Ποια χειραφέτηση...«Η Κοπεγχάγη σηματοδοτεί τη χειραφέτηση της ενωμένης Ευρώπης, η οποία απέδειξε ότι μπορεί να ορθώσει το ανάστημά της στην Ουάσιγκτον, τουλάχιστον σε θέματα που την αφορούν άμεσα και αποκλειστικά. Ταυτόχρονα, επαναβεβαίωσε τον ρόλο του γαλλογερμανικού άξονα ως κεντρικού πυλώνα της ΕΕ και αντίβαρου στις αμερικανικές πιέσεις, αφού ουσιαστικά υιοθετήθηκε η αρχική απόφαση των κ.κ. Σιράκ και Σρέντερ». (Αθ. Ελλις -ΝΕΑ)

Ο δρόμος για τον Καύκασο. «Και σε τελευταία ανάλυση, όπως λέει ο Μισέλ Ροκάρ, αν μας ενδιαφέρουν οι πρώτες ύλες της Σιβηρίας πρέπει να περάσουμε από τις τουρκόφωνες Δημοκρατίες του Καυκάσου. Αρα, από την Τουρκία» (Μιχ. Μητσός -ΝΕΑ)

Υπερατλαντικοί καγχασμοί: «Τι αστείο που είναι να είσαι Ευρωπαίος! Πάνω από όλα, η Κοπεγχάγη θα έχει σημασία ως ο τόπος όπου οι προτεραιότητες της Ευρώπης μετατέθηκαν από την Ανατολική Ευρώπη προς την Τουρκία. Είτε το ήθελαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες είτε όχι, η αξιοπιστία της ΕΕ εξαρτάται πλέον από την επιτυχία της στο να καθοδηγήσει την Τουρκία προς ένταξη στους ευρωπαϊκούς κόλπους» (ΓΟΥΟΛ ΣΤΡΙΤ ΤΖΟΥΡΝΑΛ - ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ)

Ο νέος υπερασπιστής: «Βρετανία, Ιταλία και -ο νέος σιωπηλός υπερασπιστής της Τουρκίας- Ελλάδα αποτελούν τις μοναδικές χώρες - μέλη που επιδιώκουν να αρχίσουν γρηγορότερα οι συνομιλίες για ένταξη (της Τουρκίας)... Η ελληνική προεδρία από 1ης Ιανουαρίου προσφέρει την ευκαιρία στην ΕΕ να επιταχύνει τη διαδικασία της τουρκικής ένταξης... Στην Τουρκία παραβιάζονται ορισμένα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά το ίδιο συνέβη και σε πολλές χώρες - νέα μέλη, πριν από μερικά χρόνια. Εάν οι Τούρκοι τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, η ΕΕ δεν μπορεί να καθυστερήσει άλλο». (Στο ίδιο)