ΕΧΟΥΝ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΘΡΑΣΟΣ. Αυτοί που συναποφάσισαν με την εργοδοσία τις 360 απολύσεις που ήδη έγιναν τα προηγούμενα χρόνια. Αυτοί που με τη στάση τους επέτρεψαν να αρχίσει το «ξήλωμα» των θέσεων εργασίας και μάλιστα στη λογική «να γλιτώσουμε εμείς οι υπόλοιποι». Αυτοί, δηλαδή, που άνοιξαν την Κερκόπορτα στην εργοδοσία, ώστε σήμερα - δύο χρόνια μετά - να προχωρήσει στο οριστικό λουκέτο. Τώρα ζητάνε και τα ρέστα. Τώρα ανακαλύπτουν «διασπαστές». Και πού τους βρίσκουν; Μα, πού αλλού, σ' αυτούς που είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα, στο ΚΚΕ, στο ΠΑΜΕ, στις ίδιες τις απολυμένες εργάτριες!

ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος, ο οποίος ερωτηθείς χτες από εργάτρια της «Σίσσερ» για τις ευθύνες της Συνθήκης του Μάαστριχτ και των κομμάτων που τη ψήφισαν, για την κατάσταση που βιώνουν σήμερα, έδωσε την εξής καταπληκτική απάντηση: «Ετσι διασπάτε τους εργαζόμενους»!

Μάλιστα, ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ Α. Καλύβης είχε αναλάβει από τις στήλες της «Αυγής», χτες, να κάνει πιο συγκεκριμένη την κατεύθυνση που εκτοξεύεται η λάσπη: «Ας σταματήσει επιτέλους και από την πλευρά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ αυτή η εμπάθεια απέναντι στους εργαζόμενους και το Σωματείο της "Σίσσερ - Πάλκο". Ας σταματήσει η υπονόμευση ενός αγώνα...». Η τακτική γνωστή και από παλιά. Αφού δεν μπορούμε να απαντήσουμε στην κριτική που ασκείται στους συνδικαλιστές του ΣΥΝ, που ελέγχουν την πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου, τρέχουν να κρυφτούν, κραυγάζοντας: «Εμπάθεια ενάντια στους εργαζόμενους, υπονόμευση του αγώνα». Οχι, κ. Καλύβη. Η κριτική απευθύνεται αποκλειστικά σε εσάς. Γιατί και οι ευθύνες είναι απόλυτα και εξ ολοκλήρου δικές σας. Και όχι μόνο γι' αυτά που έγιναν στο παρελθόν, αλλά και για το σήμερα. Γιατί ακόμα και τώρα, αντί να προσανατολίζετε τους εργαζόμενους σε αγώνες για να συνεχίσει να λειτουργεί το εργοστάσιο, τους μπερδεύετε, τους αποπροσανατολίζετε, προβάλλοντας «ως κεντρικό αίτημα» την αλλαγή του καθεστώτος επιδότησης των ανέργων, την αύξηση του επιδόματος...

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ της «Σίσσερ» δίνουν την «υπέρ πάντων μάχη», για να συνεχίσουν να δουλεύουν. Την ύστατη στιγμή της μάχης και πριν ακόμα αυτή κριθεί, εσείς και η παράταξή σας, φορώντας τον φιλεργατικό μανδύα, προεξοφλείτε την ήττα και αρχίζετε να μιλάτε για το κόστος της «κηδείας»... Εσείς που καλείται τη ΓΣΕΕ «να μπει μπροστά», λίγες ώρες πριν είχατε απορρίψει την πρόταση για πανεργατική κινητοποίηση, που ζήτησε το ΠΑΜΕ να κηρύξει η Συνομοσπονδία. Ετσι εννοείτε τη μαχητικότητα;

΄Η ΜΗΠΩΣ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ, όπως την εννοεί η πρόεδρος του Σωματείου κ. Φράγκου, η οποία χτες το πρωί σε ερώτηση των εργατριών, τι θα κάνουμε το βράδυ με τη συγκέντρωση αλληλεγγύης του ΠΑΜΕ, απαντούσε: «Ποιο ΠΑΜΕ; Ποια συγκέντρωση; Δε μας έστειλαν καμιά πρόσκληση»! Και κατά την προσφιλή της μέθοδο, διέδιδε ότι με το σημερινό συλλαλητήριο το ΠΑΜΕ θέλει να καπελώσει τον αγώνα.

ΤΗΝ «ΕΝΟΤΗΤΑ» που θα διευκολύνει την εργοδοσία να κλείσει το εργοστάσιο. Την «ενότητα» που ψάχνει να βρει «έξοδο κινδύνου», αντί να γίνει όπλο αντίστασης και πάλης στα σχέδια του κεφαλαίου και της κυβέρνησης, σας τη χαρίζουμε. Οι εργαζόμενοι έτσι και αλλιώς είναι στο δρόμο του αγώνα. Και είναι εκεί, γνωρίζοντας ότι στις 30 Μάη το πρώτο κεφαλαιώδες ζήτημα είναι αν θα λειτουργούν οι μηχανές και όχι αν η αποζημίωση θα είναι 10 ή 20 ψωρο-ευρώ.