Είχε, δε, το θράσος, μιλώντας στην Κοζάνη, η οποία αν και στην καρδιά του λιγνίτη, υποφέρει από την ανεργία και την ενεργειακή φτώχεια, να υπερασπιστεί τη «δίκαιη μετάβαση», τάζοντας «παραγωγικές επενδύσεις» (με διασφαλισμένα για τους επιχειρηματίες «χρηματοδοτικά εργαλεία και τις μέγιστες δυνατές επιδοτήσεις»), με την πραγματικότητα βέβαια να τον διαψεύδει παταγωδώς:

Χαρακτηριστικά, η Δυτική Μακεδονία έχασε το 11,3% του πληθυσμού της την τελευταία 12ετία. Χιλιάδες νέοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν από την περιοχή, ενώ συνεχίζει να κατέχει την «πρωτιά» στην ανεργία ανάμεσα στις 13 Περιφέρειες της χώρας, με το ποσοστό να αγγίζει το 17,7%.

Χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας λόγω της απολιγνιτοποίησης, ενώ οι όποιες θέσεις εργασίας στα έργα ΑΠΕ είναι με ημερομηνία λήξης, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με μεγάλη εντατικοποίηση και μισθούς πείνας, οι οποίοι δεν φτάνουν για να βγει ο μήνας.

Την ίδια στιγμή, η ενεργειακή φτώχεια χτυπάει τον λαό της περιοχής όπως και όλης της χώρας, ενώ κερασάκι στη δυστοπική αυτή τούρτα είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος, με τόνους τσιμέντου και δρόμους στα βουνά, ακόμα και σε περιοχές NATURA, για την κατασκευή αιολικών πάρκων και φωτοβολταϊκά σε γη υψηλής αγροτικής παραγωγικότητας.

Το ίδιο παραμύθι προσπάθησε να περάσει ο Μητσοτάκης και στους αγρότες λέγοντας ότι ενώ «συζητάμε τη νέα ΚΑΠ (...) και γνωρίζουμε ότι η πράσινη μετάβαση στον πρωτογενή τομέα δεν είναι μια εύκολη, δεν είναι μια απλή υπόθεση», η ΝΔ είναι τάχα καλύτερη στις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες ώστε να δώσει «στους αγρότες μας, στους κτηνοτρόφους μας τη δυνατότητα να μπορούν να κάνουν αυτή τη μετάβαση με έναν τρόπο, όμως, που δεν θα θίγει τα εισοδήματά τους». Κι αυτό όταν και η νέα ΚΑΠ έχει στον πυρήνα της το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, τη συγκέντρωση της γης σε ολοένα και λιγότερα χέρια.

Με το ίδιο θράσος ισχυρίστηκε για τις πενιχρές αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ ότι η κυβέρνηση έβαλε «βαθιά το χέρι στην τσέπη τα τελευταία τέσσερα χρόνια», αποσιωπώντας τα ποσά που χρεώνονται οι αγρότες μέσα από την άμεση κι έμμεση φορολογία, τις κάθε είδους εισφορές και κρατήσεις, τις οποίες θέλει να επεκτείνει, εξ ου και ο Μητσοτάκης είπε ότι «μεγάλη πρόκληση είναι ο καινούργιος Κανονισμός του ΕΛΓΑ, για να είμαστε πια πιο προσαρμοσμένοι και να δώσουμε όμως και μια πραγματική αίσθηση ότι η ασφάλιση είναι μια ανταποδοτική συνεισφορά και ότι ό,τι πληρώνεις πρέπει να μπορείς και να το παίρνεις. Και να περάσουμε και ένα μέρος της ευθύνης και λίγο περισσότερο και στον ίδιο τον παραγωγό»...