«

Το γεγονός ότι το 1940 ο ελληνικός λαός μπόρεσε να αποκρούσει την εισβολή του ιταλικού φασισμού-ιμπεριαλισμού και να τρέψει σε φυγή τις στρατιωτικές δυνάμεις του, είναι μια από τις πολλές αποδείξεις που υπογραμμίζουν πως ο λαός μπορεί να επιβάλει το δίκιο του, αρκεί να το θελήσει και να δράσει.

Αυτό είναι το κύριο δίδαγμα που προκύπτει από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940. Μήνυμα εξαιρετικά επίκαιρο και όχι κατάλληλο για να τοποθετηθεί σε κάποιο μαυσωλείο, όπως κάνουν πολλές πλευρές, που ανασύρουν κάθε χρόνο το περιεχόμενο που τις συμφέρει, για τρέχουσα και γενικότερη ιδεολογική χρήση.

Ο εθνικισμός οποιασδήποτε απόχρωσης, η συμμετοχή σε άδικους πολέμους και ο ρατσισμός, είναι ξένα με το πνεύμα της λαϊκής ανάτασης που εκφράστηκε ολόκληρη τη δεκαετία 1940-1949. Οπως είναι ξένη και η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται από τότε από τα αστικά κόμματα ανεξαρτήτως χρώματος.

Οι σημερινές συνθήκες επιβάλλουν συσπείρωση και δράση, επιβάλλουν συμμαχία των λαϊκών δυνάμεων σε εναντίωση με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό».