Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας κι αγωνιστικής διεκδίκησης, που διοργάνωσαν το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, το Συνδικάτο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών και το Σωματείο Ειδών Διατροφής του νομού, ήταν μαζικότατη, γεγονός που δείχνει το μέγεθος του οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι εποχιακοί εργαζόμενοι, αλλά και την αποφασιστικότητά τους ν' αγωνιστούν σκληρά για τη λύση του.

Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τους 3.500, περίπου, εποχιακούς που εργάζονται στις βιομηχανίες φρούτων της Λάρισας - «Ντελμόντε», ΕΛΒΑΚ, ΑΣΕΠΤ, «Ιντερκόμ», «Φρόζα» κ.α. - αλλά και χιλιάδες άλλους, σε άλλες περιοχές της χώρας.

Και τούτο διότι η συντριπτική πλειοψηφία των 15.000 εποχιακών εργαζομένων στις φρουτοβιομηχανίες, που εδρεύουν στους Νομούς Λάρισας, Πιερίας, Ημαθίας, Πέλλας, Κοζάνης και Φλώρινας, έμειναν, φέτος, χωρίς μεροκάματο κι έχουν άμεση ανάγκη του βοηθήματος.

Ως γνωστόν, οι φρουτοβιομηχανίες δε δούλεψαν κανονικά - λειτούργησαν για πολύ μικρό χρονικό διάστημα και, κυρίως, με το μόνιμο προσωπικό τους - λόγω των ολοκληρωτικών, σχεδόν, καταστροφών που προκάλεσαν στα οπωροφόρα δέντρα οι μεγάλοι παγετοί της περασμένης άνοιξης.

Κι ενώ η κυβέρνηση βρήκε τρόπο να ικανοποιήσει αμέσως τις απαιτήσεις που έθεσαν οι επιχειρηματίες του κλάδου, έκανε ό,τι μπορούσε για να μην ικανοποιήσει τα δίκαια και ζωτικά αιτήματα των εποχιακών εργαζομένων.

Στην αρχή αδιαφόρησε για τις φωνές απόγνωσης κι έκανε πως δεν άκουγε τα αιτήματά τους, αρνούμενη να γίνει συνάντηση αντιπροσωπείας των εργαζομένων με εκπρόσωπο της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας, όπως είχε ζητήσει, μέσω του προέδρου του, το Εργατικό Κέντρο Λάρισας.

Οταν, όμως, άρχισαν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων - σ' αυτές συνέβαλε αποφασιστικά το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, που εξ αρχής στάθηκε μαχητικά στο πλευρό τους, οργανώνοντας τις αντιδράσεις και καθοδηγώντας την πάλη τους - η κυβέρνηση αναγκάστηκε ν' αλλάξει στάση.

Ετσι, στις 20/11/2003, ο υφυπουργός Εργασίας Λ. Τζιόλας, απαντώντας σε σχετική Ερώτηση στη Βουλή του Τάκη Τσιόγκα, βουλευτή του ΚΚΕ και προέδρου του ΕΚΛ, δήλωσε ότι θα δοθεί στους εποχιακούς εργαζόμενους έκτακτο επίδομα. Βεβαίως - όπως το συνηθίζει η κυβέρνηση - η εξαγγελία συνοδεύτηκε από μεγάλες εκπτώσεις.

Η πρώτη έκπτωση αφορούσε στο ύψος του βοηθήματος, το οποίο από 1.500 ευρώ που ζητούσαν οι εργαζόμενοι, κατέβηκε στα 700-800 ευρώ. Η δεύτερη ήταν ακόμα χειρότερη: Τέθηκε ως προϋπόθεση για να πάρει κάποιος το βοήθημα, τα δυο προηγούμενα χρόνια να έχει συγκεντρώσει 100 ένσημα. Μ' αυτόν τον τρόπο αποκλείονται από το βοήθημα πάνω από το 50% των εποχιακών εργαζομένων, οι οποίοι, λόγω της φύσης της δουλιάς τους και για άλλους λόγους, δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τόσα ένσημα.

Οι εποχιακοί εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν τη δεύτερη «κυβερνητική έκπτωση» και δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν και να εντείνουν τον αγώνα τους, απαιτώντας:

• Να δοθεί το βοήθημα σε όλους όσοι το 2003 δεν έχουν συμπληρώσει τα ένσημα που απαιτούνται για να μπουν στο ταμείο ανεργίας.
• Να ενταχθούν στο νόμο 1836/89 που αφορά στα εποχιακά επαγγέλματα, καθώς οι περισσότεροι δε συμπληρώνουν ποτέ τα ένσημα που απαιτούνται για να μπουν στο ταμείο ανεργίας.
• Να μειωθεί το όριο των ενσήμων για τη θεώρηση των βιβλιαρίων τους από 50 σε 30.

Τα αιτήματα αυτά περιλαμβάνονται στο ψήφισμα που εγκρίθηκε στη χτεσινή κινητοποίηση και το οποίο στάλθηκε στο υπουργείο Εργασίας, ενώ αντιπροσωπεία των διοικήσεων του ΕΚΛ και των σωματείων το παρέδωσε στη Νομαρχία Λάρισας, στην Περιφέρεια Θεσσαλίας και στα γραφεία του ΟΑΕΔ. Οι εργαζόμενοι ζητούν συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας για να του θέσουν τα παραπάνω αιτήματα, επισημαίνοντας ότι είναι αναγκαίο να ικανοποιηθούν, γιατί αφορούν σε βασικές ανάγκες διαβίωσης.