MotionTeam

Συγκεκριμένα ο Μ. Χρυσοχοΐδης μίλησε για υποχρηματοδότηση, τεράστια μείωση προσωπικού, λειτουργικά θέματα και θέματα ασφάλειας λόγω κακής συντήρησης του δικτύου, ακριβώς λόγω της έλλειψης προσωπικού, με αποτέλεσμα να γίνονται ατυχήματα που ο ίδιος τα αποκάλεσε «μικρούς σποραδικούς εκτροχιασμούς, φυσικά χωρίς θύματα». «Υπήρχε θέμα συντήρησης και ασφάλειας του δικτύου, γινόταν προσπάθεια να αναζητήσουμε έναν τρόπο συντήρησης, δεν ξέρω αν έχει λυθεί ακόμα έως σήμερα, με την έννοια να αναλάβει κάποιος μέσα από ένα ΣΔΙΤ ή μια δομή, ένα σχέδιο, τη συντήρηση, γιατί ο ΟΣΕ δεν είχε ούτε το προσωπικό ούτε τη χρηματοδότηση εκείνη την εποχή για να κάνει το δίκτυο», παραδέχτηκε, ομολογώντας ότι ανέκαθεν το κρίσιμο ζήτημα της ασφάλειας έμπαινε στη λογική του κόστους - οφέλους.

Στις ερωτήσεις από την πλευρά του ΚΚΕ, ο Μ. Χρυσοχοΐδης απάντησε ότι ο ίδιος δεν πίεζε τους μηχανοδηγούς για να εκτελέσουν γρήγορα τα δρομολόγια, διότι υπήρχαν θέματα ασφάλειας, πετώντας από πάνω του την ευθύνη για μια πρακτική διαδεδομένη, στο πλαίσιο της οποίας μάλιστα δίνονταν και μπόνους αν κάποιος οδηγός εκτελούσε χωρίς καθυστέρηση ή και νωρίτερα απ' τον προβλεπόμενο χρόνο το δρομολόγιό του.

Επίσης στην ερώτηση του ΚΚΕ για το ποιοι εκτιμά ότι ήταν οι παράγοντες που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών απέφυγε να απαντήσει, λέγοντας ότι πρόκειται για ένα οδυνηρό γεγονός που το διερευνά η δικαιοσύνη και γι' αυτό δεν μπορεί να τοποθετηθεί. Σε ό,τι αφορά τις ευθύνες των κυβερνήσεων για τα προβλήματα στον σιδηρόδρομο που παραμένουν ανεπίλυτα, παρά τα εκατοντάδες εκατομμύρια που έχουν διατεθεί για τις υποδομές του δικτύου, απάντησε ότι «είναι μια μεγάλη συζήτηση...».

Σε ό,τι αφορά την «απελευθέρωση» των σιδηροδρομικών μεταφορών και την πολυδιάσπαση του ΟΣΕ και το αν αυτό δημιούργησε προβλήματα, ο Μ. Χρυσοχοΐδης επιχείρησε να υποβαθμίσει την επίδρασή τους, λέγοντας ότι κάθε φορά που ξεκινούν αλλαγές δημιουργούνται προβλήματα, αλλά αυτά ομαλοποιούνται στην πορεία, παραδέχτηκε ωστόσο ότι χρειάζεται ανασύνταξη από πλευράς οργάνωσης ο σιδηροδρομικός τομέας στη χώρα. Κατά τη γνώμη του, όπως είπε, το βασικό ζητούμενο είναι ο διαχειριστής γραμμής να κρατάει τη γραμμή ασφαλή και ο μεταφορέας να τηρεί τους κανόνες του διαχειριστή της γραμμής, «τίποτα δεν είναι χωρίς ρύθμιση» πρόσθεσε, υποτιμώντας το αναντίρρητο γεγονός ότι στην επιδίωξη του κέρδους θυσιάζονται ρυθμίσεις και κανόνες.

Επιβεβαίωσε ακόμα ότι δεν είχαν ολοκληρωθεί τρεις συμβάσεις που αφορούσαν την τηλεδιοίκηση και τις επικοινωνίες, με αποτέλεσμα να σχεδιαστεί και τέταρτη σύμβαση, η γνωστή 717, σαν «ομπρέλα» για τις τρεις προηγούμενες συμβάσεις.