Ολοκληρώνοντας την εισηγητική τοποθέτηση, η Αλέκα Παπαρήγα αναφέρθηκε σε μια σειρά μέτωπα και στόχους πάλης για την επόμενη περίοδο. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα:

«Θα ήθελα να ολοκληρώσω αυτήν την παρέμβαση, αναδεικνύοντας ορισμένα μέτωπα και στόχους πάλης, που, κατά τη γνώμη μας, πρέπει με μεγαλύτερη ένταση να αναπτυχθούν μετά τις ευρωεκλογές και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Παίρνοντας υπόψη και το ημερολόγιο και την ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

- Πρώτο μέτωπο: Παιδεία - Υγεία - Κοινωνική Ασφάλιση.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα, αλλά και ο ΣΕΒ θεωρούν ότι ο κρίκος στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της ύφεσης, που εμφανίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση, της χαμηλής ανταγωνιστικότητας έναντι της ανταγωνιστικότητας των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι οι παραπέρα προσαρμογές στο πεδίο της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Τι λέει αυτό; Οτι, αν το ευρωπαϊκό κεφάλαιο θέλει να ξοδέψει περισσότερα για την ανταγωνιστικότητά του, πρέπει να συντρίψει και τις τελευταίες κατακτήσεις που απέμειναν. Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων το υπογράμμισε. Ο Γιώργος Παπανδρέου χθες ξανάφερε στην επικαιρότητα αυτό που είπε προεκλογικά, για σχολεία "μαγαζάκια" και "υποκαταστήματα" των επιχειρηματιών. Σχολείο που θα καλλιεργεί και θα δίνει γνώσεις επιχειρηματικότητας, δηλαδή δουλικότητας προς τους επιχειρηματίες.

Μάλιστα, η ΓΣΕΕ, μετά από αυτό το "πράσινο φως", αναγγέλλει ότι θα φτιάξει ένα είδος ιδιωτικού Πανεπιστημίου. Πρέπει να μπει φραγμός σ' αυτήν την ιστορία. Αν αρχίσουμε έτσι με τα κολέγια της Νέας Δημοκρατίας, με τα μη κρατικά πανεπιστήμια του ΠΑΣΟΚ και αρχίσει ο καθένας να φτιάχνει πανεπιστήμια και σχολεία, η δημόσια Παιδεία που υπάρχει θα μειωθεί πάρα πολύ και πια δε θα μιλάμε ούτε για δημόσια, ούτε για ενιαία Παιδεία, ούτε για δωρεάν Παιδεία, ούτε για σύγχρονη μόρφωση.

- Δεύτερο μέτωπο: Πολιτισμός - Τέχνη - Γλώσσα.

Εδώ μιλάμε για την ελληνική γλώσσα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, από το 2003 επίσημα, στη Σύνοδο των Υπουργών Πολιτισμού, που έγινε στη Θεσσαλονίκη, ενέταξε τον τομέα του πολιτισμού στην οικονομία της αγοράς. Οχι ότι ήταν απ' έξω, αλλά τον θεσμοθέτησε. Μάλιστα, ακούμε δεξιά - αριστερά και από τον κ. Ανδριανόπουλο, τον όψιμο σύμμαχο του ΠΑΣΟΚ, ότι η Μεγάλη Βρετανία βγάζει πολύ περισσότερα χρήματα εξάγοντας cd, από το να κάνει εξαγωγή χάλυβα.

Εδώ, λοιπόν, να το ξεκαθαρίσουμε: Είναι άλλο πράγμα η πολιτιστική επικοινωνία, η πολιτιστική συνεργασία, η αλληλεπίδραση των πολιτισμών των λαών κι άλλο πράγμα είναι να μιλάμε για έναν ενιαίο ευρωπαϊκό πολιτισμό. Εμείς λέμε "ευρω-ιμπεριαλιστικό πολιτισμό", ο οποίος, μάλιστα, δε θα είναι τίποτε άλλο πάρα ένας πολιτισμός της EUROVISION.

- Τρίτο μέτωπο: Κυπριακό - Αιγαίο - Ευρωστρατός - Μισθοφόροι.

Δεν είναι αντίθετα αυτά μεταξύ τους. Είναι σε μία ενιαία στρατηγική.

Κοντά μας είναι η υπόθεση του Αιγαίου. Τα πράγματα δεν είναι καλά. Ολα δείχνουν, με βάση και τις συμφωνίες που έχουν προηγηθεί, ότι πάμε για ένα διχοτομημένο αμερικανοκρατούμενο Αιγαίο, όπου οι γκρίζες ζώνες και οι διεκδικήσεις άλλοτε θα μπαίνουν στο συρτάρι, άλλοτε ανάλογα με τις εξελίξεις θα βγαίνουν. Πολλά μέτρα έχει η Νέα Δημοκρατία για τη θητεία των στρατιωτών. Η κύρια επιδίωξη είναι η συμβολή στη δημιουργία των γνωστών μισθοφορικών στρατών στην Ευρώπη.

