Πρώτη ώρα: Καιρό τώρα ο κύριος Γκαργκάνας ζητά επίμονα από τους εργαζόμενους να γίνουν σεμνοί αυτόχειρες, αλλά προς μεγάλη του απογοήτευση συναντά σταθερή την άρνησή τους στο αίτημά του. Εδωσε, λοιπόν, εντολή σε στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος να τυπώσουν σε φυλλάδια, τα οποία θα μοιράζονται δωρεάν στους εργαζόμενους, την πρότασή του με τίτλο «Πώς ν' αυτοκτονήσετε ανώδυνα».

Τρίτη ώρα: Η σοσιαλιστική (καλό, ε!) οικογένεια Παπανδρέου δεν έπαιρνε, όπως πάντα, θέση όσον αφορά το θέμα των πρόωρων εκλογών, γιατί είναι πολύ απασχολημένη. Φιλοξενεί τον κύριο Κλίντον, που έχει έρθει για θαλάσσια λουτρά, γιατί, ως γνωστόν, μόνο το Ιδρυμα Παπανδρέου μπορεί να παρέχει τέτοια φιλοξενία.

Πέμπτη ώρα: Διαβασμένος αστός είναι ο πρόεδρος στη δίκη των τρομοκρατών. Συχνά πετάει αποφθέγματα φιλοσοφικά όταν συγκρούεται με τους δικηγόρους της υπεράσπισης και, δίχως να το ξέρει, μας θυμίζει τις «Σκηνές της πολιτικής ζωής» του Ονορέ ντε Μπαλζάκ: «Ολες οι δίκες κρίνονται από τους δικηγόρους προτού κριθούν από τους δικαστές, όπως το θάνατο του άρρωστου τον προαισθάνονται οι γιατροί, πριν από τον αγώνα που δίνουν οι πρώτοι με τη δικαιοσύνη και οι δεύτεροι με τη φύση. Από τότε που οι κοινωνίες επινόησαν τη δικαιοσύνη, δε βρήκαν ποτέ τον τρόπο να δώσουν στον αθώο κατηγορούμενο μια δύναμη ίση μ' εκείνη που κατέχει ο δικαστής απέναντι στο έγκλημα. Η δικαιοσύνη δεν είναι διμερής. Η υπεράσπιση που δεν έχει κατασκόπους ούτε αστυνομία δεν έχει υπέρ των πελατών της την κοινωνική δύναμη».