Τέκνο της μαύρης αντίδρασης η επάρατη παγκοσμιοποίηση ήδη βάλλει με τα βρώμικα όπλα της τα κεκτημένα των εργαζομένων μαζί με τις συνθήκες εργασίας τους. Οι δαπάνες για την Πρόνοια μειώνονται ή καταργούνται.

Για παράδειγμα, στις 21 Φεβρουαρίου 2004 το ΠΑΣΟΚ περνάει στη Βουλή το νόμο για το κόψιμο των εκπαιδευτικών νοσηλίων για αναπήρους που έκλεισαν τα 18 χρόνια. Ετσι, πολλά παιδιά βρέθηκαν έξω από τα ειδικά σχολεία. Ο μαύρος εφιάλτης προβάλλει...

Εχουμε να παρατηρήσουμε ότι όντως η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, δηλαδή η διαδικασία επέκτασης των πολυεθνικών εταιριών με στόχο την πλανητική τους κυριαρχία, δημιουργεί και θα δημιουργήσει τρομακτικά οικονομικά προβλήματα σε όλα τα κράτη. Η παγκοσμιοποίηση ακολουθεί ορισμένη μεθοδολογία: Το γκρέμισμα των τοπικών θεσμών κάθε κράτους, πολιτικών και θρησκευτικών, την αλλοίωση των πολιτιστικών παραδόσεων και πολλά άλλα.

Με την παγκοσμιοποίηση, η οικονομία γίνεται τζόγος, η τραπεζική αστάθεια διεθνώς αποτελεί ένα φαρμακερό κίνδυνο. Οπως ακριβώς στη διάρκεια του μεσοπολέμου επικράτησε ύφεση που είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση της παγκόσμιας πολιτικής, έτσι και τώρα ο κίνδυνος επικρέμαται με την αυξανόμενη οικονομική διασύνδεση.

Πιστεύουμε ότι θα ενταθεί η επιβολή του νεοφιλελευθερισμού καθυποτάσσοντας τον εργατικό κόσμο μέσω του μηχανισμού των τραπεζικών δανεισμών, ώστε να μην μπορεί να απεργήσει κανείς τελικά. Η νοοτροπία του εύκολου κέρδους θα μετατρέψει την παγκόσμια οικονομία σε ένα τεράστιο καζίνο.

Ο πληθωρισμός θα γίνει εργαλείο πολιτικής επιλογής με ανάλογες περικοπές στις στρατιωτικές δαπάνες και στην εκπαίδευση, ενώ η πρακτική της διάσωσης δόλιων επιχειρήσεων θα ενταθεί.

Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κάτι καινούριο. Ας μην ξεχνάμε τη μεγάλη οικονομική ύφεση του 20ού αιώνα και τις αγγλικές επιδιώξεις της εποχής εκείνης που οδήγησαν σ' αυτήν. Και ας μην ξεχνάμε επίσης τη διεθνοποίηση της οικονομίας στον 19ο αιώνα.

Αυτή η πολιτική οδήγησε τη Γερμανία και την Ιαπωνία σε άκρα επιθετικότητα και αντιλήψεις εκμετάλλευσης των άλλων λαών. Ο εθνικισμός βρήκε πρόσφορο έδαφος και εκφράστηκε με τη μεταβλητότητα των κινήσεων του κεφαλαίου σε αποσταθεροποιητικές οικονομικές εκρήξεις. Ας θυμηθούμε εδώ τι έγινε στην Ταϊλάνδη και στην Ασία, εξαιτίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Ο Τζορτζ Σόρος μιλάει απροκάλυπτα για επικείμενη αποσύνθεση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Αυτά θα είναι τα αποτελέσματα του χρηματιστικού καπιταλισμού. Η παγκόσμια αδικία θα γίνει εστία δυναμικών διαδηλώσεων. Ας θυμηθούμε τις διαδηλώσεις στο Σιάτλ το 1999 και στην Ουάσιγκτον το 2000. Η παγκόσμια μετανάστευση θα επηρεάσει τη ροή του εισοδήματος και μοιραία θα επιφέρει τη μείωση των εργατικών απολαβών.

Ολα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το ΔΝΤ υπερκεράστηκε. Υπάρχει αδυναμία νέων θεσμικών ρυθμίσεων και γενικά η πολιτική αυτή είναι ασύμβατη με καταξιωμένους κοινωνικούς θεσμούς.

Γι' αυτό και η πάλη των εργαζομένων είναι αναγκαίο να ενισχυθεί μπροστά στην επερχόμενη καταιγίδα!

Δημήτρης Δάμης

Φιλόλογος εκπαιδευτικός ΜΕ,

ιερωμένος, συνδικαλιστής ΕΣΑΚ - ΔΕΕ