Σαν σήμερα στις 11 Γενάρη 1944 ο Πειραιάς δεχόταν τον μεγαλύτερο βομβαρδισμό στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τους Αγγλοαμερικάνους ιμπεριαλιστές «συμμάχους». Ανακοίνωση για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από τότε εξέδωσε η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ).

Οπως αναφέρει, εκείνη τη μέρα «για τρεις ώρες, από τις 12 το μεσημέρι, τα "συμμαχικά" αεροπλάνα ισοπέδωσαν τον Πειραιά ρίχνοντας χωρίς διάκριση στις λαϊκές συνοικίες χιλιάδες τόνους βόμβες, διαπράττοντας ένα ακόμα προμελετημένο έγκλημα κατά του αδούλωτου λαού της περιοχής και της χώρας μας. Με το πρόσχημα να πλήξουν γερμανικούς στόχους (που καμιά σχέση δεν είχαν με τις περιοχές που βομβαρδίστηκαν...) οι Αγγλοαμερικάνοι βομβάρδιζαν στα τυφλά τον Πειραιά και τις γύρω περιοχές (Αγιο Διονύσιο, Δραπετσώνα, Κερατσίνι, Πέραμα, Αγία Σοφία, Καμίνια, Κιλικία και Κοκκινιά), με αποτέλεσμα τεράστιες καταστροφές σε δομές και υποδομές της πόλης. Ο ακριβής αριθμός των ανθρώπων που σκοτώθηκαν στον καταστροφικό βομβαρδισμό του Πειραιά τον Γενάρη του 1944 κι αυτών που θάφτηκαν κάτω απ' τα γκρεμισμένα κτίρια δεν έχει μέχρι σήμερα γίνει γνωστός. Υπολογίζονται πάνω από 700 θύματα αθώων αμάχων πολιτών κάθε ηλικίας, χωρίς να έχουν καταγραφεί όσοι θάφτηκαν κάτω από τα γκρεμισμένα κτίρια. Ο βομβαρδισμός επαναλήφθηκε το βράδυ της ίδιας μέρας».

Τονίζει ότι «οι βομβαρδισμοί κάθε άλλο παρά στρατιωτικούς στόχους είχαν. Ο πρωινός βομβαρδισμός άρχισε σε ώρα αιχμής. Αλλά σκοτώθηκαν μόνο 8 Γερμανοί, ενώ δεν χτυπήθηκαν καθόλου οι γερμανικές εγκαταστάσεις στο λιμάνι του Πειραιά και στην Ελευσίνα. Εμειναν άθικτες οι γερμανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ναυστάθμου, το αεροδρόμιο στο Χασάνι, τα ναυπηγεία του Περάματος, όπου κατασκεύαζαν τσιμεντόπλοια, ενώ οι γερμανικές αποθήκες με πολεμικό υλικό δεν βομβαρδίστηκαν».

Αντίθετα, υπογραμμίζει, «δέχτηκαν σφοδρή επίθεση οι συγκεκριμένες λαϊκές περιοχές στις οποίες υπήρχε μεγάλη δύναμη του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ» και συμπληρώνει ότι «οι βομβαρδισμοί ήταν προμελετημένοι και στρέφονταν κατά του αγωνιστή λαού της περιοχής, επιδιώκοντας, αφενός, να τσακίσουν το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ και, αφετέρου, να υποτάξουν τον λαό στους δικούς τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς μεταπολεμικά». «Αυτό έγινε φανερό μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από το ναζί κατακτητή, με την επίθεση αστών και Αγγλων τον Δεκέμβρη του 1944 κατά του λαού της Αθήνας, με στόχο την εγκαθίδρυση της εξουσίας της αστικής τάξης της χώρας μας», επισημαίνει η ανακοίνωση.

Η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ σημειώνει ότι όπως τότε «έτσι και σήμερα οι ιμπεριαλιστές δεν διστάζουν να εγκληματούν σε βάρος των λαών προκαλώντας τεράστιες καταστροφές και εκατόμβες νεκρών και τραυματιών για να διασφαλίσουν τα άνομα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων τους και των χωρών τους» και στέκεται στις πολεμικές συγκρούσεις που είναι σε εξέλιξη.

Καταλήγοντας αναφέρει ότι «οι απόγονοι και φίλοι της Αντίστασης και του ΔΣΕ, οι πολιτικοί πρόσφυγες, με την πείρα του δικού μας απελευθερωτικού αγώνα και της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ, κρατάμε ζωντανή τη μνήμη για τα τότε εγκλήματα των Αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών συμμάχων των αστών κατά του ελληνικού λαού, όπως ήταν ο προμελετημένος καταστροφικός βομβαρδισμός του Πειραιά (...)

Τιμώντας τους αγώνες του λαού μας και με αφορμή την επέτειο του βομβαρδισμού του Πειραιά από τους Αγγλοαμερικάνους, η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ αγωνίζεται μαζί με το ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους τους. Είμαστε με τους λαούς που αγωνίζονται για το δικό τους μέλλον χωρίς τη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης».