Ο Κ. Παπαδάκης σημείωσε ότι χάρη στην παρουσία του ΚΚΕ στο Ευρωκοινοβούλιο ο λαός γνωρίζει «για όλους τους αντιλαϊκούς νόμους που ψηφίστηκαν εκεί, όπως το 13ωρο εξοντωτικής εργασίας, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η ΚΑΠ, η Υγεία και Παιδεία - εμπόρευμα, τα πολεμικά τελεσίγραφα υπέρ της στήριξης του αντιδραστικού καθεστώτος Ζελένσκι, όπως και της σφαγής του Παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ, που συνεχίζει το έγκλημα της γενοκτονίας στη Ράφα.

Αυτή η δράση του ΚΚΕ στο Ευρωκοινοβούλιο είναι πολύτιμη και για τους Ελληνες μετανάστες στη Γερμανία. Γιατί τεκμηριώνει κι εξηγεί ότι εξαιτίας της πολιτικής της ΕΕ, που υπηρετεί τα καπιταλιστικά κέρδη και τσακίζει τον λαό, υπάρχει ανάλογη τάση χειροτέρευσης της ζωής των εργαζομένων, των αγροτών, του λαού, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στη Γερμανία, σε όλα τα κράτη - μέλη. Μόνο έτσι μπορεί ο λαός να προετοιμαστεί, κι έχοντας τη στήριξη του ΚΚΕ, να μην πιαστεί αιφνιδιασμένος προκειμένου να οργανώσει όσο το δυνατό πιο έγκαιρα την πάλη και την απάντησή του».

Ο Π. Αλωπούδης αναφέρθηκε στο ελπιδοφόρο μήνυμα που στέλνουν οι θετικές για τους μετανάστες και όλους τους εργαζόμενους διεργασίες, από την παρέμβαση των μελών του ΚΚΕ στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. «Είναι η δουλειά αυτή των μελών του Κόμματος, βασανιστική, με αργά αλλά σταθερά βήματα. Είναι η δουλειά στα σωματεία, από τα κάτω, κόντρα στις σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες των συνδικάτων. Είναι οι αλλαγές σε όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος. Αλλά και οι αλλαγές που γίνονται στους μεταναστευτικούς φορείς.

Τελευταίο παράδειγμα η Ελληνική Κοινότητα Στουτγκάρδης, που η παράταξη του Κόμματος κέρδισε τις εκλογές, έδωσε ζωντάνια στον φορέα, μαζικοποιείται, αγκαλιάζει νέους της περιοχής. Παρεμβαίνει στο ντόπιο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, δίνει πολιτιστικές ανάσες στη βάρβαρη καθημερινότητα που ζούμε. Γι' αυτό λέμε ότι μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ μπορεί να αλλάξει το κλίμα και μάλιστα σε μια περίοδο που τα προβλήματα και η δυσαρέσκεια συσσωρεύονται, τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν, ενώ το ενδεχόμενο μιας νέας κρίσης παραμένει ορατό».

Ο Ν. Παλάγκας, μετανάστης δεύτερης γενιάς, εργαζόμενος περισσότερα από 15 χρόνια στον χώρο του χονδρεμπορίου, της τροφοδοσίας της εστίασης, στάθηκε στην «αδιάλειπτη στήριξη και αλληλεγγύη του ΚΚΕ σε όλους τους αγώνες των μεταναστών. Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ αποτελούν το πιο ζωντανό κομμάτι της παροικίας, δίνοντας όχι απλώς το παράδειγμα, αλλά ταυτόχρονα δύναμη και όραμα στους Ελληνες μετανάστες, τόσο της νέας γενιάς όσο και των παλαιότερων. Είναι δίπλα σε όσους παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο γι' αυτούς και τις επερχόμενες γενιές». «Με αυτές τις λίγες σκέψεις εκ μέρους μου θέλω να τονίσω τη στήριξή μου και τη συμπόρευσή μου με το ΚΚΕ», σημείωσε ο ομιλητής.

Ο Γ. Κόρδας, που έφτασε στο Μόναχο το 2010, με το λεγόμενο «πρώτο κύμα» νέων μεταναστών, στην αρχή της κρίσης στην Ελλάδα, περιέγραψε τις άσχημες συνθήκες δουλειάς στην εστίαση. «Ειδικά στους μετανάστες το ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια ήταν από τις δυνάμεις που στηρίζουν έμπρακτα τον αγώνα των εργαζομένων εδώ στο Μόναχο (...) δείχνοντας τον δρόμο για ένα μέλλον στο οποίο όλοι μαζί παλεύουμε για την καλυτέρευση της ζωής μας σε όλα τα επίπεδα», είπε. Στη συνέχεια τόνισε:

«Θα ψηφίσω ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και θα καλέσω όποιον ξέρω να κάνει το ίδιο. Για έναν απλό λόγο: Με δυνατό το Κόμμα μπορούμε να πετύχουμε ακόμα περισσότερα πράγματα (...) Για μένα ένωση των λαών σημαίνει κάτι άλλο. Σημαίνει μια Ενωση των λαών που θα ικανοποιεί τις ανάγκες τους (...) Μια Ενωση των λαών για την ειρήνη και την ευημερία, στη βάση της ισοτιμίας και του αμοιβαίου οφέλους».

Η Χρ. Ναΐσκε, μαθήτρια στη Γ' Λυκείου του ελληνικού σχολείου στο Μόναχο, που ζει στη Γερμανία εδώ και 4 χρόνια, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Από την πρώτη στιγμή που θα πατήσει το πόδι του ένας μαθητής ή μαθήτρια στο προαύλιο ελληνικού σχολείου στη Γερμανία, συναντάει μια σειρά από προβλήματα. Οι καθηγητές είναι λίγοι! Για μια σειρά από μαθήματα, όπως αυτά της Χημείας και της Βιολογίας, δεν έχουμε καθηγητές (...) και στο τέλος της χρονιάς δεν παίρνουμε καν βαθμό γι' αυτά. Στοιβαζόμαστε σε υπεράριθμες τάξεις (...) δεν έχουμε βιβλία για βασικά μαθήματα όπως των Αρχαίων (...) Η υλικοτεχνική υποδομή (...) είναι ανύπαρκτη. Τον χειμώνα δεν έχουμε θέρμανση και όποια ζημιά προκύπτει φορτώνεται στις τσέπες μας.

Αν έμαθα κάτι (...) μέσα από τις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα των Τεμπών (...) είναι η δύναμη που έχουμε άμα είμαστε οργανωμένοι, άμα αγωνιζόμαστε όλοι μαζί. Σε αυτήν την προσπάθεια, εμείς οι μαθητές ξέρουμε ποιος είναι στο πλευρό μας! Είναι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ!

Οι μαθητές του Λυκείου μπορούμε να πάρουμε μέρος στις ευρωεκλογές και με την ψήφο μας να στείλουμε ένα αποφασιστικό μήνυμα. Απέναντι στην ΕΕ των πολέμων, των εγκλημάτων απέναντι στη νεολαία και τον λαό, εμείς να επιλέξουμε την Ευρώπη των λαών! Η πρώτη ψήφος του μαθητή να είναι κόκκινη!».

Η Nazli Cihan σχολίασε τις προεκλογικές υποσχέσεις που δίνουν τα αστικά κόμματα: «Αυτοί που διακηρύσσουν πριν από τις εκλογές τον "αγώνα κατά της φτώχειας" γίνονται πρωτοπόροι του "αγώνα κατά των φτωχών" και αυτοί που ορκίζονται στην ειρήνη ανεβαίνουν στα τανκς και φωνάζουν: "Για την ειρήνη πρέπει πρώτα να πολεμήσουμε"».

Πρόσθεσε για το ΚΚΕ ότι «είναι το κόμμα που υπερασπίζεται τα πραγματικά συμφέροντα της εργατικής τάξης, των εργαζομένων, των μεταναστών, με λίγα λόγια των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων, το κόμμα που μετατρέπει το Κοινοβούλιο σε ταξικό - πολιτικό πεδίο πάλης και αντιτάσσει την ταξική πολιτική και την πάλη για τον σοσιαλισμό στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες». Ευχήθηκε, τέλος, «κάθε επιτυχία» στο ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές, λέγοντας ότι «τα κόμματά μας είναι αδελφά όχι μόνο επειδή είμαστε γείτονες αλλά και επειδή παλεύουμε πάνω στην ίδια ιδεολογική βάση και για τον ίδιο στόχο».

Ο Vinsent Leuze, συνδικαλιστής του συνδικάτου Verdi στη Στουτγάρδη, αναφέρθηκε στην 9η Μάη, την οποία οι εργαζόμενοι τιμούν «με το βλέμμα στραμμένο μπροστά!», και συνέχισε: «Ανεξάρτητα απ' το πόσο αναπτυγμένη είναι μια καπιταλιστική χώρα και ανεξάρτητα απ' το τι περιτύλιγμα δίνει στον εαυτό της, η αστική κυβέρνηση εκπροσωπεί πάντα μια μειοψηφία εκμεταλλευτών που ιδιοποιείται την εργασία της πλειοψηφίας.

Από κάτω είναι η πλειοψηφία των νέων ανθρώπων που μπορούν μόνο να ονειρεύονται ένα διαμέρισμα ή να δουλεύουν σε τρεις δουλειές ταυτόχρονα, η πλειοψηφία της κοινωνίας που έχει όλο και μικρότερη πρόσβαση στο σύστημα Υγείας, που το βιοτικό της επίπεδο παραμένει στάσιμο εδώ και πολύ καιρό, παρόλο που υπάρχουν αντικειμενικά αρκετοί πόροι να μπορέσει ο καθένας να ζήσει μια ζωή που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του.

Οι σοσιαλδημοκράτες και η κυβέρνηση λένε ότι πρέπει να σταθούμε μαζί ενάντια στους εξωτερικούς εχθρούς. Το να κάνουμε πίσω τώρα βοηθάει μόνο τους καπιταλιστές και μας οδηγεί στον επόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Οι πόλεμοι είναι το αποτέλεσμα του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειές τους μαζί με τους εκμεταλλευτές μας!».