Δεν είναι μόνο το οικονομικό κόστος που καλείται να επωμιστεί ο ελληνικός λαός ένεκα της Ολυμπιάδας. Καθόλου αμελητέο είναι και το ιδεολογικό κόστος που προστίθεται. Τις προηγούμενες μέρες γίναμε μάρτυρες - απίθανων μερικές φορές - επιδόσεων στον τομέα της εθνικιστικής, της σοβινιστικής και της ρατσιστικής συμπεριφοράς, που διακινήθηκε με χαρακτηριστική ευκολία πάνω στις «Ολυμπιακές λωρίδες» και έχοντας για όχημα τη βλακεία των διακινητών της ανέπτυξε ανεξέλεγκτες ταχύτητες.

***

Παρακολουθήσαμε να αποδίδονται τιμές στα «γονίδια» και στην «ψυχή» των Ελλήνων, με αφορμή τις νίκες των Ελλήνων αθλητών. Ακούσαμε διάφορα περί «ανωτερότητας» της φυλής των Ελλήνων, του Θεού των Ελλήνων και των προγόνων των Ελλήνων (που όμως είχαν άλλο θεό)...

***

Αυτή η ιδιότυπη εισαγωγή στην καθημερινότητα του ελληνικού λαού θεωριών ντοπαρισμένων με τα σταγονίδια περί «Αρίας φυλής» δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους. Ούτε είναι άλλοθι απάθειας η ανοησία που κρύβουν μέσα τους τέτοια κηρύγματα. Επιβάλλεται η καταγγελία αυτής της ανοησίας. Και η αποδόμησή της.

Τουτέστιν, αν τα 16 μετάλλια της Ελλάδας οφείλονται στα γονίδια ή στο Θεό, τότε οι (βουδιστές) Ιάπωνες, με τα διπλάσια μετάλλια έχουν ...«ανώτερο θεό». Οι (κομφουκιανοί) Κινέζοι με τα τετραπλάσια μετάλλια έχουν ...«καλύτερα γονίδια». Κι ο Θεός του Μπους, αν κριθεί από τα μετάλλια των ΗΠΑ, αυτός κι αν είναι ...φιλεύσπλαχνος. Εκεί, δε, που τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα περισσότερο είναι με τους Κουβανούς. Δε φτάνει που πήραν 27 μετάλλια, αλλά είναι και άθεοι...