Με το ίδιο πλαίσιο αιτημάτων, που είχε και στην προηγούμενη κινητοποίηση και το οποίο βρίσκεται σε απόσταση - έως και σε αντίθεση - με τα συμφέροντα των υγειονομικών, η πλειοψηφία της ηγεσίας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) προκήρυξε δυο απεργιακές κινητοποιήσεις: Μία 48ωρη απεργία στα πλαίσια της Πρωτομαγιάς και 48ωρη απεργία στις 12 Μάη 2005, για την Παγκόσμια Μέρα της Νοσηλεύτριας.

Στο Γενικό Συμβούλιο που έγινε την Τρίτη η πλειοψηφία της ηγεσίας της Ομοσπονδίας επέμεινε στη λασπολογία κατηγορώντας το ΠΑΜΕ ως διασπαστή των αγώνων. Η πλειοψηφία της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ μετήλθε αυτή την πρακτική για να δικαιολογήσει το συμβιβασμό της με τη γενική κατεύθυνση της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής και στην υγεία. Ενδεικτικό για τη στάση της συμβιβασμένης ηγεσίας είναι ότι και στην ανακοίνωση της προηγούμενης κινητοποίησης (24 Φλεβάρη), η ΠΟΕΔΗΝ ανέφερε πως έδωσε στην κυβέρνηση ένα χρόνο περίοδο χάριτος. Και ασφαλώς ούτε μια κουβέντα δε βρήκε να πει η πλειοψηφία της ηγεσίας για τις δημόσιες δηλώσεις του υπουργού Υγείας Νικ. Κακλαμάνη ότι η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ συμφώνησε μαζί του για τριετή εργασιακή ειρήνη!

Ανεπιτυχώς επιχείρησε η πλειοψηφία να δικαιολογήσει το ότι υπονόμευσε στην προηγούμενη απεργία τόσο με το «διεκδικητικό» της πλαίσιο, όσο και με ανοιχτή απεργοσπασία. Βασιλικότεροι του βασιλέως εμφανίστηκαν οι συνδικαλιστές της Αυτονομίας (υποστηρίζονται απ' το ΣΥΝ), οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ, στο όνομα της «ενότητας», απαίτησαν να συμπορευτούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ με τις θέσεις του εργοδοτικού - συναινετικού συνδικαλισμού που εκφράζεται απ' την ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ.

Επί της ουσίας και με αυτές τις κινητοποιήσεις η πλειοψηφία της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ, παρά τους ελιγμούς, επιδιώκει την καταβολή πλασματικών υπερωριών και αιτήματα που κινούνται στα όρια της κυβερνητικής πολιτικής. To ΓΣ αποφάσισε να εξουσιοδοτήσει την Εκτελεστική Επιτροπή και για 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση το πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη.

Από την πλευρά τους οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ τόνισαν την αναγκαιότητα να οργανώσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία τον αγώνα τους ενάντια στην επίθεση στα δημόσια νοσοκομεία και τα δικαιώματά τους συγκροτώντας Επιτροπές Αγώνα, που θα αναλάβουν την οργάνωση της πάλης. Διεκδικώντας την αύξηση των βασικών μισθών, την κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία, τη διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιου δωρεάν συστήματος Υγείας κλπ. Επίσης, μέσα από την πάλη αυτή οι εργαζόμενοι να εκφράσουν την αντίθεσή τους με το αντιδραστικό ευρωσύνταγμα και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ άσκησαν κριτική και για την υποτακτική στάση της πλειοψηφίας της ηγεσίας απέναντι στην κυβέρνηση, απαίτησαν την αλλαγή του διεκδικητικού πλαισίου και την οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων για τη διεκδίκηση αιτημάτων και στόχων πάλης που να αντιστοιχούν στις ανάγκες των εργαζομένων. Ετσι πρότειναν πικετοφορίες, συμβολικές καταλήψεις πριν την 24ωρη απεργία το πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη.