Αποτέλεσμα της συμπόρευσης της «Δημοκρατικής Κοινωνικής Κίνησης» και της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας» τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και ένα πρώτο βήμα στο ξεκίνημα μιας πορείας οικοδόμησης ενός ευρύτερου μετώπου για την ανατροπή της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής και για να ανοίξει ένας άλλος δρόμος, προς όφελος του λαού και όχι της ολιγαρχίας, αποτελεί η συμπαράταξή τους για τις επερχόμενες νομαρχιακές εκλογές. Η ανακήρυξη των τριών υποψηφίων, του Θανάση Παφίλη για τη Διευρυμένη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αθήνας-Πειραιά, του Ηλία Νικολόπουλου για τη Νομαρχία Αθήνας και της Ελπίδας Παντελάκη για τη Νομαρχία Πειραιά, έγινε προχτές παρουσία μεγάλου αριθμού εκπροσώπων μαζικών συνδικαλιστικών και κοινωνικών οργανώσεων, αλλά και ανθρώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Οι τρεις υποψήφιοι, αλλά και ο νομαρχιακός σύμβουλος Θεοχάρης Παπαμάργαρης υπογράμμισαν με έμφαση ότι η συμπαράταξη, που φέρει τον τίτλο της ΝΑΣ, δεν είναι ευκαιριακός συνδυασμός για να αθροίσει ψήφους στις εκλογές, ούτε δημιούργημα συμφωνίας κορυφών, αλλά ο καρπός και το αποτέλεσμα κοινής δράσης των δύο Κινήσεων, στα μικρά και μεγάλα μέτωπα των αγώνων, που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα, καρπός και αποτέλεσμα της κοινής δράσης στο συνδικαλιστικό κίνημα, στο κίνημα ειρήνης, στο κίνημα προστασίας των δημοκρατικών ελευθεριών και άλλων κινημάτων. «Εμείς επιδιώκουμε ενότητα για την ανατροπή και όχι ενότητα για τη διαχείριση», είπε χαρακτηριστικά ο Θ. Παφίλης.

Στη συνέντευξη που δόθηκε, ο δημοσιογράφος Κ. Πουλακίδας της «Αυγής» ρώτησε τους τρεις υποψήφιους «πού είναι η διαφωνία τους στο πλαίσιο με την υποψηφιότητα του Μαν. Γλέζου» και αφού «εντοπίσετε τη διαφωνία σας θα ήθελα να μου πείτε αν υπάρχει δυνατότητα "σύμπλευσης" με αυτό το ψηφοδέλτιο που έχει ήδη ανακοινωθεί».

«Εμείς οι δύο κινήσεις αποφασίσαμε να συνεργαστούμε, παίρνοντας υπόψη τη συμπόρευση όλο το προηγούμενο διάστημα στα μεγάλα μέτωπα που υπήρξαν και στους μεγάλους αγώνες και γιατί συμφωνήσαμε σε κάποιες γενικές αρχές», είπε ο Θ. Παφίλης. Και συνέχισε: «Βεβαίως, όλοι εδώ ζούμε και ο καθένας έχει μια ιστορία. Οι δυνάμεις εκείνες που στηρίζουν αυτή την πρόταση (σ.σ. Μ. Γλέζος), στο προηγούμενο διάστημα, όχι μόνο δε συμπορεύτηκαν με τον ίδιο τρόπο και προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά, τις περισσότερες φορές -- για να μην πούμε όλες -- συντάχθηκαν πλήρως με την κυβερνητική πολιτική και ιδιαίτερα στον τομέα της Αυτοδιοίκησης, αλλά και σε άλλους τομείς. Π.χ. όταν οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα συγκρούονταν και απέρριπταν τον "κοινωνικό διάλογο" και τη θεωρία των κοινωνικών εταίρων -- η οποία εκτός των άλλων είναι και ανιστόρητη -- οι πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες σήμερα μιλούν για ενότητα, ήταν μαζί με τις κυβερνητικές παρατάξεις. Τα ίδια και στο φιλειρηνικό κίνημα και σε πάρα πολλούς άλλους τομείς. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλη αυτή η αλλαγή και η μετατροπή της ΤΑ σε μακρύ χέρι του κράτους βρήκε την πλήρη συναίνεση και συμφωνία αυτών των δυνάμεων, και μιλάμε κυρίως για το ΣΥΝ».

Αναφερόμενος στην πρακτική στον τομέα της Αυτοδιοίκησης, ο Θ. Παφίλης ανέφερε για παράδειγμα ότι «οι νομάρχες που προέρχονταν κυρίως από τον χώρο του ΣΥΝ, οι οποίοι εκλέχτηκαν στο προηγούμενο διάστημα με πλήρη συνεργασία με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ήταν πολλές φορές πρωταγωνιστές, όχι μόνο συμμέτοχοι, στις μεγαλύτερες αντιλαϊκές επιλογές, και μάλιστα σε κάποιες κορυφαίες στιγμές σύγκρουσης ήταν η αιχμή του δόρατος, όπως, για παράδειγμα, σε αγροτικές κινητοποιήσεις, στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και σε πολλές άλλες μάχες που έδωσε το λαϊκό κίνημα το προηγούμενο διάστημα».

