«Λες, πολύν καιρό ήλπιζες,

δεν μπορείς άλλο πια να ελπίσεις.

Ηλπιζες τι;

Πώς ο αγώνας θα ν' εύκολος;

Δεν είν' έτσι.

Η θέση μας είναι χειρότερη απ' όσο νόμιζες.

Είναι τέτοια που αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο,

δεν έχουμε ελπίδα.

Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει

θα χαθούμε».

Με το ποίημα «Λες» του Μπέρτολτ Μπρεχτ τιμάει την Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών (26 Ιούνη) το Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης που και φέτος «μας βρίσκει να δίνουμε τη μάχη μας ως άνθρωποι, επαγγελματίες, επιστήμονες μαζί με χιλιάδες άλλους/ες που περνούν τις δικές τους αγωνίες για την ύπαρξή τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Αγωνιούμε καθώς χρειάζεται να μιλήσουμε και για εκείνους που δεν έχουν φωνή και αυτό δεν είναι ευχάριστη αποστολή. Κανείς και καμία δεν θα έπρεπε να χρειάζεται μεσολαβητές και συνηγόρους στην υπόθεση αυτή. Κι όμως, η καθημερινή οπισθοχώρηση στο πεδίο των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η αποστέρηση κοινωνικών διεξόδων, η φτωχοποίηση και αποψίλωση των υπηρεσιών, η απαξίωση των δημόσιων δομών κοινωνικής πολιτικής μας φέρνει στο σημείο να διατρανώσουμε: "Ως εδώ! Φτάνει!"».

Το Σωματείο υπενθυμίζει την τεράστια διαδρομή των Κέντρων εδώ και 25 χρόνια, που «μεθοδικά, με επιστημονικά τεκμηριωμένα και μετρήσιμα αποτελέσματα, με συνέπεια και διαρκή παρουσία, το έργο μας αναγνωρίζεται από εθνικούς και υπερεθνικούς οργανισμούς», παρά τα τεράστια εμπόδια, όπως ωμές παρεμβάσεις στο επιστημονικό τους έργο, εργασιακή ανασφάλεια, μικροπολιτικά παιχνίδια στις πλάτες δομών και εργαζομένων.

Το έργο τους πολυδιάστατο, στην πρόληψη των εξαρτήσεων, στον τομέα της ψυχοκοινωνικής υγείας, με ρίζες μέσα στις τοπικές κοινότητες, στην εκπαιδευτική κοινότητα.

«Τα Κέντρα Πρόληψης είναι πόρτες ανοιχτές, αυτό το αναγνωρίζουν οι χιλιάδες λήπτες των υπηρεσιών μας, είναι χώροι όπου μπορούν οι πολίτες να ακουμπήσουν τις ανησυχίες τους, να λάβουν υποστήριξη με επαγγελματισμό, συνέπεια, ενδιαφέρον, χωρίς αναμονή. Το αποδεικνύουν τα μηνύματα υποστήριξης που φτάνουν κατά εκατοντάδες πανελλαδικά από σωματεία, επιστημονικούς φορείς, πολίτες, εκπαιδευτικούς, γονείς, ΜΜΕ και πολιτικά πρόσωπα ανεξαρτήτου χρώματος, στο άκουσμα πως το μέλλον μας είναι αβέβαιο.

Φέτος, φέρουμε ακόμα ένα δυσανάλογο βάρος στις πλάτες μας. Τα Κέντρα Πρόληψης σβήνονται από τον χάρτη. Με μια κίνηση. Για πάντα. Σχέδια γράφονται και σβήνονται ερήμην μας, παρελκυστικές κινήσεις και... realpolitik κραυγάζουν ότι δεν χωράμε στο νέο δυστοπικό τοπίο που σχεδιάζουν. "Είμαστε λάθος μες στο κεφάλαιο του λάθους λήμματος". Η εποχή των τεράτων προστάζει φιέστες και παράτες, ο καθένας να βρει τον δρόμο του μονάχος, αρκεί να μην μας ενοχλεί.

Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη», διαμηνύουν.