«Πολλοί διακηρύσσουν ότι ενεργούν με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, αλλά τελικά βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα, καθώς η κρίση τους δεν είναι καθαρή, νοθεύεται από άλλα στοιχεία, όπως, π.χ., το πολιτικό κόστος και η πίεση της κοινής γνώμης.

Ο σύγχρονος εθνικός βίος προσφέρει πάμπολλα παραδείγματα αλλοίωσης της έννοιας του εθνικού συμφέροντος ή κακής εξυπηρέτησης αυτού. Πιο πρόσφατο, εκείνο της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων. Παρασύρθηκε σύμπασα η πολιτική ηγεσία και μαζί η κοινή γνώμη σε μια υπόθεση, που όχι μόνο δεν υπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα, αλλά, αντιθέτως, τα απειλεί.

Εγιναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες πεδίο κατασπατάλησης πολύτιμων και δυσεύρετων πόρων, ευκαιρία κλοπής και βίαιης αναδιανομής υπέρ των ολίγων, σε χρόνους κατά τους οποίους η ελληνική κοινωνία είχε άλλες ανάγκες και πολύ διαφορετικές προτεραιότητες να υιοθετήσει. Αντί να ξοδεύει αφειδώς για στάδια, εορτές και πολυτελείς πανηγύρεις, θα μπορούσε να εξασφαλίσει τα μέγιστα, αν επένδυε τα μισά απ' όσα ξοδεύει στους Αγώνες, για την αναβάθμιση της Παιδείας ή την ανάπτυξη του Πολιτισμού».

Αυτά γράφει η χτεσινή «Καθημερινή» και, μάλιστα, με πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της, με αφορμή τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Και το σημειώνουμε, γιατί έρχεται να δικαιώσει - έστω και με καθυστέρηση κάποιων χρόνων - τα όσα έχει υπογραμμίσει επανειλημμένα ο «Ριζοσπάστης». Η επιχείρηση των Ολυμπιακών Αγώνων ικανοποιεί τα συμφέροντα του έθνους της ολιγαρχίας και όχι αυτά του έθνους των πολλών, των εργαζομένων και του λαού.