Πολλά είναι τελευταία τα δημοσιεύματα που ασχολούνται με την Κούβα, κοπτόμενα, δήθεν, για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αιτία αυτής της έξαρσης, η πρόσφατη αποκάλυψη του δικτύου των μισθοφόρων, που δρούσαν υπό τις οδηγίες του επικεφαλής του Γραφείου Συμφερόντων των ΗΠΑ στην Αβάνα, Τζέιμς Κέισον, και μεθόδευαν την υπονόμευση των κατακτήσεων της επανάστασης. Αιχμή του δόρατος, η καταδίκη σε θάνατο τριών ποινικών εγκληματιών (με βαρύ ποινικό μητρώο), που κατέλαβαν ένα πλοιάριο με δεκάδες ομήρους για να περάσουν στις ΗΠΑ.

Βέβαια, στα δημοσιεύματα αυτά (όπως της «Καθημερινής», της 30/4, «Ποιος θυμάται την Κούβα;»), αποκρύβεται ο πολύχρονος και πολύμορφος πόλεμος ενάντια στην Κούβα. Κουβέντα για το υπερ-σαραντάχρονο εμπάργκο στο Νησί της Επανάστασης, κουβέντα για τον ανηλεή οικονομικό πόλεμο, τις πράξεις δολιοφθοράς και σαμποτάζ, τις πολύμορφες υπονομευτικές μεθόδους, τις αλλεπάλληλες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του Φ. Κάστρο και άλλων Κουβανών ηγετών, κλπ., κλπ. Κουβέντα, φυσικά, και για τις αποδεδειγμένες «επαφές» του Κέισον, με όσους καταδικάστηκαν πρόσφατα.

Προφανώς, οι προαναφερόμενες πένες δε νοιάζονται, στο παραμικρό, για τα όποια ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα του κουβανικού λαού. Η πραγματική τους έγνοια εστιάζεται αποκλειστικά και μόνο στα «δικαιώματα» των καπιταλιστών. Και τρέμουν, ακόμη και στην υποψία ότι μπορεί μια σειρά ...Κούβες να αγκαλιάσουν τον πλανήτη.