Με το βλέμμα στραμμένο στην αυριανή μέρα, στη μέρα που ξημερώνει και στους σχεδιασμούς του ταξικού κινήματος, ήταν η ομιλία της κεντρικής ομιλήτριας του συλλαλητηρίου της Γεωργίας Φλούδα, στελέχους του ΠΑΜΕ και προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων στο Καζίνο Πάρνηθας.

«Συνεχίζουμε ακόμα πιο αποφασιστικά στους χώρους δουλιάς, στους κλάδους, προετοιμάζοντας νέους κλαδικούς και πανελλαδικούς αγώνες για την κοινωνική ασφάλιση, τις κλαδικές συμβάσεις, το δικαίωμα στη δουλιά, για όλα τα καυτά προβλήματα.

Αυτή είναι η δική μας απάντηση. Σ' αυτό το δρόμο εντείνουμε τη δράση μας για να συσπειρωθούν, να κινητοποιηθούν περισσότερες δυνάμεις ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική.

Η πολιτική της ΝΔ δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τις φανφάρες για "ήπια διαχείριση". Η αλήθεια είναι ότι αξιοποιεί το αντιλαϊκό οπλοστάσιο του ΠΑΣΟΚ και παίρνει νέα αντεργατικά μέτρα. Η αλλαγή διακυβέρνησης ισοδυναμεί με το πέρασμα από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη».

«Η πείρα -υπογράμμισε η συνδικαλίστρια- μας λέει ότι θα παλεύουμε από καλύτερες θέσεις όσο δυναμώνει το ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, όσο ισχυροποιούνται τα συνδικάτα και παλεύουν με ταξικό προσανατολισμό. Οσο αλλάζει ο συσχετισμός δύναμης και αποδυναμώνονται οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Ο αγώνας μας θα δυναμώνει όσο απεγκλωβίζονται λαϊκές δυνάμεις από την κυρίαρχη πολιτική, από τις δαγκάνες του δικομματισμού και του ευρωμονόδρομου, όσο υποχωρεί η μοιρολατρία και ο συμβιβασμός.

Ο αγώνας μας θα γίνεται πιο αποτελεσματικός όσο πιο αποφασιστικά συγκρούεται με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, με την κερδοφορία του κεφαλαίου και διεκδικεί το ενιαίο πλαίσιο αιτημάτων του ΠΑΜΕ, που εκφράζει τις ανάγκες και τις αγωνίες της εργατικής τάξης».

Απευθυνόμενη στους συγκεντρωμένους η συνδικαλίστρια κατέληξε: «Προχωράμε μπροστά παλεύοντας με προοπτική, συγκεντρώνοντας δυνάμεις ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Διεκδικώντας ριζικές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές, διεκδικώντας τον πλούτο που μας ανήκει.

Στην καθημερινή μας δράση κτίζουμε την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, πάνω στο στέρεο έδαφος των ταξικών αναμετρήσεων.

Μαζί! Μαζί Ελληνες και μετανάστες εργάτεςμ γιατί έχουμε κοινά συμφέροντα, γιατί έχουμε κοινό αντίπαλο, τους καπιταλιστές όπου Γης και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους.

Στην καθημερινή δράση κτίζουμε την κοινωνική συμμαχία με τη μικρομεσαία αγροτιά, με τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης. Αυτή η προσπάθεια πολλαπλασιάζει τις δυνάμεις μας, μας δίνει δύναμη για νέους μαζικούς αποφασιστικούς αγώνες».

«Σήμερα είμαστε εδώ για να διατρανώσουμε τη θέληση και την απόφασή μας να αντισταθούμε στη νεοφιλελεύθερη νεοσυντηρητική και νεοταξική πολιτική της ΝΔ, η οποία συνεχίζει την πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα όλη η Ελλάδα δονείται από τα εργατικά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ. Σήμερα οι αγωνιστικές ταξικές δυνάμεις διαδηλώνουν και προβάλλουν τα εργατικά αιτήματα», υπογράμμισε στην παρέμβασή του ο Πολύβιος Τσίρκας, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και γραμματέας της ΔΗΣΕΚ, και κατήγγειλε «τις συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που στήριξαν και στηρίζουν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ».

Στην επίθεση του τραπεζικού κεφαλαίου ενάντια στα ασφαλιστικά δικαιώματα του κλάδου επικέντρωσε την ομιλία της η Αλεξάνδρα Μπαλού, στέλεχος του ΠΑΜΕ από το χώρο των τραπεζοϋπαλλήλων. «Οι τραπεζίτες -σημείωσε- υπερασπίζονται την τάξη τους, θέλουν να αυξήσουν τα κέρδη τους, να αυξηθεί η εκμετάλλευση των εργαζομένων. Να ξεμπερδέψουν με το κόστος που τους δημιουργεί η κοινωνική ασφάλιση. Να βάλουν στο χέρι το φιλέτο των Επικουρικών. Να μεταφέρουν τη ζημιά σε όλους τους εργαζόμενους. Προσπαθούν να μας διαιρέσουν να μας τρομοκρατήσουν. Κάποτε μας ονόμασαν ρετιρέ, στη βάση του "διαίρει και βασίλευε". Τώρα θέλουν να μας πάνε όλους μαζί στα υπόγεια. Η επίθεση μάς αφορά όλους. Δε συμβιβαζόμαστε με την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης. Δεν τους χρωστάμε τίποτα, μας χρωστάνε τα κέρδη που εμείς δημιουργούμε».

Ο Τάσος Φωτόπουλος, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ από τις τηλεπικοινωνίες, σημείωσε στο χαιρετισμό του: «Ο συνασπισμός εξουσίας του κεφαλαίου επιβάλλει λιτότητα, διαλύει τις εργασιακές σχέσεις, ξηλώνει το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα, τρομοκρατεί και ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση. Η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος δεν κάνει καμιά προσπάθεια να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες ανάγκες της πολυεθνικής εργατικής τάξης της χώρας μας. Απέναντι σ' αυτά αντιπαραθέτουμε το δικό μας ταξικό εργατικό μέτωπο, που καθημερινά αλλά και συνολικά με διάρκεια και προοπτική θα αμφισβητεί το υπάρχον σύστημα».