Δεν είναι λίγες οι φορές που οι συναυλίες γίνονται χώροι έκφρασης αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό.

Ετσι, σε νεανική μαχητική «διαδήλωση» αλληλεγγύης του λαού της Παλαιστίνης και καταδίκης της γενοκτονίας που διαπράττει το ισραηλινό κράτος - δολοφόνος μετατράπηκε η συναυλία των «Κοινών Θνητών» το βράδυ του Σαββάτου, στο θέατρο Κήπου στη Θεσσαλονίκη.

Το δημοφιλές συγκρότημα ξεκίνησε τη συναυλία του με ένα ηχητικό ντοκουμέντο από τις φρικαλεότητες και τα εγκλήματα πολέμου που έχει διαπράξει το κράτος του Ισραήλ, με αποτέλεσμα πάνω από 37.000 νεκρούς, κομματιασμένα παιδιά και εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να απειλούνται από λιμό. Αμέσως μετά ακούστηκε το τραγούδι «Μια Κραυγή» με τους στίχους να μιλάνε από μόνοι τους: «Μια κραυγή μωρού, κι ένα του δάκρυ, Επνιξε τη γη απ' άκρη σ' άκρη (...) Πέφτουνε νεκροί συνάνθρωποί μας, και συνενοχή ειν' η σιωπή μας».

Στιγμιότυπο της βραδιάς το τέλος της συναυλίας ήταν όταν οι «Κοινοί Θνητοί» τραγούδησαν το γνωστό σε όλους πια κομμάτι «Του κόσμου οι λαοί», με μια μεγάλη σημαία της Παλαιστίνης να παίρνει τη θέση της στη σκηνή.

Αντίστοιχα, στις μεγάλες συναυλίες του Θανάση Παπακωνσταντίνου που έγιναν αυτές τις μέρες στην Αθήνα, η Μάρθα Φριντζήλα αφιέρωσε στον λαό της Παλαιστίνης το τραγούδι «Fairuz», ενώ υπενθύμισε ότι όταν ξεκίνησαν τις συναυλίες τους τα νεκρά παιδιά ήταν 14.000, ενώ τώρα έχουν ξεπεράσει τις 16.000... Και χιλιάδες ήταν αυτοί που σιγοτραγούδησαν μαζί της, όπως και στα «Κάλαντα», που χιλιάδες πάλι ήταν αυτοί που φώναζαν ρυθμικά «Λευτεριά στην Παλαιστίνη»...