Οι εργατικές κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν σε όλη την προεκλογική περίοδο

Ο πρώην πρόεδρος της Αργεντινής Κάρλος Ραούλ Μένεμ, τελικά παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση του προεδρικού θώκου ανοίγοντας το δρόμο για την ανάληψη της προεδρίας της Αργεντινής από τον περονιστή Νέστορ Κίρσνερ, αφού η εκλογική επιτροπή της χώρας, η οποία έκανε δεκτή την απόσυρση της υποψηφιότητας του επίσης περονιστή Μένεμ, ματαίωσε το δεύτερο γύρο των εκλογών που επρόκειτο να διεξαχθεί την Κυριακή.

Σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία αλλά και πολιτικούς αναλυτές, σημειώνουν ότι ο Μένεμ αποφάσισε τελικά να αποσυρθεί, όταν άρχισε να γίνεται σαφές ότι δεν υπήρχαν πιθανότητες νίκης στο δεύτερο γύρο της ερχόμενης Κυριακής, αφού οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έδιναν στον Κίρσνερ ποσοστό 60%, έναντι 30% για τον Μένεμ. Και όπως σημειώνουν, ο Μένεμ προτίμησε να παραιτηθεί παρά να χάσει, αφού μέχρι στιγμής δεν έχει χάσει ποτέ...

Σύμφωνα με την εφημερίδα Clarin, ο Μένεμ χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα τόσο για τον απερχόμενο πρόεδρο Εδουάρδο Ντουάλντε όσο και για τον Κίρσνερ και άφησε υπονοούμενα για μια διαβλητή εκλογική διαδικασία. «Οι κανόνες του παιχνιδιού δεν ήταν δεδομένοι για το δεύτερο γύρο» σημείωσε χαρακτηριστικά, για να διαβεβαιώσει όμως ότι θα συνεχίσει να ασχολείται με τα πολιτικά πράγματα της χώρας και δεν πρόκειται να αποσυρθεί.

Από την πλευρά του ο νέος πρόεδρος της Αργεντινής, διαβεβαίωσε ότι θα εργαστεί για την ενότητα της χώρας. «Θα δουλέψω με θάρρος και υπευθυνότητα για το καλό όλων» είπε ο Νέστορ Κίρσνερ και επιτέθηκε και αυτός με τη σειρά του στον Μένεμ λέγοντας: «πρώτα έκλεψε το δικαίωμα εργασίας των Αργεντίνων, μετά το δικαίωμα στην τροφή, τώρα το δικαίωμα στην ελπίδα... έκλεψε το δικαίωμα του λαού στην ψήφο και για άλλη μια φορά γελοιοποίησε την Αργεντινή στα μάτια όλης της υφηλίου».

Απόλυτα ικανοποιημένος εμφανίστηκε και ο απερχόμενος πρόεδρος της Αργεντινής Εδουάρδο Ντουάλντε. Από την Ουρουγουάη, όπου πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη, ο περονιστής πολιτικός εξήρε το πολιτικό ήθος του διαδόχου του, που έχαιρε εξαρχής της υποστήριξής του.

Πάντως, ο Κίρσνερ μπορεί να ανακηρύχτηκε πρόεδρος ωστόσο η προεδρία του θα είναι αδύναμη. Αφ' ενός γιατί δεν απέσπασε τη λαϊκή ετυμηγορία και σε μια χώρα σε κρίση μόνιμα, όπου θα τίθεται υπό αμφισβήτηση. Επίσης, δε θα είναι σε θέση να σχηματίσει κυβέρνηση, παρά με πολλαπλές συνεργασίες καθώς κατά τον πρώτο γύρο απέσπασε μόλις 19 έδρες στο Κοινοβούλιο, όσο αντιστοιχούσε στο 22% που συγκέντρωσε. Αφ' ετέρου, μπορεί να θεωρείται επιτυχημένος κυβερνήτης της Παταγωνίας, αλλά περί εμπειρίας, ουδείς λόγος, αφού η επαρχία της Σάντα Κρους, είναι εξαιρετικά αραιοκατοικημένη (μόλις 200.000 κατοίκους στο σύνολο των 34 εκατομμυρίων) και πολύ πλούσια σε πετρέλαιο και πρώτες ύλες, όπερ εύκολη και απρόσκοπτη η διακυβέρνηση.

Το κυριότερο, όμως, κληρονομεί τη χώρα που του άφησε ο Κάρλος Μένεμ. Ο 72χρονος Κάρλος Μένεμ θεωρείται ο ηθικός αυτουργός της «γενοκτονίας» που έλαβε χώρα στην Αργεντινή καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '90 αφού υιοθέτησε και προώθησε όλες τις μεταρρυθμίσεις του ΔΝΤ μετατρέποντας τη μέχρι μερικά χρόνια μία από τις 10 πλουσιότερες χώρες του πλανήτη, σε εργαστήριο διεξαγωγής πειραμάτων της απόλυτης ελεύθερης αγοράς, που τελικά οδήγησε στην καταλήστευση και την πτώχευση.

Σήμερα, η Αργεντινή για πέμπτο κατά σειρά έτος βρίσκεται σε βαθιά ύφεση, έχει εξωτερικό χρέος 141 δισ. δολάρια, ένας στους πέντε Αργεντίνους - επισήμως - είναι άνεργος και πάνω από το 50% του συνολικού πληθυσμού ζει κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, σύμφωνα με την εθνική στατιστική υπηρεσία. Ο ίδιος κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, στράφηκε και άσκησε δριμεία κριτική κατά των ξένων πολυεθνικών αλλά και των χρηματοοικονομικών οργανισμών και ινστιτούτων. Σύμφωνα με το «Ρόιτερς», αντιθέτως με το Μένεμ, ο Κίρσνερ είναι αποδεκτός συνομιλητής του Βραζιλιάνου προέδρου Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα αλλά και του Χιλιανού Ρικάρντο Λάγος. Πάντως, το βρετανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο σημειώνει ότι ο Κίρσνερ θα ενδώσει στις πιέσεις Μπους για την προώθηση της Παναμερικανικής Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου, της ALCA, το 2005. Μια προοπτική που συσπειρώνει όλο το κίνημα της Λατινικής Αμερικής, περιλαμβανομένου και αυτού της Αργεντινής, αλλά και τη διαφωνία της πλειοψηφίας των ηγετών των κρατών και σε περίπτωση που ταχθεί υπέρ, τότε η καρέκλα του που εξαρχής τρίζει μπορεί να μην τον κρατήσει.