ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ (της ανταποκρίτριάς μας Αλεξάνδρας ΦΩΤΑΚΗ).--

Εφιαλτικό ψήφισμα για τους λαούς των Βαλκανίων, ήρθε στη χτεσινή ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, αποτυπώνοντας τη διάθεση της ΕΕ, για αλλαγή των συνόρων στη χερσόνησο, με γνώμονα τα οικονομικά και γεωστρατηγικά της συμφέροντα στην περιοχή. Το ψήφισμα, σχετικά με την περιφερειακή ολοκλήρωση στα Δυτικά Βαλκάνια, επισκιάστηκε, όσον αφορά τα ελληνικά ΜΜΕ, από την τροπολογία της πολιτικής ομάδας των Πρασίνων, που αναφερόταν στην αλλαγή του ονόματος της ΠΓΔΜ και εισηγούνταν την αποδοχή της ονομασίας Makedonia. Μια τροπολογία που τελικά απορρίφθηκε, ενώ έδωσε τροφή σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να ασκήσουν μια πολιτική αποπροσανατολισμού, εστιάζοντας στη συγκεκριμένη τροπολογία και αφήνοντας στην άκρη το γενικότερο πνεύμα του ψηφίσματος, που είναι άκρως επικίνδυνο για τη σταθερότητα και την ειρήνη στα Βαλκάνια. Ενώ, λοιπόν, υπήρξε οργασμός ανακοινώσεων Τύπου, για το πώς οι Ελληνες ευρωβουλευτές καταδικάζουν τη συγκεκριμένη τροπολογία, τηρήθηκε σιγή ιχθύος για το τι σημαίνει πραγματικά η πρόταση στο σύνολό της...

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, καταψήφισε τόσο την τροπολογία, όσο και το σύνολο του ψηφίσματος, κάνοντας σαφή την ανάγκη ενδυνάμωσης του κοινού αγώνα των λαών ενάντια σε ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, που ευθύνονται για την κατάσταση των βαλκανικών λαών...

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Τούσσας, στην επεξήγηση ψήφου του, επισήμανε ότι: «Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τα Δυτικά Βαλκάνια αποτυπώνει τη γενικότερη κατεύθυνση των ΗΠΑ και ΕΕ για νέα αλλαγή των συνόρων, τον ανταγωνισμό μεταξύ τους για το μοίρασμα της περιοχής και την προσπάθεια της ΕΕ να προσαρτήσει την περιοχή στις ευρωατλαντικές δομές». Σημείωσε δε ότι «η προωθούμενη αυτονόμηση του Κοσσόβου, η συζητούμενη αναθεώρηση της Συνθήκης του Ντέιτον, η αναφορά στη δυσλειτουργία Ενωσης Σερβίας - Μαυροβουνίου επιβεβαιώνουν το νέο κύκλο αλλαγής συνόρων. Η δρομολόγηση, ωστόσο, τέτοιων εξελίξεων θα δημιουργήσει μια σοβαρή κατάσταση στα Βαλκάνια, η οποία μπορεί να μετατραπεί σε εκρηκτική, από την πιο έντονη πάλη των ιμπεριαλιστών για τον έλεγχο και το μοίρασμα της περιοχής».

Οπως τόνισε ο Γ. Τούσσας, «ήδη οι Βαλκάνιοι λαοί έχουν πληρώσει με αίμα και καταστροφή τις αλλαγές των συνόρων εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων από τις ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ». Επομένως όσον αφορά και τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος η «Ελλάδα ως χώρα, ο λαός της, όπως και οι άλλοι λαοί, δεν είναι διασφαλισμένοι με τις οποιεσδήποτε ευρωατλαντικές συμφωνίες». Κατόπιν αυτών, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, έκλεισε λέγοντας ότι «είναι άμεση και επιτακτική η ανάγκη να δυναμώσει ο κοινός αγώνας των λαών κατά της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που εκτός των άλλων είναι και οι κύριοι υπεύθυνοι για την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι λαοί των Βαλκανίων».

Από τη συζήτηση και το ψήφισμα που εγκρίθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο σχετικά με την «κατάσταση της περιφερειακής ολοκλήρωσης στα Δυτικά Βαλκάνια» προκύπτει ότι:

1. Υπάρχει αμφισβήτηση της Συμφωνίας του Ντέιτον. Στο ψήφισμα της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων χαρακτηριστικά αναφέρουν «το παρόν θεσμικό πλαίσιο που βασίζεται στις συμφωνίες του Ντέιτον υπονομεύει τη βιωσιμότητα της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης και συνιστά εμπόδιο στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».

