Αρκετοί αναλυτές, αρθρογράφοι, σχολιογράφοι, συνεχίζουν - ίσως, λόγω κεκτημένης προεκλογικής ταχύτητας - και μιλούν για «αλλαγή», για «νέα εποχή», κλπ. Και δεν αναφερόμαστε μόνον σε όσους υποστηρίζουν τη ΝΔ και θεωρούν ότι η εναλλαγή συντηρητικής διαχείρισης στην κυβερνητική εξουσία, σημαίνει και αλλαγή πολιτικής και ακόμη περισσότερο νέα εποχή, αλλά και σε ορισμένους άλλους, που υποστήριξαν το ΠΑΣΟΚ.

Και δε λέμε, βέβαια, έχουμε ένα άλλο κόμμα στην εξουσία, μια άλλη κυβέρνηση, έναν άλλον πρωθυπουργό, ενώ, το μέχρι προχτές κυβερνητικό κόμμα έχει περάσει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ολες αυτές οι αλλαγές, όμως, δε σημαίνουν αλλαγή και νέα εποχή. Ούτε σημαίνουν κάτι τέτοιο, ακόμη κι αν προσθέσουμε στα προηγούμενα την όποια «αναμόρφωση» του ΠΑΣΟΚ σε «μεγάλη» ή «μικρότερη Δημοκρατική Παράταξη».

Τόσο τα προηγούμενα χρόνια, όσο και σήμερα και - δυστυχώς - και τα αμέσως επόμενα, η χώρα κινείται και θα κινείται στην ίδια κατεύθυνση, η οποία είναι σφραγισμένη απ' την ΟΝΕ, τους νόμους της αγοράς, τις κάθε λογής «απελευθερώσεις» και αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Στην κατεύθυνση, δηλαδή, η οποία γεννά και αναπαράγει, σε όλο και μεγαλύτερη έκταση και ένταση, τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα των πολλών, ενώ, πολλαπλασιάζει τα κέρδη των λίγων.

Αυτή είναι η αλήθεια και, βέβαια, δεν οδηγεί σε κάποια αλλαγή, ούτε σε νέα εποχή...