Οπως όλοι γνωρίζουν, το ΚΚΕ καταψήφισε την εισδοχή της Κύπρου στην ΕΕ, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, που καταψήφισε την ένταξη της Ελλάδας και οποιασδήποτε άλλης χώρας στην ευρωένωση των πολυεθνικών. Στην περίπτωση της Κύπρου, όμως, υπήρξαν αρκετοί, που μέμφθηκαν το ΚΚΕ, ισχυριζόμενοι ότι η ένταξή της στην ΕΕ εξασφαλίζει τους καλύτερους δυνατούς όρους, για τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Στο επιχείρημα αυτό, βέβαια, απάντησε από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ και με βάση, τόσο το γενικότερο χαρακτήρα και την πολιτική της ΕΕ, όσο και συγκεκριμένα γεγονότα (πχ. Σύνοδος Κορυφής στο Ελσίνκι). Προειδοποίησε επανειλημμένα ότι η πορεία εισδοχής και η ένταξη συνεπάγονται το ακριβώς αντίθετο.

Θυμίζουμε όλα τα παραπάνω, για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί σήμερα υπάρχουν πλέον αποδείξεις και μπορεί ο καθένας να κρίνει ποιος εκτιμούσε σωστά και είχε δίκιο. Τόσο η συμπεριφορά και η τακτική της ΕΕ, σχετικά με το «σχέδιο Ανάν», όσο και οι μετέπειτα, πρόσφατες προτάσεις της Κομισιόν, που κινούνται στην κατεύθυνση της νομιμοποίησης των τετελεσμένων του Αττίλα, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία. Και, δεύτερον, γιατί το προαναφερόμενο γεγονός και τα όσα συνεπάγεται πρέπει να παρθούν πολύ σοβαρά υπόψη από τις δυνάμεις, που παλεύουν για μια δίκαιη λύση του Κυπριακού. Αλίμονο στο τελευταίο, εάν οι ελπίδες μιας δίκαιης επίλυσής του συνεχίσουν να προσβλέπουν στην ΕΕ.