Λίγα λεπτά της ώρας μετά το τραγικό συμβάν στο Ασπρονέρι, η τρομερή είδηση «φτάνει» στη Φαρκαδώνα - τα «κακά μαντάτα» μαθαίνονται γρήγορα - και σαν κεραυνός «σχίζει» τις καρδιές των κατοίκων της επαρχιακής πόλης του Νομού Τρικάλων. Ο ίδιος «κεραυνός» χτυπάει και τους κατοίκους των χωριών της επαρχίας - Ζάρκο, Πηνειάδα, Γροιζάνο, Διάσελο, Κεραμίδι - που έχουν παιδιά στο γυμνάσιο και το λύκειο της Φαρκαδώνας.

Αμέσως, άνδρες, γυναίκες και παιδιά βγαίνουν από τα σπίτια και τα μαγαζιά και ρωτούν ο ένας τον άλλο, αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες. Συνομιλούν ψιθυριστά, λες και θέλουν να μοιραστούν ένα μυστικό. Και σαν τα «χαμπέρια» γίνονται λεπτομερή, μια σιωπή απλώνεται παντού. Τώρα συνεννοούνται με τα βλέμματα.

Τη σιωπή διαδέχεται το κλάμα κι ο οδυρμός. Στη Φαρκαδώνα δε θα ξαναδούν τον Αποστόλη και την Ευγενία. Στο Ζάρκο δε θα ξανακούσουν τον Γιάννη και τον Χρήστο. Στο Γροιζάνο δε θα ξαναπαρουσιαστούν ο Κώστας και η Κατερίνα. Από το Διάσελο θα λείψει η Στεφανία.

«Ολα είναι δικά μας παιδιά», λέει ο πατέρας μιας μαθήτριας που είχε την τύχη να γλιτώσει. «Οι αρμόδιοι γνώριζαν - συνεχίζει - ότι 50 λεωφορεία γεμάτα με παιδιά θα ταξίδευαν κομβόι για να πάνε στην Αθήνα και δεν πήραν κανένα μέτρο για την ασφαλή μετακίνησή τους, όταν, μάλιστα, πρόκειται να ταξιδέψουν σε ένα δρόμο που είναι καρμανιόλα. Δεν είναι δυνατόν ένας επίσημος να συνοδεύεται για λόγους ασφαλείας από 100 άτομα, με δικά μας λεφτά και η ζωή των παιδιών μας να μην προστατεύεται. Εάν τα πούλμαν συνοδευόταν από την Τροχαία, μπορεί και να μη συνέβαινε αυτό».

Εκεί βρίσκεται και ο Ηλίας Κεραμίδας, από το Ζάρκο, περιμένοντας την κόρη του, μαθήτρια της Γ΄ Λυκείου να επιστρέψει. «Οι υπεύθυνοι - καταγγέλλει - ψάχνουν να βρουν διάφορες αιτίες κι αφορμές για να ρίξουν από πάνω τους τις ευθύνες. Με τέτοιους δρόμους και χωρίς να έχουν πάρει κανένα μέτρο προστασίας της ζωής των παιδιών, ήταν επακόλουθο να γίνει αυτό που έγινε. Ομως, τις πολιτικές ευθύνες δεν τις αναλαμβάνουν αυτοί που φταίνε».

Στις 4.30 περίπου το απόγευμα καταφτάνουν με λεωφορεία στην είσοδο του σχολείου τους οι μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου Φαρκαδώνας. Το κλίμα φορτίζεται ακόμα περισσότερο από τις σπαρακτικές στιγμές που διαδραματίζονται. Ενα οργισμένο «γιατί» κι ένα δριμύ «κατηγορώ» βγαίνει από το στόμα όλων. Και οι μαθητές να κλαίνε για το χαμό των φίλων τους που τόσα άδικα χάθηκαν.

Εκεί ήταν και ο Σπ. Τσιοτινός, δημοτικός σύμβουλος Φαρκαδώνας και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Τρικάλων «Η Ανοιξη». «Οι ελληνικές κυβερνήσεις - τόνισε - αν και γνωρίζουν πολύ καλά ότι το "Πέταλο Μαλιακού" είναι παγίδα θανάτου, αδιαφορούν προκλητικά για τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται κατά καιρούς στο συγκεκριμένο σημείο, αφού δεν υλοποιούν τ' αναγκαία έργα για την ασφαλή διέλευση οδηγών κι επιβατών. Τα παιδιά μας "θυσιάστηκαν" στο βωμό του κέρδους των διάφορων μεγαλοεργολάβων».

Από το πρωί στην κεντρική πλατεία της Φαρκαδώνας βρέθηκε και αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Αχ. Κανταρτζή, γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και τον Τ. Λιατίφη, γραμματέα της ΝΕ Τρικάλων και μέλος της ΚΕ του Κόμματος.