Ασχημη νύχτα πέρασα προχτές. Στραβοκοιμήθηκα και πλάκωσα την καρδιά μου, δεν ξέρω! Αγκομαχούσα και στριφογύριζα σαν το χέλι, για ώρα, μέχρι που κάποτε βούλιαξα και χάθηκα, θα ξεκουραστώ, σκέφτηκα, επιτέλους! Αλλά ξαφνικά, σκέψεις που με βασανίζανε καιρό τώρα, ήρθανε σα μαύρο σύννεφο και με πήρανε και με σηκώσανε. Βρέθηκα κάθιδρος να κάθομαι σταυροπόδι στο στρώμα.

Ητανε, λέει, περίλαμπρο ξημέρωμα κι όλα λάμπανε καθαρά και όμορφα μέσα στο αυγινό φως. Μπροστά μου στεκότανε εκείνη η όμορφη κοπέλα, η συνδικαλισμένη με το ΠΑΣΟΚ, στο εργοστάσιο της Λάρισας, την περασμένη Τρίτη. Δεν είχα προλάβει να τελειώσω κάτι που έλεγα για το δικομματισμό και μου επιτίθεται οργισμένη: «Τέτοιοι δημοκράτες είσαστε σεις οι κομμουνιστές! Το 90% του λαού που ψηφίζει τα δυο κόμματα, δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται και μόνο εσείς το 5% είσαστε οι έξυπνοι; Μόνο εσείς ξέρετε την αλήθεια; Ολόκληρος ο λαός, τι είναι, βλάκας;». Αποσβολώθηκα! Λες να 'χει δίκιο! Εγώ ποτέ μου δεν υπήρξα ούτε ολιγαρχικός ούτε αριστοκρατικός. Πώς έγινα έτσι! Μπας και κόλλησε το μυαλό μου στα κομμουνιστικά και δε βλέπω τι γίνεται γύρω μου; Κι έφτασα να περιφρονώ τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού; Αμάν τι έπαθα! Για σύνελθε λέω στον εαυτό μου! Για κάνε μια μετατόπιση! Για προσπάθησε να δεις τα πράγματα με τα μάτια αυτής της κοπέλας! Κι αμέσως αισθάνθηκα ν' αλλάζουν όλα γύρω μου. Νέες ιδέες, νέο ήθος, νέοι άνθρωποι, νέα προγράμματα, νέες προοπτικές, κατέκλυσαν το μυαλό μου. Είδες τι εύκολο που είναι, είπα στον εαυτό μου! Και βέβαια ο λαός πρέπει να έχει δίκιο! Πολύ σωστά λειτουργεί το ένστικτό του! Ο λαός πάντα ξέρει! Εχει κάνει μεγάλα αυτά τα δύο κόμματα, γιατί σ' αυτόν τον δρόμο βλέπει το αληθινό του συμφέρον! Πράγμα που σημαίνει ότι και η πολιτική που υπηρετούν τα δυο μεγάλα κόμματα είναι κι αυτή σωστή! Αφού την απαιτεί ο λαός που ξέρει! Αλλιώς, γιατί θα τους εμπιστευότανε τη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του! Βλάκας είναι; Εσύ είσαι βλάκας, λέω στον εαυτό μου, με τα κουραστικά κομμουνιστικά μου. Κάθεσαι και λες ότι η ευρωπαϊκή προοπτική θα μας καταστρέψει, ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων φέρνει πολέμους, εισβολές και λεηλασίες ολόκληρων περιοχών κι ότι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και η υποταγή των πάντων στους νόμους του Εμπορίου, θα φέρει πείνα και αρρώστιες, δυστυχίες και συμφορές, ων ουκ έστιν αριθμός. Πού τα λες αυτά; Μικρό παιδί είν' ο λαός; Δεν ντρέπεσαι; Για κοίτα γύρω σου! Τι βλέπεις;

Κοίταξα γύρω μου και πράγματι είδα!

Γκρεμίστηκα από το κρεβάτι και βρόντηξα το κεφάλι μου στη γωνία του κομοδίνου. Κόντεψα να μείνω στον τόπο. Ούρλιαξα από τον πόνο και την ίδια στιγμή, είδα την Πραγματικότητα να εισβάλλει, σ' όλη τη βάρβαρη και χυδαία μεγαλοπρέπειά της.