Associated Press

Μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις έξω από το κοινοβούλιο, με στόχο να αποτρέψουν αντιπολεμικές εκδηλώσεις

Η τουρκική πολιτική ηγεσία μοιάζει να «απομακρύνεται» από τις αμερικανικές θέσεις, όσον αφορά στην αξίωση της Ουάσιγκτον για συμμετοχή της στον ενδεχόμενο πόλεμο κατά του Ιράκ: Ο Πρόεδρος Αχμέντ Νεντζτέτ Σεζέρ έκανε, σύμφωνα με ανταποκριτή το BBC, την «εκπληκτική» -σ.σ. αν ληφθεί υπ' όψιν η εγγύτητα των θέσεών του με εκείνες του στρατιωτικού κατεστημένου- δήλωση ότι για να δοθεί άδεια στάθμευσης/ διέλευσης των στρατευμάτων των ΗΠΑ στο τουρκικό έδαφος «θα πρέπει να υπάρξει δεύτερη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ», που να εξουσιοδοτεί τον πόλεμο. Ταυτόχρονα, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο ισχυρός άνδρας του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης & Ανάπτυξης (ΑΚΡ) ούτε λίγο ούτε πολύ «διπλασίαζε» χτες το ποσό που ζητούν οι Τούρκοι ως «αντάλλαγμα» της παροχής στρατιωτικής κι επιμελητειακής βοήθειας. Εννοείται ότι η ψηφοφορία που επρόκειτο να γίνει χτες με αντικείμενο την έγκριση της συμφωνίας διέλευσης δεν έγινε αφού πρώτα, όπως είπε ο Ερντογάν, «η άλλη πλευρά πρέπει να ικανοποιήσει τα αιτήματά μας... και κατόπιν βλέπουμε», σύμφωνα με το πρακτορείο Ανατολία.

Σε μια επίδειξη «πολιτικής αυτονομίας» που μάλλον προορίζεται για εσωτερική κατανάλωση, ο Ερντογάν είπε ότι «δεν κάναμε ποτέ μονομερείς δεσμεύσεις» προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ, και ότι «η συμμαχία δεν είναι κάτι στο οποίο υποχωρεί μόνο ο ένας και δεν παίρνει τίποτα. Αυτό είναι απαράδεκτο», όπως μετέδωσαν το Ρόιτερς και το Ασοσιέιτεντ Πρες. Στο παρασκήνιο πρυτάνευε βέβαια το έντονο και συνεχιζόμενο για εβδομάδες τώρα «παζάρι» των διπλωματών για τη βοήθεια: Σύμφωνα με την Σαμπάχ η Αγκυρα αξιώνει 10 δισ. δολάρια σε δωρεάν βοήθεια και 20 δισ. δολάρια σε δάνεια. Διπλωματικές πηγές είπαν χτες στο Ασοσιέιτεντ Πρες ότι «αν και η Ουάσινγκτον έκανε την τελική της πρόταση» στον Γιασάρ Γιακίς το Σάββατο, δεν αποκλείεται τελικώς να «επανεξετάσει» τα τουρκικά αιτήματα.

Ο Ερντογάν, παρά την επίδειξη λεονταρισμού του, έσπευσε να πει ότι «η μη συμμετοχή σημαίνει ότι θα είμαστε παθητικοί θεατές της ιστορίας», ενώ, αντίθετα, η συμμετοχή στον πόλεμο «θα επιτρέψει τη συνδιαμόρφωσή της». Τα τουρκικά ήξεις αφήξεις αφορούν και ενδεχόμενα εδαφικά ανταλλάγματα: Το Νιούσγουικ καταγράφει στο τελευταίο του τεύχος (ημερομηνία εξωφύλλου 24 Φεβρουαρίου) ότι οι Τούρκοι στρατηγοί εποφθαλμιούν τη δημιουργία «νεκρής ζώνης» ως και 170 μιλίων μέσα στο ιρακινό έδαφος και στρατιωτική παρουσία 80.000 ανδρών τους, δηλαδή στο μέσον της απόστασης ως τη Βαγδάτη -με άλλα λόγια, την κατάληψη της Μοσούλης και του Κιρκούκ. Οι Κούρδοι ωστόσο απειλούν με πόλεμο σε μια τέτοια περίπτωση, πράγμα που το Νιούσγουικ συνδέει ευθέως με την πιθανότητα «ενός εμφυλίου στην ίδια την Τουρκία».