«Ο Γιώργος Μωραΐτης γεννήθηκε στο Αιτωλικό του Μεσολογγίου στις 26/6/1925. Από τα μαθητικά του χρόνια εντάχθηκε στο ΕΑΜ Νέων και στην ΕΠΟΝ και το 1943 οργανώθηκε στο ΚΚΕ.
Η συμμετοχή του στο εργατικό - λαϊκό κίνημα του έδωσε τη δυνατότητα να συναντηθεί με μεγάλες προσωπικότητες, την πορεία των οποίων με συνέπεια ακολούθησε ως το τέλος της ζωής του, μεταδίδοντας τις αξίες τους στις νεότερες γενιές, όπως η μαθητεία του στην ΕΠΟΝ με δασκάλους τη Ρόζα και το Γιάννη Ιμβριώτη, τον Κώστα Σωτηρίου, το Μανόλη Τριανταφυλλίδη, το Χαράλαμπο Θεοδωρίδη, τον Παναγή Λεκατσά, το Γιάννη Κορδάτο.
Το 1958 ο σ. Μωραΐτης δραστηριοποιήθηκε στο συνδικαλιστικό κίνημα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Το 1976 αναλαμβάνει υπεύθυνος του Τμήματος Μελέτης Εκπαιδευτικών Προβλημάτων του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, θέση που κατείχε από την ίδρυση του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών ως το θάνατό του. Αφήνει πίσω του πλούσιο φιλολογικό συγγραφικό έργο, καθώς επίσης και σημαντικές μελέτες εκπαιδευτικής πολιτικής και παιδαγωγικής έρευνας.
Η ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει στην οικογένεια του σ. Μωραΐτη τα θερμά της συλλυπητήρια».
Εκφράζοντας επίσης τα συλλυπητήριά της η ΚΝΕ σημειώνει: «Η στάση του και το παιδαγωγικό του έργο αποτελούν υπόδειγμα για όλους μας και ιδιαίτερα για τους συντρόφους μας που ασχολούνται με την εκπαίδευση.
Ο σύντροφος Γιώργος ήταν πάντα "παρών" στους αγώνες, ως και την τελευταία φορά που τον είδαμε στην πορεία τις 26/6 ενάντια στα Ναρκωτικά, όπου τον πρόδωσε η καρδιά του. Ετσι θα τον θυμόμαστε και θα προσπαθούμε να σταθούμε και εμείς με αυτόν τον τρόπο ως την τελευταία στιγμή».
O σύντροφος Γ. Μωραΐτης «έφυγε» όρθιος, στον αγώνα μέχρι την τελευταία στιγμή. Στη διπλανή φωτογραφία διακρίνεται στην κινητοποίηση του ΕΣΥΝ στις 26 του Ιούνη, ημέρα πάλης ενάντια στα ναρκωτικά |
Ο ίδιος θεωρούσε πως οι τυπικές του σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας κι αργότερα η παιδαγωγική ειδίκευσή του σε πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και του Αρκάνσας, δεν είχαν τόση σημασία για την επιστημονική του συγκρότηση.
Γι' αυτό και δήλωνε «παιδί της ΕΠΟΝ και αντιστασιακός που έγινε αργότερα εκπαιδευτικός». Το 1958 ο σ. Μοραΐτης δραστηριοποιήθηκε στο συνδικαλιστικό κίνημα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Από το 1959 διατέλεσε για 8 χρόνια πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ κι υπεύθυνος για την έκδοση της εφημερίδας «Ιδιωτικός εκπαιδευτικός».
Σπουδαιότερα βιβλία του: «Η έκθεση των ιδεών στη θεωρία και στην πράξη», «Παράλληλο Συντακτικό της αρχαίας και νέας ελληνικής γλώσσας», «Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας», «Συντροφιά με τον Ξενοφώντα στη Λεγεώνα των Ξένων», «Ξαναδιαβάζοντας το Θουκυδίδη», «Ο αληθινός Παλαμάς», «Η δυναμική του σχολείου και το πρόβλημα των κτιριακών εγκαταστάσεων», «ΕΟΚ και εκπαίδευση», «Ιδεολογικές και μεθοδολογικές αρχές της εργασίας στο σχολείο της Πολυτεχνικής εκπαίδευσης», ομιλίες, σεμινάρια και άρθρα δημοσιευμένα στη σειρά «Μελέτες του ΚΜΕ» και στην επιθεώρηση «ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ».