Οι ΗΠΑ, με αφορμή το τρομοκρατικό χτύπημα της 11/9/2001 και έχοντας υπό πυρηνική ομηρία τον πλανήτη, αποφάσισαν, εδώ και έναν χρόνο, μονομερώς, να κηρύξουν «παγκόσμιο αντιτρομοκρατικό πόλεμο» εναντίον «κάθε έθνους, οργάνωσης ή προσώπου» που εμποδίζει την παγκοσμιοποίηση της αμερικανικής κυριαρχίας. Η διά της βίας επιβολή των αμερικανικών γεωστρατηγικών συμφερόντων, με γενικευμένη χρήση της μιλιταριστικής ισχύος, διατάχθηκε ως «πρόληψη» κατά των «εχθρών της ανθρωπότητας», εξαπολύοντας μια πρωτοφανή για τα ιστορικά δεδομένα «παγκόσμια σταυροφορία».

Ο «συνασπισμός» εκστρατείας για το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών, υπό αμερικανο-βρετανική σημαία, κατέλυσε κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, ξεφτιλίζοντας τον ΟΗΕ, καταπατώντας «κυριαρχικά δικαιώματα» και «ελευθερίες» στις ίδιες τις «δυτικές» κοινωνίες, που γέμισαν συρματοπλέγματα, «τρομονόμους», «βιοπολιτικές» καταστολές, ρατσιστικά και ξενόφοβα πογκρόμ κατά των μεταναστών.

Με ένα θηριώδες «ηθικό βαμπιρισμό» (Νίτσε), καταργήθηκε κάθε «τεκμήριο αθωότητας», ποινικοποιώντας κάθε εκδήλωση ζωής που δεν αρμόζει «σε καιρό πολέμου».

Σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση της ΕΕ, ορίζονται ένοχες «τρομοκρατίας» δράσεις όπως «εκφοβισμός του πληθυσμού (...), αδικαιολόγητος εξαναγκασμός των δημοσίων αρχών να εκτελέσουν οποιαδήποτε πράξη ή να απόσχουν από την εκτέλεσή της (...), αποσταθεροποίηση των πολιτικών, συνταγματικών ή οικονομικών δομών μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού (...), διαταραχή του εφοδιασμού ύδατος, ηλεκτρικής ενέργειας ή κάθε άλλου βασικού φυσικού πόρου (...), απειλή τέλεσης ενός εκ των προαναφερομένων εγκλημάτων»!!! Απεργία ή κατάληψη σ'αυτές τις επιχειρήσεις απο το εργατικό κίνημα κατατάσσει αυτό το κίνημα στην «τρομοκρατία».

Εξω από τα φρούρια της Δύσης, η Ανατολή απειλείται με γενοκτονία και στη θηριωδία προσδίδονται ραγδαία όλα τα απαίσια χαρακτηριστικά μιας «σύγκρουσης θρησκειών και πολιτισμών», όπως είχε προαναγγείλει, προ δεκαετίας, ο σκοτεινός Σ. Χάντινγκτον. Το Ισλάμ πρέπει, λέει, να ξεριζωθεί γιατί «ευθύνεται» για την «Αλ Κάιντα», που μάλλον «ευθύνεται» για την 11/9, αλλά αν δεν υπήρχε η «Αλ Κάιντα», οι ΗΠΑ δε θα μπορούσαν, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, να σπείρουν την Κεντρική Ασία με στρατιωτικές βάσεις από τη Γεωργία μέχρι την Τασκένδη.

Και γιατί από τις φιλοαμερικανικές θεοκρατικές σατραπείες του Ισλάμ πρέπει να εξαφανιστούν αυτές του Αφγανιστάν και του Ιράκ;

Αλλά μήπως η Τουρκία δε συμπολέμησε με την «Αλ Κάιντα» σε όλα τα πεδία, από τη Βοσνία μέχρι το Κόσσοβο, και από την Τσετσενία μέχρι το «Ισλαμικό κόμμα του Τουρκεστάν» (πρώην Imuq); Σε τελευταία ανάλυση, όπως ομολόγησε δημόσια πρόσφατα ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, η σύγκρουση με την «Αλ Κάιντα» είναι μια εσωτερική διαμάχη των «δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης». Δεν είναι «πολιτισμική» διαμάχη με το Ισλάμ.