Αυτό συνέβη και στην περίπτωση των 471 μεταλλωρύχων της Χαλκιδικής, που από τις αρχές του έτους παλεύουν να ξαναμπούν σε λειτουργία τα μεταλλεία, μετά την απόφαση της TVX να κηρύξει πτώχευση. Οι υπουργοί της κυβέρνησης μήνες τώρα υπόσχονταν πως τα μεταλλεία θα λειτουργήσουν με νέο επενδυτικό σχήμα, μένοντας σταθεροί στην πολιτική εκποίησης του εθνικού μας πλούτου στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Μάλιστα, δεσμεύονταν πως τα χριστούγεννα θα έβρισκαν τους 300 μεταλλωρύχους στη δουλιά και τους υπόλοιπους περίπου 200 ενταγμένους σε προγράμματα που θα τους εξασφάλιζαν ελάχιστο εισόδημα και σύνταξη.

Και προχτές ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Χρήστος Πάχτας, ανακοίνωσε ότι... θα προσληφθούν άμεσα 52 εργαζόμενοι, οι οποίοι θα απορροφηθούν στο τμήμα της επεξεργασίας των υδάτων από τα ορυχεία.

Ομως οι εργαζόμενοι που χρόνια τώρα ποτίζουν με το αίμα και τον ιδρώτα τους τις στοές των μεταλλείων, δε γιορτάζουν. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά πως από το Γενάρη του 2004 θα μπουν στη στρατιά των ανέργων. Και θα χαθούν οριστικά οι 471 θέσεις εργασίας, γιατί αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.