«Δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε μόνο ρουσφέτια», δήλωσε, απευθυνόμενος στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ο υπουργός Ανάπτυξης Ακης Τσοχατζόπουλος, σε συνέδριο του Κόμματος για την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη. Επίσης τρεις φορές επανέλαβε ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που χρωστάει στον ελληνικό λαό», ενώ λίγο παρακάτω σημείωσε ότι «υπάρχει έλλειμμα δημοκρατικών διαδικασιών στο ΠΑΣΟΚ». Αυτοκριτική διάθεση εφήμερης διάρκειας που σταχυολογείται από τα Μέσα, αφήνοντας όμως στο περιθώριο τα υπόλοιπα που αφορούν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθείται και που ανάγλυφα υπερασπίστηκε ο υπουργός.

Ο Α. Τσοχατζόπουλος θύμισε πρώτα τα χρόνια της «ανωριμότητας», τότε που αυτός και οι σύντροφοι του πίστευαν σ' έναν ενδυναμωμένο δημόσιο τομέα και συγκροτούσαν επιτροπές κοινωνικού ελέγχου. Τώρα, αντίθετα, είπε, συσσώρευσαν εμπειρίες τα πρωτοκλασάτα στελέχη, κατάλαβαν τη σημασία της αγοράς και κρίνουν ότι το κράτος θα πρέπει να ξεπουλάει τον δημόσιο πλούτο στους ιδιώτες. Μόνο τα ταμπού παραμένουν. Γιατί, ρώτησε, να το ονομάζουμε αυτό ιδιωτικοποίηση;

Τι τον χωρίζει τότε από τη συντηρητική παράταξη και τους νεοφιλελεύθερους; Το ΠΑΣΟΚ, δήλωσε, δεν είναι υπέρ της πλήρους επικράτησης της αγοράς σε βάρος του εργαζόμενου. Φυσικά, δύσκολα μπορεί να πείσει για αυτή τη διαφοροποίηση καθώς ο καθένας γνωρίζει ότι οι εργαζόμενοι με τις κινητοποιήσεις τους ήταν αυτοί που απέτρεψαν την πλήρη επιστροφή του μεσαίωνα στα εργασιακά και στα ζητήματα κοινωνικής ασφάλισης και προστασίας.

Οι σύνεδροι, στην πλειοψηφία τους, κάθε άλλο παρά μη προνομιούχοι σε αυτή την πόλη - από στελέχη υπουργείων και διοικήσεων δημόσιων επιχειρήσεων ως τους εκλεκτούς της ΤΑ - χειροκρότησαν τις πικρές «αλήθειες» που είπε ο Α. Τσοχατζόπουλος, ακόμη κι όταν αυτός δήλωνε ότι η κυβέρνηση αγωνίζεται για την πλήρη απασχόληση - κι ας προωθούνται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας με ταχύτατους ρυθμούς.

Αργότερα μιλώντας ο Γ. Πασχαλίδης και πάλι χειροκροτήθηκε, όταν δήλωσε στην αρχή της ομιλίας του ότι «το ΠΑΣΟΚ πρέπει να συνεργάζεται περισσότερο με την κοινωνία και λιγότερο με τον εαυτό του». Πώς εξηγείται αυτό; Μάλλον οι μισοί σύνεδροι θα πίστευαν ότι δεν τους αφορά η διαπίστωση, ενώ οι άλλοι, οι πιο αισιόδοξοι, ότι το κόμμα κάποτε κι αυτό θα το διορθώσει. Οσον αφορά τη Θεσσαλονίκη «των ανοιχτών οριζόντων», για την οποία υποτίθεται έγινε το συνέδριο, αυτή δε θα πρέπει τίποτα να περιμένει από την κυρίαρχη πολιτική.