Σε μαύρες εποχές, όταν συνδικαλισμός, σήμαινε αυτόματα διώξεις, απολύσεις και ανεργία, μας γυρίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καθώς δύο δημόσιες επιχειρήσεις επιχειρούν να ποινικοποιήσουν τη συνδικαλιστική δράση, παραπέμποντας ολόκληρες διοικήσεις σωματείων στην Επιτροπή του άρθρου 15 του Νόμου 1264/1982, από την οποία ζητείται η άρση της συνδικαλιστικής προστασίας, που θα κάνει δυνατή και την απόλυσή τους.

Στην πρωτοφανή αυτή ενέργεια κατέφυγαν οι διοικήσεις της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» και του ΗΣΑΠ, κατά του «Σωματείου Συμβασιούχων Εργαζομένων Ορισμένου Χρόνου» η πρώτη και κατά του «Σωματείου Ηλεκτροδηγών ΗΣΑΠ» η δεύτερη, με την οποία αιτούνται από την Επιτροπή του άρθρου 15 την άρση της συνδικαλιστικής προστασίας όλων των μελών που απαρτίζουν τα διοικητικά συμβούλια. Και στις δύο περιπτώσεις, οι διοικήσεις των σωματείων μπαίνουν στο στόχαστρο των επιχειρήσεων, ύστερα από κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων που είχαν γίνει στους χώρους δουλιάς τον περασμένο Ιούλη.

Το γεγονός, μάλιστα, ότι και οι δύο επιχειρήσεις ανήκουν στο κράτος και βρίσκονται υπό την πολιτική εποπτεία του υπουργείου Μεταφορών, δείχνει ότι η ηγεσία του, εκτός από το «χρυσό μετάλλιο» που διεκδικεί στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, διεκδικεί ακόμη ένα, αυτό της αντεργατικότητας και της ποινικοποίησης κάθε συνδικαλιστικής δράσης. Προφανώς ετοιμάζει το έδαφος όχι μόνο να ξεπουλήσει αντί πινακίου φακής τη δημόσια περιουσία στα νέα αφεντικά, αλλά και να τους παραδώσει ένα ποδηγετημένο συνδικαλιστικό κίνημα.

Ενδεικτικό του αντεργατικού μένους αλλά και της σαθρής επιχειρηματολογίας που αναπτύσσει η «Ολυμπιακή Αεροπορία» κατά των μελών της διοίκησης του σωματείου, είναι και η κατηγορία ότι «καλυπτόμενοι πίσω από τον συνδικαλιστικό "μανδύα" του Σωματείου των, αρνούνται να προσφέρουν κάθε είδους εργασία, για την οποία άλλωστε προσελήφθησαν, παρά τα αντίθετα συμφωνηθέντα με τη σύμβαση εργασίας ενός εκάστου...», ενώ είναι γνωστό ότι το σωματείο πραγματοποιούσε απεργιακές κινητοποιήσεις με αίτημα τη μονιμοποίησή στην επιχείρηση των συμβασιούχων της ΟΑ. Ετσι η διοίκηση της ΟΑ, θεωρώντας ότι οι απεργιακές κινητοποιήσεις με αίτημα τη μόνιμη απασχόλησή τους «δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη νόμιμη συνδικαλιστική δράση...», σέρνει στο εδώλιο τους συνδικαλιστές, προκειμένου να αρθεί η προστασία τους και καταγγέλλει τη σύμβαση εργασίας τους.

Με τον ίδιο πανομοιότυπο τρόπο διώκονται και τα μέλη της διοίκησης του Σωματείου Ηλεκτροδηγών ΗΣΑΠ, καθώς οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν στάση εργασίας στις 16 Ιούλη, με αίτημα τη σύναψη ΣΣΕ για το 2002, την οποία το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά είχε κρίνει παράνομη και καταχρηστική. Ετσι η διοίκηση του ΗΣΑΠ προσέφυγε στην Επιτροπή του άρθρου 15, με πρόθεση την απόλυση της 7μελούς διοίκησης «επειδή πρωτοστάτησαν στην πραγματοποίηση της παράνομης αυτής στάσης εργασίας» και επειδή «με πρόθεση δε συμμορφώθηκαν στη διάταξη της ανωτέρω δικαστικής απόφασης...».