«Θα ήταν ανακόλουθο για μας από πάρα πολλές πλευρές να μιλάμε για μια αφηρημένη ενότητα με δυνάμεις οι οποίες το προηγούμενο διάστημα όχι μόνο δεν αγωνίστηκαν με συνέπεια, αλλά, αντίθετα, έδωσαν και "αριστερό" άλλοθι στην κυβερνητική πολιτική», είπε ο Θ. Παφίλης. Αφού σημείωσε ότι «θέλουμε ενότητα με όλους εκείνους οι οποίοι αντιστέκονται σε αυτή τη λαίλαπα και αγωνίζονται όχι για να διαχειριστούν καλύτερα αυτή τη λαίλαπα, αλλά για να ανατρέψουν αυτή την πολιτική και ν' ανοίξουν μια νέα προοπτική για το λαϊκό κίνημα και για τον τόπο μας», τόνισε: «Πιστεύουμε ότι δυνάμεις που μπορεί να είναι εγκλωβισμένες ακόμα και σε τέτοια σχήματα ή να παγιδεύονται -- αν θέλετε -- και απ' το άγχος και την αγωνία μιας ευρύτερης ενότητας, θα αντιληφθούν και στην πορεία αυτής της εκλογικής μάχης ποιος είναι ο πραγματικός δρόμος και ποιες είναι εκείνες οι δυνάμεις, οι οποίες εξέφρασαν στο παρελθόν αλλά εκφράζουν και σήμερα με μεγαλύτερη συνέπεια αυτόν τον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής ακόμα και μέσα στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση».

Ο Ηλ. Νικολόπουλος ανέφερε ότι «υπήρχε και μια κοινή σύνδεση των δύο παρατάξεων σε βασικά θέματα, που οι άλλες παρατάξεις ήταν απ' την άλλη πλευρά». Ανέφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το θέμα του «Καποδίστρια», όπου, παρότι ο Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτονομίας επιβάλλει να ερωτώνται οι δημότες για συνενώσεις δήμων, και οι δύο συγκεκριμένες παρατάξεις ζητούσαν δημοψηφίσματα, οι υπόλοιπες παρατάξεις εκώφευσαν, αφήνοντας έτσι να εφαρμοστεί το πρόγραμμα. Ανέφερε επίσης τη Συνθήκη Σένγκεν, «που θα τη βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας -- αν και δεν είναι στη στενή έννοια της Αυτοδιοίκησης. Ημασταν οι μόνοι που αντιδράσαμε και τονίσαμε την αντισυνταγματικότητα και όλα αυτά».

«Και τον Μ. Γλέζο τιμούμε και πολλούς άλλους αγωνιστές, που δεν είναι στις τάξεις μας ή είναι έξω από αυτή την αίθουσα», είπε ο Χαρ. Παπαμάργαρης. «Το κρίσιμο ερώτημα που μπήκε είναι ότι σε ποια πολιτική βάση -- και όταν λέω πολιτική δεν εννοώ κομματική, αλλά βάση στις κατευθύνσεις και στις θέσεις μας πάνω στα ζητήματα της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης -- γίνεται αυτή η συνένωση». Ανέφερε ως παράδειγμα τη συζήτηση του προϋπολογισμού της Νομαρχίας στο Νομαρχιακό Συμβούλιο: «Ημασταν 2 στους 38 και ο Ηλ. Νικολόπουλος, που είχε δικαίωμα λόγου αλλά όχι ψήφου. Εκτός πρακτικών οι υπόλοιποι σύμβουλοι μάς έλεγαν πως αν δεν τον ψηφίσουμε η Περιφέρεια θα τον πάρει πίσω. Και το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε με τον Σπ. Χαλβατζή ήταν να πούμε "όχι". Τουλάχιστον να καταχωρήσουμε αυτό το "όχι". Η νομαρχιακή παράταξη απ' τον ΣΥΝ ψήφιζε "ναι". Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι έχουμε μια τέτοια "συμπόρευση" (σ.σ. με άλλο ψηφοδέλτιο) και προηγουμένως δεν υπάρχει μια σύμπλευση πάνω σε κρίσιμα ζητήματα πολιτικής, τότε ενότητα δε νομίζω ότι είναι να υπογράψεις σε ένα κείμενο μια γενική καταδίκη κάποιου. Το θέμα είναι αν διατυπώνεις μια πολιτική άποψη πάνω σε πολιτικές θέσεις σε ό,τι αφορά στο ζήτημα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης».