ΗΞΕΡΑΝ ότι η Εθνική Οδός είναι ο «οδικός Αχέροντας». Κι έστειλαν χιλιάδες μαθητές να ταξιδέψουν σ' αυτή, χωρίς κανένα ιδιαίτερο μέτρο ασφάλειας. Λες και ήταν δύσκολο να βάλουν την Τροχαία να συνοδεύει το κομβόι των λεωφορείων, από τα Τρίκαλα στην Αθήνα. Λες και δεν μπορούσαν να πάρουν ειδικά μέτρα, ούτως ώστε τα λεωφορεία με τους μαθητές να μην έρθουν αντιμέτωπα με τις νταλίκες - δολοφόνους, στα επικίνδυνα κομμάτια της διαδρομής.

ΔΕΝ το σκέφτηκαν; Ναι, γιατί έχουν άλλα να σκεφτούν. Περισσότερο νοιάζονται πώς θα βρουν τρόπο να βολέψουν τα «δικά τους παιδιά», χωρίς να τους πάρουν χαμπάρι, παρά πώς θα μειωθούν οι θυσίες παιδιών της Ελλάδας στον Μολώχ της Ασφάλτου. Αλλωστε, δεν υπολογίζουν και πολύ τις παιδικές ζωές κι ας κάνουν τους ευαίσθητους και τους πονόψυχους. Αμέλησαν; Ναι, γιατί έχουν άλλα να κάνουν, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των ισχυρών πατρώνων τους.

ΜΟΛΙΣ πριν από ενάμιση χρόνο, η πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη προειδοποιούσε. Επρεπε να είναι πιο προσεκτικοί στη διοργάνωση και τον έλεγχο των μαθητικών εκδρομών. Δεν ήταν. Επρεπε κάτι να διορθώσουν στη σκοτώστρα Εθνική Οδό. Δεν έκαναν τίποτα. Κι η νέα τραγωδία στο Ασπρονέρι ήταν απλώς θέμα χρόνου. Κατόπιν εορτής, τρέχουν και δε φτάνουν. Κάνουν πως ενδιαφέρονται, για να δικαιολογηθούν. Προσποιούνται τους απαρηγόρητους, για να ξεγελάσουν.

ΦΟΝΙΑΔΕΣ οι κυβερνώντες. Τωρινοί και προηγούμενοι. Οταν το αίμα παιδιών χύνεται, ποτάμι, στην άσφαλτο και το μέλλον της κινδυνεύει, η Ελλάδα ζητάει εκδίκηση. Οι κατάρες των χαροκαμένων δε φοβίζουν τους εγκληματίες κι οι ευχές των συμπονούντων δεν αποτρέπουν νέες τραγωδίες. Η Νέμεσις περιμένει την επίκληση των τολμηρών κι απαιτεί τη συνδρομή των γενναίων. Και σε τούτη τη μικρή γωνιά του πλανήτη Γη, υπάρχουν ακόμα τολμηροί και γενναίοι...