Αντιφατικές μοιάζουν οι εξηγήσεις σχετικά με το γιατί ο Ισραηλινός βουλευτής του κόμματος «Μέρετζ», Ρομάν Μπρόνφμαν, αρνήθηκε να συναντήσει τον Ελληνα μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Ως χτες βράδυ, κυκλοφορούσαν δύο εκδοχές: Την πρώτη μετέφερε το Γαλλικό Πρακτορείο, που μετέδιδε πως ο Μπρόνφμαν είπε ότι δε δέχτηκε να τον δει, διότι ο Μ. Θεοδωράκης«αρνήθηκε να ζητήσει συγγνώμη για τις δηλώσεις του, αναφορικά με τους Εβραίους», οι οποίες «στιγματίστηκαν» ως «αντισημιτικές». Αν ευσταθεί αυτή η εκδοχή, πρόκειται για μια μάλλον περίεργη αντανακλαστική αντίδραση, που εντάσσεται στην υστερική απόρριψη κάθε κριτικής στο κράτος του Ισραήλ ως ένδειξη «αντισημιτισμού» (κατηγορία στον εξακοντισμό της οποίας η κυβέρνηση του Α. Σαρόν κάνει πρωταθλητισμό).

Η δεύτερη εκδοχή - που αποτελεί συνέχεια της πρώτης - δημοσιεύτηκε χτες στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», στην οποία ο Ρ. Μπρόνφμαν δήλωσε τηλεφωνικά ότι «καταλαβαίνω την κριτική κατά της σημερινής κυβέρνησης του Ισραήλ, αλλά δεν αποδέχομαι αντισημιτικές εκφράσεις του τύπου "οι Εβραίοι είναι η ρίζα του κακού"». Ακόμα κι έτσι, η άρνηση του Ισραηλινού βουλευτή να δει τον Ελληνα μουσικοσυνθέτη προκαλεί μάλλον άσχημες εντυπώσεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης που είχε ζητήσει την Παρασκευή που πέρασε να δει τον Ρ. Μπρόνφμαν για να προβεί σε διευκρινίσεις σχετικά με το περιεχόμενο των δηλώσεών του.

Πάντως, σε γραπτή δήλωσή του που διανεμήθηκε στον Τύπο, ο Ελληνας μουσικοσυνθέτης τονίζει: «Χαιρετίζω ολόψυχα τη θαρραλέα και ελπιδοφόρα πρωτοβουλία που ανέλαβαν από κοινού προσωπικότητες του Ισραήλ και της Παλαιστίνης να προτείνουν ένα σχέδιο ειρήνης, τη λεγόμενη "Πρωτοβουλία της Γενεύης". Από την κατάθεση του σχεδίου αυτού, σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους για τη Μέση Ανατολή, πηγάζει ένα ισχυρό μήνυμα προς όλο τον κόσμο: ότι υπάρχει εναλλακτική λύση στον πόλεμο και στην καταστροφή. Και το γεγονός ότι προέρχεται μέσα από τις δύο πλευρές είναι μια αδιάψευστη απόδειξη ότι οι δύο λαοί, ο ισραηλινός και ο παλαιστινιακός, μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά ο ένας δίπλα στον άλλο. Ο φαύλος κύκλος της βίας δεν πρέπει να συνεχιστεί άλλο. Μπορεί και πρέπει χωρίς καθυστέρηση να ανοίξει ο δρόμος για την ιστορική τους συμφιλίωση, που θα οδηγήσει και στην ιστορική συμφιλίωση ανάμεσα στον αραβικό κόσμο και το Ισραήλ, προς όφελος της ειρήνης στην ταραγμένη περιοχή της Μέσης Ανατολής και σ' όλο τον κόσμο».