχώριων ενεργειακών πηγών για να διασφαλίσει τη λαϊκή ευημερία. Να κατοχυρώσει πραγματικά την Ενέργεια ως κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Να εξαλείψει την ενεργειακή φτώχεια. Να προχωρήσει σε αμοιβαία επωφελείς διεθνείς συνεργασίες για την αξιοποίηση των εγχώριων ενεργειακών κοιτασμάτων.

Για να ανοίξει ο δρόμος γι' αυτήν τη μόνη ελπιδοφόρα διέξοδο, για να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής, οι δυνάμεις του ΚΚΕ βρίσκονται καθημερινά στην πρώτη γραμμή του αγώνα (...)

Η ζωή αποδεικνύει συνεχώς ότι κανένας αντίπαλος του λαού δεν είναι παντοδύναμος, όταν αυτός αποφασίσει να σηκώσει το ανάστημά του και να συγκρουστεί μαζί του.

Γι' αυτό παλεύουμε αποφασιστικά με εμπιστοσύνη στη δύναμη της εργατικής τάξης. Κλιμακώνουμε τον αγώνα, τη μάχη που δίνουμε καθημερινά, για να κλείσουν οι βάσεις, για την αποδέσμευση απ' το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με τον λαό στην εξουσία».

Ενώ ολοκληρώνοντας την ομιλία του απηύθυνε κάλεσμα σε «κάθε τίμιο αγωνιστή, ανεξάρτητα από επιμέρους επιφυλάξεις, να συμπορευτεί μαζί μας. Να πάρει τη θέση του στη μάχη δίπλα στο ΚΚΕ, για να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής. Να δώσει μαζί μας τη μάχη για την άμεση απεμπλοκή της χώρας απ' τα δολοφονικά σχέδια του ΝΑΤΟ.

Να αγωνιστεί μαζί μας ενάντια στις κατευθύνσεις της ΕΕ που βυθίζουν τους λαούς στον βούρκο της φτώχειας και της εκμετάλλευσης.

Να μετατρέψει την αγανάκτησή του για τη σημερινή κατάσταση σε δύναμη ανατροπής.

Να εμπιστευτεί το ΚΚΕ που αποτελεί σήμερα τη μόνη δύναμη, πραγματική, μαχητική, λαϊκή αντιπολίτευση.

Να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη για να οργανωθεί και να δυναμώσει η εργατική, λαϊκή αντεπίθεση, για να ανοίξει ο δρόμος της σύγκρουσης με τον πραγματικό αντίπαλο».