Ο Μπόρχες έλεγε, ότι «ο Ντοστογιέφκσι είναι όπως η ανακάλυψη του έρωτα και της θάλασσας. Σφραγίζουν τη νεότητά μας. Μεγαλώνοντας καταφεύγουμε σε ηπιότερους συγγραφείς»...

Δεν είμαι σίγουρη εάν αυτό είναι μια αντικειμενική αλήθεια που ισχύει για όλους μας. Διότι εγώ προσωπικά συνεχίζω να διαβάζω Ντοστογιέφσκι με την ίδια εφηβική μανία, συνεχίζω να απολαμβάνω τη θάλασσα λες και κάθε φορά είναι για μένα η «πρώτη φορά», όσο για τον έρωτα... Μάλλον εκείνος δε με θέλει πια. Και δεν τον αδικώ. Εκείνο όμως που σίγουρο είναι, πώς σήμερα αποφεύγω τα «σταφύλια της οργής». Το εύγευστο αυτό φρούτο το προτιμώ ήρεμο, γαλήνιο και γλυκό.

Γι' αυτό και σας προτείνω να κάνουμε σταφύλι φράουλα γλυκό.

Τι θα χρειαστούμε; Ελάχιστα πράγματα. Λίγο περισσότερο από ένα κιλό σταφύλι φράουλα, ένα κιλό ζάχαρη, ένα φλιτζάνι του τσαγιού νερό, ένα κουταλάκι χυμό λεμονιού και δυο χαρτάκια βανίλιας. Θα αφαιρέσουμε τα κοτσάνια και θα πλύνουμε τον καρπό καλά. θα τα ξεφλουδίσουμε και θα βάλουμε τη ζάχαρη με το νερό στη φωτιά να βράσει μέχρι να «δέσει» και να γίνει σιρόπι πηκτό. Θα ρίξουμε τη φράουλα το σταφύλι σε πολύ δυνατή φωτιά για να «δέσει» γρήγορα και να διατηρήσει το ανοιχτό χρώμα του. θα προσθέσουμε το χυμό του λεμονιού και τη βανίλια και αφού πάρει δυο βράσεις θα το κατεβάσουμε από τη φωτιά και θα το αφήσουμε να κρυώσει. Θα το βάλουμε σε γυάλινα βάζα και θα το τρώμε μετά τον απογευματινό ύπνο, πριν από το σκέτο ελληνικό καφέ μας. Μικρές απολαύσεις, αυτό είναι που έχουμε ανάγκη. Γλυκές απολαύσεις...