«Ο πόλεμος είναι μακρύς, ίσα με δέκα χρόνια. Επομένως, οι τρομοκράτες σκοτώνουν μωρά, η κοινή γνώμη συγκλονίζεται, η καρδιά του Ράμσφελντ ραγίζει, ο Μπους τα παίρνει στο κρανίο και ο Τζον Γουέιν ορμάει και τα κάνει λίμπα. Ετσι αρπάζουμε τα πιο πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου του κόσμου και εκτροχιάζουμε το βλέμμα του κόσμου από την κόλαση του Ιράκ. Και για να είναι πειστικό, πρέπει το σενάριο να είναι κωμικό. Με τους εξής πρωταγωνιστές: Ο πρώτος είναι ο Φαντομάς. Εν προκειμένω ο άφαντος Οσάμα μπιν Λάντεν. Ο δεύτερος είναι ο επιθεωρητής Κλουζό. Εν προκειμένω οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Οι οποίες ήξεραν για το μακελειό στο Ριάντ, αλλά δεν μπόρεσαν. Επομένως, η ικανότητα μισού εκατομμυρίου πρακτόρων εξοπλισμένων με διαστημική τεχνολογία και με χιλιάδες καρφιά ανά την Αραβία είναι επιπέδου Ροζ Πάνθηρα. Γέλα παλιάτσο. Εδώ πιστεύεις πως η ΝΔ πονάει τον μεροκαματιάρη περισσότερο από το ΚΚΕ και δε θα υποκύψεις στη γοητεία ενός Γκέμπελς; Πες πες, στο τέλος κάτι θα μείνει!»

Του Δημήτρη Δανίκα, από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».