Στο μικρό νησάκι της Ψυττάλειας, πριν από 20 χρόνια περίπου, ήταν οι φυλακές του Πολεμικού Ναυτικού. Ο φόβος και ο τρόμος των ...άτακτων. Τα χρόνια πέρασαν και σήμερα έχει εγκατασταθεί η μονάδα του βιολογικού καθαρισμού, που είναι γεγονός ότι συνέβαλε σημαντικά στη βελτίωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος του παράκτιου χώρου της Αθήνας και γενικά του Σαρωνικού. Ομως, και το έργο αυτό - όπως και τα περισσότερα - έμεινε ημιτελές. Η δεύτερη φάση, σύμφωνα με τους αρχικούς σχεδιασμούς, έπρεπε να λειτουργήσει εδώ και τρία χρόνια. Ομως, οι επιλογές του ΥΠΕΧΩΔΕ είναι αποκλειστικά στραμμένες στα έργα βιτρίνας της Ολυμπιάδας και η Ψυττάλεια ξεχάστηκε. Θα είναι ανέκδοτο να αναφέρουμε την τρίτη φάση του έργου, που προβλέπει την παραγωγή ποτιστικού νερού! Και σα να μην έφτανε αυτό, εδώ και εννιά μήνες, οι κάτοικοι του Περάματος έχουν να αντιμετωπίσουν μιαν αφόρητη μπόχα, εξαιτίας των 6.000 τόνων λυμάτων που έχουν συσσωρευτεί στο νησάκι. Αιτία; Το ατύχημα προ μηνών στη χωματερή των Λιοσίων έχει σαν αποτέλεσμα την αδυναμία μεταφοράς των επεξεργασμένων σε πρώτο βαθμό λυμάτων. Η «ισχυρή» κυβέρνηση, για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται ανίκανη να ολοκληρώσει ένα έργο ζωής για το Λεκανοπέδιο. Αντί ο λαλίστατος κ. Αλευράς (υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ) να διαφημίζει την αισθητική αναβάθμιση της Αθήνας (το ίδιο δεν έπραξε με την Ομόνοια;) με το υπό κατασκευή έργο του Καλατράβα, που θα κοστίσει 120 δισ., μήπως θα έπρεπε να φροντίσει για την περιβαλλοντική αναβάθμιση της πιο ρυπασμένης πρωτεύουσας της Ευρώπης;