Κάτω από τα επίπεδα βάσης του 2000, ήταν το Νοέμβρη του 2004 η παραγωγή στα εργοστάσια (μεταποιητική βιομηχανία), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το σύνολο της οικονομίας (ανεργία, ελλείμματα εμπορικού ισοζυγίου κλπ.), αλλά και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Παρά τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια (γύρω στο 4% ετησίως), η μεταποιητική παραγωγή βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με αυτά του 2001 και εμφανίζει ελαφρά άνοδο ως προς το 2002 και το 2003. Με λίγα λόγια, η βιομηχανική παραγωγή την τετραετία 2000 (έτος βάσης) - 2004, χαρακτηρίζεται από στασιμότητα, με τάσεις υποχώρησης. Ελάχιστοι κλάδοι ( 6 στους 23) εμφανίζουν σταθερές τάσεις ανόδου, οι 10 παρουσιάζουν σαφείς τάσεις υποχώρησης και οι υπόλοιποι 9 εμφανίζονται στάσιμοι.

Με αυτές τις επιδόσεις, είναι φυσιολογικό η ελληνική μεταποίηση να μειώνει τη σχετική συμμετοχή της στο ΑΕΠ της χώρας, προς όφελος του κλάδου των υπηρεσιών. Ετσι, οι επιχειρηματίες (βιομήχανοι) αντισταθμίζουν τις απώλειες από τη στασιμότητα της παραγωγής και διατηρούν την υψηλή κερδοφορία των επιχειρήσεών τους, είτε με τη μείωση του απασχολούμενου προσωπικού (απολύσεις), είτε με τις μεγάλες ανατιμήσεις που επιβάλλουν, είτε και με τα δύο μαζί. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τιμές παραγωγού βιομηχανικών εμπορευμάτων για εσωτερική κατανάλωση αυξήθηκαν σε ετήσια βάση το Νοέμβρη του 2004 κατά 4,2%, τη στιγμή που οι ανατιμήσεις στα εξαγόμενα εμπορεύματα ήταν μόλις 1,6%.

Από τα αναλυτικά στοιχεία της ΕΣΥΕ, προκύπτει ότι η βιομηχανική παραγωγή το Νοέμβρη του 2004 σε μέσα επίπεδα (σύγκριση Γενάρης - Νοέμβρης 2003-2004 με το προηγούμενο εντεκάμηνο 2002-2003) σημείωσε αύξηση 1,2%.

Ανοδικά κινήθηκε η βιομηχανική παραγωγή στα τρόφιμα - ποτά, στον καπνό, στις εκδόσεις - εκτυπώσεις, στα χημικά προϊόντα, στα βασικά μέταλλα, στις κατασκευές τελικών προϊόντων από μέταλλο, κλπ.

Αντίθετα, υποχώρηση σημείωσε η παραγωγή στα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, στα είδη ενδυμασίας, στο δέρμα - είδη υπόδησης, στα προϊόντα από ελαστική και πλαστική ύλη, κλπ.