Οπως λένε οι Αγγλοσάξονες «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες»... Και χτες ο πρωθυπουργός φρόντισε να είναι από σκόπιμα ασαφής έως απολύτως «σφήκα» σε ό,τι αφορά αυτές τις «λεπτομέρειες». Σε μια σειρά τεχνικά ζητήματα - που στην προκειμένη περίπτωση είναι βαθύτατα πολιτικά - που αφορούν στο «πώς» και το «τι» του νέου εκλογικού νόμου που περιέγραψε, ο κ.Σημίτης είτε κατέφυγε στη γενικολογία, είτε σιώπησε πλήρως.

Για παράδειγμα: Τι σημαίνει «αναδιάταξη διοικητικών περιφερειών»; Πώς θα γίνει η κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών; Πώς εξυπηρετείται η «δημοκρατία», αν στη μια κάλπη προηγείται το ένα κόμμα και στην άλλη - χωριστή - κάλπη προηγούνται οι βουλευτές του άλλου κόμματος;

***

Πέρα όμως από τη θυμοσοφία των Αγγλοσαξόνων, υπάρχει η σοφία του ελληνικού λαού: «Κάποιο λάκκο έχει η φάβα», λέει ο λαός.

Και εδώ (ακόμα κι αν παραβλέψει κανείς τις «λεπτομέρειες»), ο «λάκκος» είναι ...θεόρατος. Δεν παραβλέπεται με τίποτα. Και δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι το μόνο οφθαλμοφανές και ξεκάθαρο στοιχείο του νόμου που περιέγραψε ο κ. Σημίτης είναι ότι πρόκειται για έναν (επίσης) καλπονοθευτικό νόμο.

Τα περί «αναλογικότητας» που ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός (ότι ενισχύεται), δεν είναι παρά η πλήρης άρνηση του μόνου τίμιου εκλογικού συστήματος: Της απλής, άδολης, και ανόθευτης αναλογικής.

***

Ολα τα άλλα είναι απλώς οι ...«λεπτομέρειες» της «νέας σελίδας» (όπως είπε ο κ. Σημίτης) μιας καλπονοθείας που έχει βγει από χτες στο σεργιάνι και αναζητεί συνομιλητές, για να «νομιμοποιηθεί» στα μάτια της κοινής γνώμης.