2. Εκφράζεται κεκαλυμμένη η αντίθεση με τις ΗΠΑ ως προς το καθεστώς ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου. Αποφεύγουν να χρησιμοποιήσουν τη λέξη αυτονομία ή ανεξαρτησία, αλλά αναφέρονται για μελλοντικό καθεστώς Κοσσυφοπεδίου που θα διευθετηθεί μεταξύ Σερβίας - Κοσσυφοπεδίου. Το ψήφισμα αναγνωρίζει ότι «οι μελλοντικές αποφάσεις που θα ληφθούν για το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου θα έχουν πολιτικές επιπτώσεις για τη Σερβία και, ως εκ τούτου, καλεί το Βελιγράδι και την Πρίστινα να δεσμευτούν σε ένα διάλογο εμπνεόμενο από πνεύμα συνεργασίας και να διασφαλίσουν την εξεύρεση εποικοδομητικής λύσης για το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου».

Επίσης σημειώνει ότι δεν έχουν λυθεί τα προβλήματα στο Κοσσυφοπέδιο και ίσως δεν είναι ακόμη έτοιμο για βιαστικές αλλαγές. Ειδικότερα εκτιμά ότι «σκοπός της δράσης της ΕΕ πρέπει να είναι η εγκαθίδρυση ενός δημοκρατικού Κοσσυφοπεδίου όχι μόνο για την εθνοτική πλειοψηφία αλλά για όλες τις εθνοτικές ομάδες που ζουν εκεί, καθώς και ότι η παρούσα και η μελλοντική βοήθεια πρέπει να βασίζεται σε ανάλογες αρχές, ότι τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας δεν είναι μέχρι στιγμής ικανοποιητικά, ότι η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο και η έλλειψη ασφάλειας των εναπομεινάντων μελών της σερβικής και άλλων μη αλβανικών κοινοτήτων, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη εθνοτικής βίας το Μάρτη του 2004, έχει επίσης αρνητικό αντίκτυπο στην κατάσταση στη Σερβία».

Πιο καθαρά εκφράζεται η αντίθεση, για τις διμερείς συμφωνίες ΗΠΑ - Βοσνίας τονίζοντας ότι η ΕΕ «λυπάται για την απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών που τέθηκε σε ισχύ τον Ιούνη του 2003 και βάσει της οποίας παρέχεται ασυλία στους πολίτες των ΗΠΑ στη Βοσνία σε περίπτωση δίωξης εκ μέρους του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, την οποία στη συνέχεια κύρωσε το Κοινοβούλιο της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης».

3. Οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ διεκδικούν τον πρώτο ρόλο στη Βοσνία και υπενθυμίζουν τις σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις που εδρεύουν στην περιοχή. Χαρακτηριστικά το ψήφισμα τονίζει την τεράστια σημασία της μέχρι σήμερα μεγαλύτερης στρατιωτικής αποστολής της ΕΕ, μέσω της οποίας θα καταστεί ιδιαιτέρως ορατός ο ρόλος της ΕΕ στη Βοσνία, σημειώνει ότι «αυτό θα αναγάγει την ΕΕ στον κύριο διεθνή παράγοντα στη Βοσνία έχοντας στη διάθεσή της όχι μόνον στρατιωτικά αλλά και μη στρατιωτικά μέσα»... Επισημαίνει ότι «η EUFOR, η μεγαλύτερη στρατιωτική αποστολή της ΕΕ, είναι συμπληρωματικό στοιχείο της αστυνομικής αποστολής της ΕΕ στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη»... Εκφράζει ικανοποίηση για το έργο της νεοσυσταθείσας Διεύθυνσης Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης εντός της κυβέρνησης της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης. Αναγνωρίζει «τις θετικές εξελίξεις που έχουν σημειωθεί», επαναλαμβάνει ότι είναι «σημαντικό οι αρχές να συνεχίσουν περαιτέρω τη μεταρρυθμιστική διαδικασία».

Συνολικά το πνεύμα και οι αναφορές είναι ότι η λύση των προβλημάτων περνά μέσα από την ένταξή τους στην ΕΕ, αφού «τα Δυτικά Βαλκάνια αποτελούν περιοχή υψίστης προτεραιότητας για την ΕΕ» και ότι στις προτεραιότητές τους εξακολουθούν να ισχύουν «πλήρης συνεργασία με το ΔΠΔΓ (Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία), ζητήματα ασφάλειας, ανάπτυξη θεσμών, υποδομή, ενέργεια», ενώ εκφράζει λύπη που «εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη συνεργασίας εκ μέρους της Σερβίας και του Μαυροβουνίου με το ΔΠΔΓ» και καλεί «τις αρχές να σημειώσουν περαιτέρω πρόοδο στη στρατιωτική και αστυνομική μεταρρύθμιση, με ιδιαίτερη έμφαση στη μυστική αστυνομία».