Μέσα στο πέλαγος των ευχάριστων και χαρμόσυνων ειδήσεων των ημερών (γέννηση του «θείου βρέφους», ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τον κύριο Σημίτη και λοιπά), «πνίγηκε» στα «ψιλά» των εφημερίδων μια μικρή και ασήμαντη είδηση από τη Βαρσοβία, την πρωτεύουσα της Πολωνίας. Ο αριθμός των θυμάτων από το κρύο και την πείνα στην Πολωνία, αναφέρει η ανταπόκριση, έφτασε, σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας, στους 116 (και βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή του χειμώνα). Τα περισσότερα θύματα, κυρίως άστεγοι, ζητιάνοι και αλκοολικοί, έχασαν τη ζωή τους από την κατανάλωση αλκοόλ, με αποτέλεσμα να κοιμηθούν στο ύπαιθρο και να παγώσουν. Τον περσινό χειμώνα, αναφέρει συγκριτικά η είδηση, 300 περίπου άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους στην Πολωνία, λόγω του ψύχους και της ασιτίας.

Χαίρε, λοιπόν, «θεόσταλτε» Λεχ Βαλέσα, «μεγάλε» και «χαρισματικέ» ηγέτη του πολωνικού λαού, που τον απάλλαξες από την επάρατη κομμουνιστική τυραννία και τον έφερες στη μεγάλη οικογένεια των πλούσιων και δημοκρατικών χωρών της Δύσης. Που τον οδήγησες, επιτέλους, ύστερα από σκληρούς αγώνες, στην Εδέμ της αφθονίας του καπιταλιστικού παραδείσου... Τώρα, οι Πολωνοί πολίτες, ελεύθεροι πια και απαλλαγμένοι από την καταπίεση του... στυγνού και ανελεύθερου κομμουνιστικού καθεστώτος, μπορούν με την άνεσή τους να πεθαίνουν κάθε χειμώνα κατά εκατοντάδες ή και χιλιάδες, στους δρόμους και στα παγκάκια των πάρκων της Βαρσοβίας και ολόκληρης της Πολωνίας, από το ψύχος και την ασιτία.

Ομως, το κακό έγινε. Το σοσιαλιστικό καθεστώς, που και έτσι όπως λειτούργησε, με τις αδυναμίες και τα λάθη του, έδωσε δουλιά και ψωμί στο φτωχό λαό της Πολωνίας, ανατράπηκε. Και θα χρειαστούν, πάλι απ' την αρχή, σκληροί και μακρόχρονοι αγώνες, για να γκρεμιστεί αυτό το φρικτό καθεστώς που εγκαθίδρυσαν οι πουλημένοι πολιτικοί αγύρτες, σε βάρος του πολύπαθου πολωνικού λαού. Η είσοδος της Πολωνίας στη λυκοφωλιά της ΝΑΤΟικής ληστοσυμμαχίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όχι μόνο δε θα λύσει τα προβλήματα του πολωνικού λαού, αλλά θα επιδεινώνει, χρόνο με το χρόνο, το πρόβλημα της ίδιας του της επιβίωσης. Ο μόνος δρόμος για να απαλλαγεί η Πολωνία, καθώς και οι άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες, από το θανάσιμο εναγκαλισμό, είναι η αντίσταση και ο ανειρήνευτος αγώνας κατά των επίδοξων κοσμοκρατόρων. Ο ιμπεριαλισμός, το τελευταίο στάδιο αυτού του σάπιου και διεφθαρμένου κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικού συστήματος, δεν είναι ανίκητος. Οσο κι αν φαντάζει ισχυρός και ακαταμάχητος, θα γκρεμιστεί μια μέρα (και η μέρα αυτή δεν είναι πολύ μακριά), για να οικοδομηθεί στη θέση του το «ένα βασίλειο της δουλιάς», το «βασίλειο» της Ειρήνης, της πραγματικής Δημοκρατίας και του σοσιαλισμού.