- Τέταρτο μέτωπο: Απασχόληση.

Εδώ εντάσσουμε και την πάλη για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, την προστασία των ανέργων. Οσο δεν υπάρχει απασχόληση, χρειάζεται υψηλού επιπέδου πολιτική προστασίας των ανέργων, των ξένων εργατών και, αναμφισβήτητα, για μας απασχόληση - εισόδημα - σύνταξη πάει μαζί.

- Πέμπτο μέτωπο: Το μέτωπο της ακρίβειας.

Αυτά πάνε μαζί, συσχετισμένα με τους μισθούς. Εμείς, όμως, ξεκαθαρίζουμε: Η ακρίβεια δεν αντιμετωπίζεται δίχως το χτύπημα του μονοπωλιακού κέρδους, του υπερκέρδους.

- Εκτο μέτωπο: Οι ιδιωτικοποιήσεις.

Το ΠΑΣΟΚ έχει αφήσει στη ΝΔ μη ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις, όχι γιατί δεν ήθελε τις ιδιωτικοποιήσεις, δεν έβρισκε ενδεχομένως αγοραστές. Δεν πρόλαβε. Ο,τι μπορούμε να προλάβουμε και να αποτρέψουμε. Δεν μπορεί να γίνει συνήθεια στο λαό να ιδιωτικοποιούνται νέοι τομείς στρατηγικής ή κοινωνικής σημασίας.

- Εβδομο μέτωπο: Τα μεταλλαγμένα.

- Ογδοο μέτωπο: Τα κοινοτικά κονδύλια.

Εμείς είμαστε αποφασισμένοι, έχουμε κάνει ήδη σημαντικά βήματα, να ανοίξουμε ένα σημαντικό μέτωπο πάλης που σχετίζεται με τα κοινοτικά ποσά. Κλείνει, υποτίθεται, το Γ` Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, για το οποίο έχουμε κάνει ειδική έκδοση. Πού, πώς χρησιμοποιήθηκε; Και πάμε για το λεγόμενο Δ` Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.

Πραγματικά, πρέπει να γίνει πεδίο πάλης, διότι τα κοινοτικά ποσά, τα οποία, βεβαίως, διαμορφώνονται από το μόχθο των λαών, πηγαίνουν η μεγάλη τους πλειοψηφία στους επιχειρηματίες για έργα που τους ωφελούν αποκλειστικά ή τους χρειάζονται και, τέλος, τα έργα αυτά τα κάνουν και συνολική τους ιδιοκτησία, αν κι έβαλαν πολύ λίγα χρήματα γι' αυτά. Και πληρώνουμε διόδια 30-40 χρόνια και μπορεί μέχρι και 3η- 4η γενιά, μαζί με αυτά που θα πληρώνουμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

- Ενατο μέτωπο: Αλληλεγγύη στους λαούς.

Αλληλεγγύη στη Συρία, στην Κούβα, στη Βόρεια Κορέα και εννοείται αλληλεγγύη στο λαό του Ιράκ, της Παλαιστίνης και στον κυπριακό λαό».

Κλείνοντας την εισηγητική τοποθέτηση, η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε: «Υπάρχει άλλος δρόμος ενοποίησης της Ευρώπης; Για μας είναι καθαρό ότι υπάρχει. Αν υπάρχει για το κεφάλαιο, θα υπάρχει και για τους λαούς. Πώς αυτός ο δρόμος θα ανοίξει; Χωρίς να εγκαταλείπουμε τα μέτωπα της καθημερινής πάλης, πρέπει ο αγώνας, ο εθνικός και ο πανευρωπαϊκός, να έχει προοπτική.

Γι' αυτό εμείς προβάλλουμε μία πολιτική γραμμή δράσης, η οποία ξεκινάει από το ελάχιστο, την αντίθεση, την απειθαρχία, την ανυπακοή. Δημιουργεί προϋποθέσεις απόσπασης κατακτήσεων, αλλά και ταυτόχρονα αυτός είναι ένας δρόμος που αφήνει ελεύθερο το πεδίο στους λαούς να επιφέρουν σοβαρά χτυπήματα στο οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να διαμορφώσουν προϋποθέσεις μιας ενωμένης Ευρώπης, με άλλη μορφή, με άλλο περιεχόμενο και οπωσδήποτε μιας Ευρώπης, η οποία είναι ανοιχτή σε ισότιμη και αμοιβαία επωφελή συνεργασία και με άλλες χώρες και με άλλους λαούς της Γης, μακριά και σε αντίθεση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, μακριά και έξω από τον επικίνδυνο δρόμο να συστοιχηθούμε πίσω από τους ανταγωνιστές, είτε είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, είτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, είτε με τη Γερμανία κατά της Μεγάλης Βρετανίας ή με τη Γαλλογερμανία κατά της Βρετανίας και της Ολλανδίας».