Στα πλαίσια συζήτησης στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με θέμα την εκπαίδευση και την κατάρτιση στο πλαίσιο της μείωσης της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Αλυσσανδράκης έκανε την εξής τοποθέτηση:

«Κανείς δεν αμφισβητεί το ρόλο της εκπαίδευσης στη μείωση της φτώχειας. Το πρόβλημα βρίσκεται στο πώς θα εξασφαλιστεί η πρόσβαση στην εκπαίδευση εκατοντάδων εκατομμυρίων παιδιών του τρίτου κόσμου, πώς θα μπει η εκπαίδευση στην υπηρεσία της ανάπτυξης.

Η ανακοίνωση της Κομισιόν και η σχετική έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, παρά τις όποιες θετικές διαπιστώσεις και προτάσεις περιέχουν, δεν αποτελούν παρά ευχολόγιο. Ακόμα και αν, όπως προτείνεται, αυξηθεί η παρεχόμενη βοήθεια, δε θα είναι παρά ψίχουλα, μια χειρονομία φιλανθρωπίας, μπροστά στις πραγματικές ανάγκες των αναπτυσσομένων χωρών.

Η ανάπτυξη του λαϊκού κτήματος κατά της παγκοσμιοποίησης και της φτώχειας είχε σαν αποτέλεσμα να γίνονται συχνά συζητήσεις για την κατάσταση στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η ΕΕ θέλει να δείξει ότι ακούει τις διαμαρτυρίες, ότι ενδιαφέρεται για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Θέλει να βελτιώσει την εικόνα της στα μάτια των λαών του κόσμου, να ξεπλύνει παλιά και νέα εγκλήματα. Ομως καμιά συζήτηση δε γίνεται για το ποιος έχει τις ευθύνες, τίποτα δεν ακούγεται για τις συνέπειες της μακροχρόνιας αποικιοκρατίας, της συνεχιζόμενης καταλήστευσης φυσικού πλούτου και ανθρώπων. Αμείωτη είναι η προσπάθεια επιβολής, μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, όρων που ευνοούν το μεγάλο κεφάλαιο. Τίποτα δε λέγεται για το εξωτερικό χρέος που έχει γονατίσει τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Το ΚΚΕ δεν πιστεύει στη φιλανθρωπία της ΕΕ. Είναι η ίδια η πάλη των λαών που θα τους βγάλει από τη φτώχεια και θα τους οδηγήσει στην ανάπτυξη».