Οχι μόνον αφήνει άθικτο το καθεστώς της εμπορευματοποίησης που θεσμοθέτησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας, αλλά η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να άρει και ορισμένες απ' τις δυσλειτουργίες της επιχειρηματικής δραστηριότητας - ιδιαίτερα στο χώρο της Πρόνοιας - με το νομοσχέδιο για το «Εθνικό Σύστημα Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης» (ΕΣΥΚΑ), που έδωσε χτες στη δημοσιότητα ο υπουργός Υγείας Ν. Κακλαμάνης και αναμένεται να κατατεθεί στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Βέβαια, η κυβέρνηση κομπορρημονεί ότι είναι συνεπής με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για την κατάργηση των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας - Πρόνοιας (ΠεΣΥΠ), που τα παρουσίαζε ως «υπερβολική "πολυτέλεια"», και την επαναφορά των νοσοκομείων σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου «με ουσιαστικές αρμοδιότητες αυτοτελούς αντιμετώπισης των αναγκών με ευελιξία, με δυνατότητα στρατηγικού σχεδιασμού ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού τους», σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση. Στην πραγματικότητα όμως, το νομοσχέδιο σε βασικά σημεία αποτελεί αντιγραφή μέχρι κεραίας του νόμου 2889/2001 του Αλ. Παπαδόπουλου του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, στη θέση των ΠεΣΥΠ, εμφανίζονται οι Διοικήσεις Υγειονομικής Περιφέρειας (ΔΥΠΕ), που διατηρούν τα ίδια στοιχεία στην περιφερειακή διοίκηση των νοσοκομείων και των μονάδων Πρόνοιας και αποτελούν τον ενδιάμεσο κρίκο μεταξύ των νοσοκομείων και του υπουργείου Υγείας. Ακόμα και τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) ενσωματώνονται στις ΔΥΠΕ «σαν δομές παράκαμψης της γραφειοκρατίας» - όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση - ομολογώντας έτσι ότι και με τη Νεοδημοκρατικού τύπου περιφερειοποίηση του συστήματος Υγείας θα συνεχιστούν οι ίδιες δυσκολίες πρόσβασης στις μονάδες Υγείας. Ετσι, λοιπόν, επιχειρείται ανακατανομή των ρόλων μεταξύ περιφέρειας και νοσοκομείων, στο ίδιο πάντα φόντο της εμπορευματοποίησης.

Κατά τα άλλα, με το νομοσχέδιο, γενικεύεται ο θεσμός του επικουρικού προσωπικού, για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, που είχε θεσμοθετηθεί από το ΠΑΣΟΚ για τις άγονες περιοχές. Με τα σχετικά άρθρα, η κυβέρνηση έρχεται να νομιμοποιήσει μια πρακτική που ήδη εφαρμόζεται για τις προσλήψεις γιατρών στα νοσοκομεία της Αττικής. Ταυτόχρονα, οι διατάξεις αυτές μπορεί να αποτελέσουν την κερκόπορτα για το διορισμό «ημετέρων» και πέρα απ' τις διαφανείς διαδικασίες.

Το νομοσχέδιο αποτελείται από 45 συνολικά άρθρα.

Τα άρθρα 1-6 αναφέρονται στην Περιφερειακή Συγκρότηση του ΕΣΥΚΑ. Η επικράτεια διαιρείται σε υγειονομικές περιφέρειες, που ταυτίζονται με τις διοικητικές και στην έδρα της καθεμιάς ορίζεται η αντίστοιχη Διοίκηση Υγειονομικής Περιφέρειας (ΔΥΠΕ), που, στην ουσία, αντικαθιστά το μέχρι τώρα ΠεΣΥΠ. Ο διοικητής της ΔΥΠΕ διατηρεί ακριβώς ίδια δικαιώματα, όπως και ο πρόεδρος του ΠεΣΥΠ, μεταξύ των οποίων και τη δυνατότητα να «συστήνει αυτοτελώς ή από κοινού με άλλους διοικητές ΔΥΠΕ Ανωνύμων Εταιριών, που το μετοχικό τους κεφάλαιο ανήκει κατά ποσοστό 100% σε μια ή περισσότερες ΔΥΠΕ και έχουν σκοπό τη μελέτη, κατασκευή ή συντήρηση κτιριακών υποδομών και του συναφούς εξοπλισμού, τη διενέργεια διαγωνισμών για τη σύναψη συμβάσεων, καθώς και την ανάπτυξη άλλων υποστηρικτικών λειτουργιών, όπως η φροντίδα για την καθαριότητα, τη φύλαξη, διαχείριση νοσοκομειακών αποβλήτων ή την τροφοδοσία των Φορέων Παροχής Υπηρεσιών Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, εξαιρουμένων των νοσηλευτικών ιατρικών υπηρεσιών». Μάλιστα - αντιγράφοντας στην κυριολεξία παλιότερους νόμους του ΠΑΣΟΚ - επιτρέπεται η ανάθεση σε ιδιώτες όσον αφορά την καθαριότητα, την τροφοδοσία, την εστίαση και τη διαχείριση των νοσοκομειακών αποβλήτων «ανεξάρτητα του ύψους της αμοιβής του αναδόχου και της ύπαρξης κενών οργανικών θέσεων των οικείων κλάδων ή ειδικοτήτων».

Επιπλέον, οι ΔΥΠΕ αναλαμβάνουν το έργο της πιστοποίησης και της διαπίστευσης των μονάδων που έχουν υπό την εποπτεία τους.

Τα άρθρα 7-13 αναφέρονται στα νοσοκομεία που γίνονται ξανά ΝΠΔΔ, ωστόσο, όμως, ο διοικητής εξακολουθεί να έχει τον πρώτο λόγο. Στα ΔΣ επανέρχονται οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, αλλά διατηρούνται τα Επιστημονικά Συμβούλια του νόμου του Αλ. Παπαδόπουλου.

Το άρθρο 10 αναφέρεται στο επικουρικό προσωπικό (γιατροί και νοσηλευτές). Μάλιστα, για τους γιατρούς, δεν μπαίνει κανένας πια περιορισμός, ενώ για το υπόλοιπο προσωπικό οι συμβάσεις τους δεν μπορεί να είναι για διάστημα μικρότερο των έξι μηνών και μεγαλύτερο του ενός έτους.

Τα άρθρα 14-20 αναφέρονται στις Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας - την παλιά Πρόνοια - που κατά βάση αποκτούν τη μορφή ΝΠΔΔ. Κυριαρχούν, όμως, οι προγραμματικές συμβάσεις μεταξύ του υπουργείου Υγείας και λοιπών υπουργείων, των περιφερειών, κλπ., με τους δήμους και οποιουδήποτε δημόσιου ή ιδιωτικού φορέα ή μη κυβερνητικής οργάνωσης, με στόχο την «εκτέλεση και διαχείριση προγραμμάτων κοινωνικής φροντίδας και ειδικών προγραμμάτων εθελοντισμού».

Τη δυνατότητα να μπορέσουν να θέσουν σε λειτουργία μονάδες αποϊδρυματοποίησης δημόσιοι ή ιδιωτικοί φορείς δίνει το άρθρο 21 για την ψυχιατρική αποασυλοποίηση.

Με τις λοιπές διατάξεις ρυθμίζονται θέματα φαρμάκων (άρθρο 28), φυσικοθεραπευτών (άρθρο 34), χορηγείται επίδομα 200 ευρώ στους υπαλλήλους του υπουργείου Υγείας (άρθρο 36) και θέματα του ΟΠΑΔ (άρθρο 42).