Μια από τις δέκα εντολές, που συνεχώς παραβιάζονται, προστάζει: «Μην κατασκευάζεις είδωλα», ουδέ παντός ομοίωμα. Η πολιτική όμως πρακτική του δίδυμου νεοφιλελευθερισμού, ασχολείται μεθοδικά να κατασκευάζει είδωλα και ομοιώματα, ως υποκατάστατα της πραγματικότητας. Το ίδιο και στη Γαλλία, ενώ ο Λεπέν καραδοκούσε, όπως παλιότερα ο φίρερ του εθνικοσοσιαλισμού.

Οι δυο λοιπόν αυτοί ανταγωνιστές - το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ - αντί, για την ουσιαστική αντιμετώπιση των κρίσιμων προβλημάτων, αντί να προβληματιστούν από την αντικοινωνική πολιτική τους και την ευθυγράμμιση προς τις επιταγές της «νέας τάξης», κατασκευάζουν μια ψεύτικη πλασματική εικόνα. Και αυτήν την εικονική πραγματικότητα, τη συνδέουν με τη σκηνοθετημένη επικοινωνιακή τους οπερετική εμφάνιση. Και ενώ οι απανταχού Λεπέν της Ευρώπης, ενεδρεύουν.

Κατέρρευσε πολύ γρήγορα, η έφοδος του «σκληρού ροκ» και τώρα οι ηγεσίες του «καθαρού» νεοφιλελευθερισμού η μία και του ψευδοεκσυγχρονιστικού η άλλη, πήραν σβάρνα, ρούγες, βουνά και καμποχώρια για να «διαπιστώσουν», ως άσχετοι και αμέτοχοι, κακοτεχνίες, σκάνδαλα, λακκούβες, εστίες μόλυνσης, ράντζα, αθλιότητες, υστερήσεις.

Το εικονικό αντί του πραγματικού, συνδέεται με επικοινωνιακά κόλπα, όπως οι γραβάτες ερυθρωπού χρώματος που προσιδιάζει στον σοσιαλ-φιλελευθερισμό τους, η συνδρομή των κυριών - συζύγων, οι ρακές που μόλις αγγίζουν κατά τις προετοιμασμένες ή αιφνιδιαστικές περιοδείες τους, τα μωρά παιδιά... εναντίον των οποίων εκδηλώνεται άπειρη τρυφερότητα, η στημένη κουβέντα με κάποια γιαγιά, ή τον παροπλισμένο τσομπάνο, οι χειραψίες που γίνονται σαν να φοράνε γάντια χειρουργείου και τα χαμόγελα που είχαν προβαριστεί σε «ροζ» καθρέφτες.